Hamad ibn Chalifa Al Sani
Emir Kataru Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hamad ibn Chalifa Al Sani (arab. حمد بن خليفة آل ثاني; ur. 1 stycznia 1952 w Dosze) – emir Kataru w latach 1995–2013, premier Kataru w latach 1995–1996.
 Hamad ibn Chalifa Al Sani podczas posiedzenia w polskim Senacie (2011) | |
| Emir Kataru | |
| Okres |
od 27 czerwca 1995 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia |
Al Sani |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Ojciec | |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci |
Dżasim ibn Hamad Al Sani |
| Odznaczenia | |
_-_ribbon_bar.gif){kind=small}                                   | |
Życiorys
Ukończył wyższe studia (1971) w Królewskiej Akademii Wojskowej Sandhurst w Wielkiej Brytanii. W 1995 w bezkrwawym przewrocie odsunął od władzy swojego ojca, emira Chalifę. Przeprowadził wiele reform, zainicjował działanie telewizji Al-Dżazira. Od 2003 oficjalnym następcą tronu był jego syn, Tamim ibn Hamad Al Sani. 25 czerwca 2013 ogłosił, że abdykuje na rzecz syna Tamima.
W przygotowanej, w 2013 roku, przez tygodnik „Angora” liście 50. najbogatszych polityków świata zajął 26. miejsce; jego majątek osobisty wyceniono na dwa miliardy USD[1].
Odznaczenia
- Order „Przyjaźń” I klasy (Kazachstan, 2001)[2]
- Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 2009)[3]
- Order 8 Września (Macedonia, 2011)[4]
- Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy (Ukraina, 2021)[5]
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.