Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glicynia, słodlin, wisteria (Wisteria Nutt.) – rodzaj rośliny z rodziny bobowatych. Obejmuje cztery gatunki[5], z których jeden występuje we wschodniej Ameryce Północnej (W. frutescens), jeden w Japonii (glicynia japońska W. floribunda), a pozostałe dwa w Chinach[5], przy czym w niektórych ujęciach są one rozdzielane w sumie na cztery gatunki[3]. Są to liany występujące w lasach i zaroślach, zarówno na terenach skalistych, jak i nad rzekami[6].
Kwiatostany glicynii japońskiej | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
glicynia | ||
Nazwa systematyczna | |||
Wisteria Nutt. Gen. 2: 115. 14 Jul 1818[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Wisteria speciosa Nutt.[4] | |||
Synonimy | |||
|
Uprawiane są (także w postaci licznych kultywarów) jako rośliny ozdobne[6], dla okazałych i pachnących (w przypadku wisterii japońskiej) kwiatostanów (największe okazy osiągają ponad 150 cm długości i tworzą 1,5 miliona kwiatostanów[7], u odmiany 'Multijuga' największe kwiatostany osiągają 2 m długości[8]). Ze względu na osiągane rozmiary wymagają bardzo solidnych podpór (masa największych okazów przekraczać może 250 ton)[7]. Użytkowane są ich olejki eteryczne[6], kwiaty są jadalne po usmażeniu, także dodawane są do ciast[7], włókna z kory bywają wykorzystywane jako surowiec włókienniczy[6].
Rodzaj zaliczany jest do plemienia Millettieae z podrodziny bobowatych właściwych (Faboideae) z rodziny bobowatych (Fabaceae)[9].
Nazwa rodzajowa opisywana jest jako zachowany wariant ortograficzny, pierwotnie zapisany z błędem, a powstały dla upamiętnienia Caspara Wistara (1760–1818) – filantropa wspierającego rozwój nauki na Uniwersytecie Pensylwanii. Alternatywnie jako osoba upamiętniona wskazywany jest Charles Jones Wister Sr. (1782–1865) – przyjaciel Thomasa Nuttalla, autora nazwy[6]. Pierwotnie gatunki tu zaliczane włączone zostały do rodzaju Glycine Willd., co wpłynęło na powstanie nazw zwyczajowych glycine w języku francuskim[8] i polskim[10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.