Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gwido Chmarzyński (ur. 20 lipca 1906 w Nakle nad Notecią, zm. 30 lipca 1973 w Kamieniu Pomorskim[1]) – polski historyk sztuki i muzeolog.
Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 lipca 1973 |
profesor kontraktowy nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia sztuki | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1932 |
Profesura |
1959 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
Okres zatrudn. |
1935-1973 |
Odznaczenia | |
Pochodził z rodziny inteligenckiej. Uczęszczał do gimnazjum państwowego w Nakle (1913–1921), a następnie do Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie w 1924 roku zdał maturę[2].
Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (1924–1925), Poznańskim (1925–1928), w następnych na Uniwersytecie Jagiellońskim uczęszczał na studia uzupełniające z zakresu historii sztuki średniowiecznej i bizantyńskiej. Jego wykładowcą był Szczęsny Dettloff[2]. 23 grudnia 1932 roku uzyskał stopień doktora cum laude na Uniwersytecie Poznańskim, tematem jego pracy był Sarkofag Bolesława Chrobrego w Poznaniu i problem średniowiecznej plastyki sarkofagowej[3].
1 lipca 1929 został powołany na stanowisko kustosza Muzeum Miejskiego w Toruniu. Kierował nim do grudnia 1934 roku. Doprowadził do tego, że w 1930 zbiory Towarzystwa Naukowego przekazano w depozyt, powiększając Muzeum Miejskie. Równolegle w latach 1929–1931 Chmarzyński pełnił obowiązki pomocnika wojewódzkiego konserwatora zabytków. W styczniu 1935 roku został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu Poznańskiego[3].
W czasie II wojny światowej przebywał w Krakowie, zaangażował się w tajne nauczanie na UJ (1943–1944). W sierpniu 1944 trafił do obozu koncentracyjnego w Płaszowie, wyszedł z niego miesiąc później. W latach 1944–1945 pełnił funkcję przewodniczącego rady nadzorczej Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” w Krakowie[3].
W 1945 roku wrócił do Poznania, kontynuował pracę naukową na Uniwersytecie Poznańskim, w latach 1945–1948 był też dyrektorem Muzeum Wielkopolskim w Poznaniu[3]. 29 października 1947 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Od 1951 roku współpracował z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, początkowo prowadząc wykłady i ćwiczenia, w latach 1959–1969 pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Sztuki na Wydziale Sztuk Pięknych. W latach 1962–1964 pełnił funkcję dziekana Wydziału Sztuk Pięknych[5].
Zmarł 30 lipca 1973 w Kamieniu Pomorskim, został pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.