W Polsce ma liczne stanowiska w górach i na wyżynach, dalej na północy jest rzadki lub niemal brak go w niektórych regionach (Ziemia lubuska, Mazowsze), liczniejsze stanowiska ma w dolinie dolnej Wisły i Odry oraz na przyległych do nich obszarach pojezierzy[4].
Pokrój
Bylina naga[5]. Tworzy gęste kępy, w których oprócz kwitnących pędów występują pędy płonne lub posiadające tylko pączki przyszłorocznych kwiatów.
Pod ziemią w postaci grubego kłącza. Łodygi nadziemne również grube, prosto wzniesione lub podnoszące się, zwykle nierozgałęzione, osiągające zazwyczaj od 10 do 40 cm, czasem do 60 cm wysokości. Międzywęźla krótkie (krótsze od liści)[5].
Ulistnienie gęste, naprzemianległe (liście wyrastają w czterech prostnicach). Nasadami liście są zrośnięte w pochwę otaczającą łodygę. Wraz z wysokością liście są coraz większe. Dolne są zaokrąglone do eliptycznych, o tępym wierzchołku, wyższe są jajowato lancetowate, najwyższe lancetowate, z wyciągniętym wierzchołkiem, tępym lub zaostrzonym. Blaszki osiągają do 10 cm długości i 2 cm szerokości. Mają trzy, rzadziej pięć wiązek przewodzących[5].
Rozwijają się skupione główkowato na szczycie pędów oraz 1–3 w kątach górnych liści. Kwiaty są siedzące i 4-krotne. Kielich jest rurkowato dzwonkowaty, o długości do 8 mm, zwieńczony szeroko trójkątnymi i na szczycie wyciętymi ząbkami o długości do 2 mm. Korona kwiatu jest rurkowato dzwonkowata, czworoboczna na przekroju. Osiąga do 30 mm długości, na szczycie zwieńczona jest trójkątnymi i rozchylonymi łatkami o długości do 5 mm. Między łatkami znajdują się drobne ząbki (pojedyncze lub po kilka). Korona ma barwę niebieską od wewnątrz i białawoniebieską od zewnątrz. Pręciki mają nitki oskrzydlone i do połowy ich długości zrośnięte z rurką korony. Pylniki osiągają 2–2,5 mm długości. Słupek jest wrzecionowaty i nie ma szyjki – na szczycie zalążni znajdują się dwa znamiona o długości do 3 mm z końcami wywiniętymi na zewnątrz[5].
Wrzecionowate torebki osiągające do 2 cm długości. Zawierają liczne, podługowate nasiona o długości do 1,3 mm, barwy brązowej, prążkowane, bez skrzydełek[5].
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia[5]. Siedlisko: suche wzgórza, zarośla. W górach rośnie po regiel dolny. Najwyżej położone jej stanowisko podawano z rezerwatu Przyrody Wysokie Skałki w Pieninach (950 m n.p.m.)[6] W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Festuco-Brometea, Ass.Adonido-Brachypodietum[7]. Najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych, w miarę zarastania stanowiska przez krzewy i drzewa stan populacji się pogarsza – spada liczebność, zagęszczenie pędów i intensywność kwitnienia[8].
Gatunek objęty ścisłą ochroną. Umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii VU (narażony)[10].
Źródłem zagrożenia jest zaorywanie muraw, w których występuje, ich zarastanie drzewami w wyniku sukcesji ekologicznej[6] oraz zalesiania[8], a także zrywanie rośliny w celach leczniczych[6]. Dla zachowania wymaga ochrony czynnej muraw[8].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA.Zając, MariaM.Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 254, ISBN83-915161-1-3, OCLC831024957.
BogumiłB.PawłowskiBogumiłB., AdamA.JasiewiczAdamA. (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 16-18.
WładysławMatuszkiewicz:Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski.Warszawa:Wydawnictwo Naukowe PWN,2006. ISBN83-01-14439-4. Brak numerów stron w książce
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.:Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants.Kraków:Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk,2016. ISBN978-83-61191-88-9. Brak numerów stron w książce