Hala Izerska

Hala Izerska (Izerska Łąka, niem. Grosse Iserwiese, cz. Velká Jizerská louka) – górska łąka położona na wysokości 840–880 m n.p.m. w dolinie Izery w Górach Izerskich w Sudetach^[1].

Hala Izerska, w oddali schronisko

Hala Izerska zimą – polski biegun zimna

Grób Paula Hirta i Chatka Górzystów

Zobacz multimedia związane z tematem: Hala Izerska

Obszar ten jest nazwany Halą Izerską m.in. w państwowym rejestrze nazw geograficznych^[2]. Wprowadzenie tej nazwy przypisuje się Tadeuszowi Steciowi (lata 50. XX wieku), mimo że tradycja językowa preferuje w Sudetach nazwę „łąka” zamiast „hala”^[1][3].

Klimat

Warunki klimatyczne panujące na Hali izerskiej są zbliżone do położonego o 600 m wyżej subalpejskiego piętra Karkonoszy, co spowodowane jest napływem chłodnego i wilgotnego powietrza atlantyckiego^[1]. Latem notowane bywają na niej ujemne temperatury powietrza: −5,5 °C (20 lipca 1996), −1,7 °C (14 sierpnia 2012). 29 grudnia 1996 zanotowano −36,6 °C^[4], a 3 lutego 2012 −36 °C. W każdym miesiącu notuje się temperatury ujemne^[5], a śnieg zalega do maja^[6]. Ze względu na najniższe średnie temperatury roczne Hala Izerska uważana jest za polski biegun zimna (konkurując z Puścizną Rękowiańską^[7]). Rekordowo niskie temperatury na Hali Izerskiej są efektem nocnej inwersji temperatury, powstającej, kiedy ze zboczy gór schodzi chłodne powietrze w kierunku szczelnej kotliny^[4]. Roczna suma opadów wynosi 1500 mm, w przybliżeniu tyle, ile w Karkonoszach i Tatrach^[4].

Przyroda

Na Hali Izerskiej rosną charakterystyczne dla torfowisk okazy bażyny czarnej, turzycy skąpokwiatowej i bagiennej, wełnianki pochwowatej i wąskolistnej czy rosiczki okrągłolistnej. Jest tam najniższe stanowisko kosodrzewiny, jedno z dwóch pozakarkonoskich w Sudetach,. Częściowo obejmuje rezerwat przyrody Torfowiska Doliny Izery^[6], wchodząc w skład obszaru Ramsar o tej samej nazwie pod numerem 2319^[8].

Turystyka

Schronisko Chatka Górzystów jest jedynym obiektem ocalałym ze zniszczonej w latach 50. XX wieku wioski Gross-Iser^[9]. Prowadzą do niego wygodne, utwardzone drogi rowerowe i piesze, m.in. ze Świeradowa-Zdroju oraz piesze szlaki turystyczne i narciarskie.

Szlaki turystyczne

Przez Halę przebiegają następujące szlaki^[10]:

• do Jakuszyc
• ze Stogu Izerskiego na Rozdroże Izerskie
• z Polany Izerskiej do Szklarskiej Poręby.

Przypisy

1. Hala Izerska. Dziennik leśny. [dostęp 2020-09-20].
2. Warstwa PRNG:Fizjografia [online], Geoportal krajowy.
3. Jerzy K. Bieńkowski Piękne i dziwne nazwy Gór Izerskich.
4. Izerski biegun zimna. Świeradów.pl. [dostęp 2020-09-20].
5. Łukasz Zalesiński: Gross Iser, czyli tajemnica małej Syberii. Podróże onet, 2019-12-28. [dostęp 2020-09-20].
6. Michał Woźniak: Klejnot Gór Izerskich – Hala Izerska. Nasze Miasto Dolnośląskie, 2003-06-18. [dostęp 2020-09-20].
7. KamilK. Rakosza KamilK., Prawdziwy „biegun zimna” w Polsce. To nie Suwałki, rekord mrozu padł gdzie indziej [online], 28 lutego 2018.
8. Peatland of the Izera River Valley [online], Ramsar Sites Information Service (ang.).
9. Schronisko Chatka Górzystów. [dostęp 2020-09-20].
10. Mapa turystyczna. [dostęp 2020-09-20].