Gołąbek brzozowy

Kapelusz

Średnica 2–5 cm, dość mięsisty, ale często kruchy (szczególnie u małych osobników), bardzo wcześnie mniej lub bardziej nieregularnie rozłożony, silnie zagłębiony na kształt spodka, bez garbka, początkowo z podwiniętym brzegiem, następnie wyprostowany i często kręty, falisty lub nawet klapowany, krótko i nie zawsze wyraźnie karbowany. Powierzchnia czasem ciemnoczerwona lub lekko miedzianoczerwona, ale znacznie częściej brudnoilioworóżowa, jasnoróżowa, a nawet całkowicie odbarwiona, z kilkoma różowawymi obszarami na kremowym tle; w formach ciemnych środek jest bardziej miedziany, jaśniejszy, a w formach jasnych, rzadko bardziej kolorowy. Kapelusz często jest nabiegły plamami o barwie kremowej, kości słoniowej, miedziowej, zwłaszcza w środku, ale czasem także aż do krawędzi, a nawet z mniej lub bardziej wyraźnymi brązowawymi obszarami. Skórka łatwo dająca się oddzielić, czasami nawet w całości, lepka, szczególnie przy wilgotnej pogodzie^[4].

Blaszki

Często nieregularnie skręcone, cienkie i kruche, czasem z kilkoma długimi i rzadkimi blaszeczkami, nieco lub bardzo rzadko rozwidlone, o szerokości 4–6 mm, białe z lekkim ochrowokremowym odcieniem. Ostrza równe lub mniej lub karbowanne i nieregularne jak u gołąbka kruchego (Russula fragilis), z mniej lub bardziej drobnymi zmarszczkami^[4].

Trzon

Wysokość 3–6 cm, grubość 0,7–1 cm u góry, dość twardy przy suchej pogodzie, ale zazwyczaj kruchy lub bardzo kruchy, cylindryczny lub zwężony ku górze, często z długą maczugowatą podstawą o szerokości 8–15 mm, początkowo pełny, następnie z wieloma komorami. Powierzchnia silnie pomarszczona, początkowo biała, później lekko jasnocytrynowo nabiegła, w warunkach wilgotnych szarzejąca lub lekko brązowiejąca^[4].

Miąższ

Dość gruby, początkowo dość sztywny, potem coraz bardziej kruchy, biały, nawet pod skórką, czasem w zagłębieniach trzonu ekko pożółkły, w warunkach wilgotnych lekko szklisty lub szarzejący. Zapach słaby lub lekko wymiotny, smak wyraźnie cierpki. Z gwajakolem reaguje powoli i słabo, w FeSO₄ zmienia barwę na pomarańczoworóżową^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 8,5–11,5 × 7,7–8,5 µm, odwrotnie jajowate, brodawkowato-grudkowate, częściowo siateczkowate, z dość licznymi, tępymi, stożkowymi i amyloidalnymi brodawkami o wysokości do 0,75 µm. Wyrostek wnęki 1,25–1,87 × 1,25–1,5 µm, plamka nadwyrostkowa nieregularna, np. 3,25 × 3,25 µm, czasami grubo siateczkowata, dość wyraźnie amyloidalna. Podstawki na ogół 4-zarodnikowe, 44–55 × 11–14,5 µm. Cystydy wrzecionowate, 52–85–(115) x 7,5–11,5–(14,5) µm. W skórce bardzo cienkie włoski (2–3 µm), często wygięte, tępe, zmieszane z maczugowatymi, wrzecionowatymi, cylindrycznymi dermatocystydami o szerokości 5–9,5 µm. W tramie delikatne sferocyty^[4].

Gołąbek brzozowy

Systematyka i nazewnictwo

Morfologia

Występowanie

Znaczenie

Przypisy

Wikiwand - on