Grand Prix Monako 1955

Grand Prix Monako 1955 (oryg. Grand Prix Automobile de Monaco), Grand Prix Europy 1955^[a] – 2. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1955, która odbyła się 22 maja 1955 po raz 2. na torze Circuit de Monaco.

Grand Prix Monako 1955

Grand Prix Automobile de Monaco
Grand Prix d’Europe

2. wyścig z 7 w sezonie 43. Grand Prix Formuły 1
Circuit de Monaco
Data	22 maja 1955
Trasa
Liczba okrążeń	100
Długość okrążenia	3,145 km
Dystans	314,500 km
Uczestnicy
Zgłoszenia	24 kierowców
Zakwalifikowało się	20 kierowców
Ukończyło wyścig	9 kierowców
Wyniki
Pole position	Juan Manuel Fangio (1:41,1, Mercedes)
Zwycięzca	Maurice Trintignant (2:58:09,8, Ferrari)
Najszybsze okrążenie	Juan Manuel Fangio (1:42,4, Mercedes)
2. Grand Prix w sezonie 1955
Poprzednie	Grand Prix Argentyny
Następne	Indianapolis 500
13. Grand Prix Monako
1952 1955 1956

15. Grand Prix Monako, 2. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Juan Manuel Fangio pobił rekord toru ustanowiony w 1937 roku przez Rudolfa Caracciola. Alberto Ascari jechał bolidem numer #26, taki sam numer miał jego ojciec Antonio Ascari, gdy zginął w 1925 roku podczas wyścigu we Francji.

Wyścig

André Simon był pierwszym kierowcą Mercedesa, który z powodu problemów z silnikiem musiał opuścić wyścig. Następnym kierowcą tego samego zespołu, który zrezygnował z wyścigu, był Juan Manuel Fangio, wystąpiły u niego problemy z układem przeniesienia napędu. Po opuszczeniu wyścigu Stirling Moss był pierwszy a Alberto Ascari drugi. Podczas okrążenia 81 problemy miał Moss, a Ascari objął prowadzenie. Nie zdołał jednak dojechać do mety. Jego Lancia nie pokonała szykany (mógł tam być rozlany olej z uszkodzonego silnika Mossa). Siła była tak wielka, że pokonał barierkę i przeleciał kilkanaście metrów w powietrzu wpadając do wody. 4 dni później 26 maja 1955 roku Ascari zasiadł znów w bolidzie. Było to na torze Monza, gdzie testował nowy bolid Ferrari. Zginął w tragicznym wypadku w jednym z ciasnych zakrętów toru. Zakręt od tego momentu nosi imię: „Variante Ascari”. Okoliczności wypadku nie zostały wyjaśnione. Do wypadku mogły się przyczynić: niewykryty przez lekarzy uraz mózgu po poprzednim wypadku, nieodpowiedni dobór opon i bardzo zły stan nawierzchni toru.

Wyniki

Kwalifikacje

Źródło: statsf1.com^[1]

P	Nr	Kierowca	Konstruktor(-silnik)	Opony	Czas	Odstęp	Strata
1	2	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	1:41,1	–	–
2	26	Alberto Ascari	Lancia	P	1:41,1	+0,0	+0,0
3	6	Stirling Moss	Mercedes	C	1:41,2	+0,1	+0,1
4	30	Eugenio Castellotti	Lancia	P	1:42,0	+0,8	+0,9
5	34	Jean Behra	Maserati	P	1:42,5	+0,5	+1,4
6	36	Roberto Mieres	Maserati	P	1:43,7	+1,2	+2,6
7	28	Luigi Villoresi	Lancia	P	1:43,7	+0,0	+2,6
8	38	Luigi Musso	Maserati	P	1:44,3	+0,6	+3,2
9	44	Maurice Trintignant	Ferrari	E	1:44,4	+0,1	+3,3
10	4	André Simon	Mercedes	C	1:45,4	+1,0	+4,3
11	40	Cesare Perdisa	Maserati	P	1:45,6	+0,2	+4,5
12	18	Mike Hawthorn	Vanwall	P	1:45,6	+0,0	+4,5
13	8	Robert Manzon	Gordini	E	1:46,0	+0,4	+4,9
14	42	Giuseppe Farina	Ferrari	E	1:46,1	+0,1	+5,0
15	48	Piero Taruffi	Ferrari	E	1:46,4	+0,3	+5,3
16	12	Élie Bayol	Gordini	E	1:46,7	+0,3	+5,6
17	14	Louis Rosier	Maserati	P	1:46,8	+0,1	+5,7
18	46	Harry Schell	Ferrari	E	1:46,9	+0,1	+5,8
19	32	Louis Chiron	Lancia	P	1:47,3	+0,4	+6,2
20	10	Jacques Pollet	Gordini	E	1:49,4	+2,1	+8,3
Nie zakwalifikowali się
21	22	Lance Macklin	Maserati	D	1:49,4	+0,0	+8,3
22	24	Ted Whiteaway	HWM-Alta	D	1:57,2	+7,8	+16,1
P	Nr	Kierowca	Konstruktor(-silnik)	Opony	Czas	Odstęp	Strata

Wyścig

Źródła: statsf1.com^[2]

P	+ / –	Nr	Kierowca	Konstruktor	Opony	Okr.	Czas / Strata	Komentarz
1	8	44	Maurice Trintignant	Ferrari	E	100	2:58:09,7
2	2	30	Eugenio Castellotti	Lancia	P	100	+20,3
3	2	34	Jean Behra Cesare Perdisa	Maserati	P	42 57	+1 okr.
4	10	42	Giuseppe Farina	Ferrari	E	99	+1 okr.
5	2	28	Luigi Villoresi	Lancia	P	99	+1 okr.
6	13	32	Louis Chiron	Lancia	P	95	+5 okr.
7	13	10	Jacques Pollet	Gordini	E	91	+9 okr.
8	7	48	Piero Taruffi Paul Frère	Ferrari	E	50 36	+14 okr.
9	6	16	Stirling Moss	Mercedes	C	81	+19 okr.	silnik
Niesklasyfikowani
		40	Cesare Perdisa Jean Behra	Maserati	P	40 46	+14 okr.	wypadek
		26	Alberto Ascari	Lancia	P	80	+20 okr.	wypadek
		46	Harry Schell	Ferrari	E	68	+32 okr.	silnik
		36	Roberto Mieres	Maserati	P	64	+36 okr.	tylna oś
		12	Élie Bayol	Gordini	E	63	+37 okr.	tylna oś
		2	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	49	+51 okr.	przekładnia
		8	Robert Manzon	Gordini	E	38	+62 okr.	skrzynia biegów
		4	André Simon	Mercedes	C	24	+76 okr.	silnik
		18	Mike Hawthorn	Vanwall	P	22	+78 okr.	przepustnica
		14	Louis Rosier	Maserati	P	8	+92 okr.	zbiornik paliwa
		38	Luigi Musso	Maserati	P	7	+93 okr.	przekładnia
Niezakwalifikowani
		22	Lance Macklin	Maserati	D	0
		24	Ted Whiteaway	HWM-Alta	D	0
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
		4	Hans Herrmann	Mercedes	C	0		wypadek
		20	Ken Wharton	Vanwall	P	0		kontuzja
P	+ / –	Nr	Kierowca	Konstruktor	Opony	Okr.	Czas / Strata	Komentarz

Najszybsze okrążenie

Źródło: statsf1.com^[3]

Nr	Kierowca	Konstruktor	Czas	Okr.
2	Juan Manuel Fangio	Mercedes	1:42,4	27

Prowadzenie w wyścigu

Źródło: statsf1.com^[4]

Nr	Kierowca	Konstruktor	Okrążenia	Suma
2	Juan Manuel Fangio	Mercedes	1-49	49
32	Stirling Moss	Mercedes	50-80	31
44	Maurice Trintignant	Ferrari	81-100	20
Wykres

Klasyfikacja po wyścigu

Zobacz też: Lista systemów punktacji Formuły 1.

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku. Liczone było tylko 5 najlepszych wyścigów danego kierowcy. W nawiasach podano wszystkie zebrane punkty, nie uwzględniając zasady najlepszych wyścigów.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P	+/−	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS
1	+1	Maurice Trintignant	2	11,33	1	1	1	–	–	–
2	−1	Juan Manuel Fangio	2	10	1	–	–	1	2	1
3	−1	Giuseppe Farina	2	6,33	–	1	1	–	–	–
4	N	Eugenio Castellotti	2	6	–	1	–	–	–	1
5	−1	José Froilán González	1	2	–	1	–	1	–	–
6	N	Jean Behra	2	2	–	–	1	–	–	–
7	N	Cesare Perdisa	1	2	–	–	1	–	–	–
8	−3	Roberto Mieres	2	2	–	–	–	–	–	1
8	N	Luigi Villoresi	2	2	–	–	–	–	–	1
10	−4	Umberto Maglioli	1	1,33	–	–	1	–	–	–
11	−4	Stirling Moss	2	1	–	–	–	–	–	–
12	−5	Hans Herrmann	1	1	–	–	–	–	–	–
12	−5	Karl Kling	1	1	–	–	–	–	–	–
P	+/−	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS

Uwagi

1. Do roku 1977 Grand Prix Europy było honorowym tytułem przyznawanym eliminacjom rozgrywanym w Europie.