Gliniarz naścienny

Gliniarz naścienny, formierz zdun^[2] (Sceliphron destillatorium) – owad zaliczany do rodziny grzebaczowatych z rzędu błonkówek. Występuje w północnej Afryce, Europie i Azji po Zachodnią Syberię, Chiny i Mongolię^[3]. W środkowej Europie przebiega północna granica jego zasięgu^[3]. W Polsce po raz pierwszy stwierdzony w latach 60. XX wieku^[4][3], od 2000 roku rośnie liczba jego stwierdzeń w kraju^[3].

Gniazdo gliniarza naściennego z trzema komórkami gniazdowymi. Komórki w gniazdach tego gatunku są połączone ze sobą w jedną strukturę, co pozwala odróżnić je od drugiego polskiego gatunku, gliniarza murowego^[2]

Gliniarz naścienny

Sceliphron destillatorium[1]
(Illiger, 1807)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	błonkoskrzydłe
Rodzina	grzebaczowate
Rodzaj	Sceliphron
Gatunek	gliniarz naścienny
Synonimy
Pepsis destillatoria Illiger, 1807[1] Pelopaeus destillatorius (Illiger, 1807)[1]

Gliniarz naścienny jest samotną błonkówką i nie jest agresywny wobec człowieka. Jednak z powodu swojego kontrastowego ubarwienia bywa mylony ze społecznymi osami i zabijany^[4]. Dorosłe owady polują na pająki, które umieszczają w gniazdach jako pokarm dla larw, a same żywią się nektarem^[2].