Gustaw Rakowski (inżynier)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Rakowski (ur. 26 kwietnia 1929 w Szczekocinach, zm. 14 grudnia 2006 w Warszawie) – polski uczony, specjalista w zakresie mechaniki konstrukcji inżynierskich, profesor doktor habilitowany inżynier Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor doktor habilitowany inżynier nauk technicznych | |
Specjalność: mechanika konstrukcji inżynierskich | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Odznaczenia | |
W 1949 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Śniadeckiego w Kielcach, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Politechniki Warszawskiej. Na ostatnim roku studiów rozpoczął pracę jako zastępca kierownika budowy w Przedsiębiorstwie Budowlanym Służewiec. W 1953 uzyskał tytuł inżyniera budownictwa i został asystentem w Katedrze Mechaniki Budowli na Wydziale Budownictwa Wodnego PW, równocześnie kontynuował studia magisterskie na Wydziale Budownictwa Przemysłowego, w 1955 uzyskał dyplom magistra inżyniera budownictwa i kontynuował naukę na studium doktoranckim w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk, które ukończył w 1958. W 1959 obronił tam przygotowany pod kierunkiem prof. Witolda Wierzbickiego doktorat „Drgania własne walcowego pokrycia kratowego”, a następnie podjął pracę na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej PW. Od 1960 do 1962 pracował równocześnie jako projektant i weryfikator w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego. W 1964 wyjechał do Norwegii na roczny staż w Norges Tekniske Hogskole w Trondheim, gdzie zapoznał się z komputerowymi metodami mechaniki konstrukcji, w których stał się specjalistą i prekursorem w Polsce. W 1966 habilitował się na podstawie rozprawy „Application of transfer matrices to analysis of space girders” i został docentem, zaczął wówczas prowadzić badania nad Metodą Elementów Skończonych. W 1969 został pracownikiem politycznym Komitetu Centralnego PZPR, pracował tam do 1972. W 1970 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1987 profesora zwyczajnego. W 1970 należał do organizatorów Instytutu Mechaniki Konstrukcji Inżynierskich na Wydziale Inżynierii Lądowej PW, a następnie do 1980 był dyrektorem tego instytutu, od 1973 do 1990 był sekretarzem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Komitetów Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów. W 1981 został członkiem Sekcji Mechaniki Konstrukcji Inżynierii Lądowej i Wodnej oraz Sekcji Informatyzacji Mechaniki w Komitecie Mechaniki Polskiej Akademii Nauk.
Opublikował 110 prac, artykułów i felietonów w czasopismach naukowych i technicznych m.in. Archiwum Inżynierii Lądowej, Rozprawy Inżynierskie, Mechanika i Komputer, Inżynieria i Budownictwo, Przegląd Budowlany, Metody Komputerowe w Mechanice Konstrukcji, jest autorem i współautorem 15 książek. Gustaw Rakowski był promotorem 5 prac doktorskich, opiniował ponad 25 przewodów doktorskich i habilitacyjnych. Należał do wielu stowarzyszeń naukowych, redakcji i kolegiów redakcyjnych czasopism naukowych[1].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 315-5-16)[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.