Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heckelfon (niem. Heckelphon) – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów dwustroikowych. Został wynaleziony w roku 1904 przez Wilhelma Heckela i jego synów. Przypomina obój, ale jest strojony oktawę niżej.
Klasyfikacja naukowa | |
422.112-71 | |
Klasyfikacja popularna | |
instrument dęty drewniany | |
Skala instrumentu | |
Podobne instrumenty | |
Producenci | |
Heckelfon jest dwustroikowym instrumentem z rodziny oboi, ale posiada cięższy i bardziej przenikliwy dźwięk. Jest strojony oktawę niżej od oboju, więc od A do g2[1].
Heckelfon ma mniej więcej 1,3 metra długości i jest dosyć ciężki. Podczas gry spoczywa na podłodze podtrzymywany przez mały metalowy kołek. Gra się na nim za pomocą dużego podwójnego stroika, który bardziej przypomina stroik fagotowy niż obojowy.
Mniejsze heckelfony piccolo zostały opracowane, ale wykonano ich bardzo niewiele i odniosły mniejszy sukces niż zwykłe heckelfony[2].
Heckelfon został po raz pierwszy wykorzystany w operze Salome Richarda Straussa. Następnie został użyty w Elektrze tego samego kompozytora.
Hans Mielenz – Concerto op. 60 na heckelfon i orkiestrę.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.