Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Glistnica
choroba Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Glistnica (askarioza, łac. ascariosis, ang. ascariasis) – choroba pasożytnicza powodowana przez glisty.

Etiologia
Chorobę wywołuje glista ludzka (Ascaris lumbricoides), pasożyt jelita cienkiego człowieka. Podobne gatunki pospolite u innych ssaków mogą przypadkowo zarazić człowieka np. glista świńska (Ascaris suum), glista psia (Toxocara canis) i glista kocia (Toxocara cati).
Drogi zarażenia:
- niedomyte warzywa, nawożone ludzkimi fekaliami
- zanieczyszczona woda (np. z jeziora, rzadziej z basenu)
- produkty spożywcze i naczynia kuchenne zarażone jajeczkami glisty przez owady.
Remove ads
Epidemiologia
Jest najczęstszą na świecie robaczycą przewodu pokarmowego (około 1 mld ludzi zarażonych[1]). Intensywne inwazje i powikłania glistnicy są przyczyną około 20 tysięcy zgonów rocznie na świecie. Najczęściej inwazje występują w krajach z nierozwiniętym problemem kanalizacji (w południowo-wschodniej Azji ponad 80%, w Afryce 34% populacji – głównie dzieci). W Europie glistnicę stwierdza się sporadycznie, w Polsce także znikomo.
Remove ads
Objawy i przebieg
Podsumowanie
Perspektywa
Glistnica najczęściej jest bezobjawowa[2], choć może objawiać się:
- ogólnym osłabieniem
- zawrotami głowy
- bólami gardła
- bólami brzucha i bólami w rzucie wątroby
- postępujące wychudzenie
- niedokrwistość
- obrzękami twarzy
- nadmierną pobudliwością
- reakcjami alergicznymi.
Pasożyt zazwyczaj bytuje w jelicie cienkim przyczepiony do błony śluzowej. Żywi się nabłonkiem jelita i treścią jelitową. Reakcja człowieka na zakażenie zależy od intensywności inwazji i indywidualnej wrażliwości gospodarza. Objawy chorobowe zależą od okresu zakażenia. Wyróżnia się trzy etapy:
- okres wędrówki larw
- okres objawów i komplikacji
- okres obecności dojrzałej glisty w jelicie.
W pierwszym okresie występują przede wszystkim objawy alergiczne, w drugim okresie mogą wystąpić objawy uszkodzenia wątroby, śródbłonków naczyniowych, ścian pęcherzyków płucnych z krwawieniem i odczynami zapalnymi. W trzecim etapie szkodliwe działanie wywiera obecność dojrzałej glisty w jelicie, która zatruwa organizm żywiciela produktami przemiany materii[3]. Przemieszczające się w kierunku płuc larwy mogą spowodować glistnicę płucną, inaczej zwaną zespołem Löefflera, która jest łagodną, samoograniczającą się chorobą objawiającą się gorączką, świstami, eozynofilią i kaszlem, leczącą się samoistnie w ciągu 2–3 tygodni[4][5]. Przy jego wystąpieniu nie należy stosować leków zabijających glisty, ponieważ martwe mogą spowodować większe szkody niż żywe[5].
Możliwe powikłania[4]:
- ostre zapalenie trzustki, pęcherzyka lub dróg żółciowych – powstające na skutek przemieszczania się glist do przewodów trzustkowych i wątrobowych[6][7]
- niedrożność jelit[8][9]
- zapalenie wyrostka robaczkowego (bardzo rzadko[10])
- skręt jelita[11].
U pacjentów poddanych znieczuleniu glisty mogą dostać się do jamy ustnej, a co za tym idzie, doprowadzić do zatkania dróg oddechowych[12], skurczu oskrzeli lub nawet zatrzymania oddechu[4][13].
Leczenie
W leczeniu glistnicy stosuje się pyrantel, albendazol albo mebendazol. Przy masowej infestacji skuteczny jest cytrynian piperazyny. Glisty żyją dwa lata i nie rozmnażają się w ciele chorego, dlatego gdy nie doszło do ponownego zakażenia, pacjent może samoistnie wyzdrowieć[1].
Klasyfikacja ICD10
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads