Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glennis Grace, właśc. Glenda Hulita Elisabeth Batta (ur. 19 czerwca 1978 w Amsterdamie) – holenderska piosenkarka, reprezentantka Holandii w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji (2005), ambasadorka fundacji „Stichting Stop Kindermisbruik”.
Imię i nazwisko |
Glenda Hulita Elisabeth Batta |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1995 |
Wydawnictwo |
Corbeau Music & Management |
Strona internetowa |
Zaczęła śpiewać w wieku sześciu lat. Trzy lata później jej dziadek stworzył małe studio nagraniowe na strychu, gdzie mogła doskonalić swój talent. W wieku jedenastu lat wzięła udział w Gali UNICEF, na której gościem specjalnym był Julio Iglesias. Piosenkarz był pod tak ogromnym wrażeniem umiejętności wokalnych Glennis, że zaprosił ją do zaśpiewania w duecie podczas swojego jednego z koncertów w Holandii.
W 1995 wydała debiutancki album studyjny, zatytułowany Real Emotion, a w 2004 – drugi album pt. Secrets of My Soul.
W 2005 wzięła udział z piosenką „My Impossible Dream” w programie Nationaal Songfestival 2005 wyłaniającym reprezentanta Holandii w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji[1]. Pomyślnie przeszła przez półfinał eliminacji i dotarła do finału[2][3]. Zajęła w nim pierwsze miejsce, zdobywszy największą liczbę 170 punktów od telewidzów (50%), jurorów (30%), międzynarodowej komisji jurorskiej (10%) i słuchaczy Radio 2 (10%)[4], dzięki czemu została reprezentantką kraju w konkursie organizowanym w Kijowie[5]. 19 maja wystąpiła jako dziewiąta w kolejności w półfinale konkursu. Zajęła 15. miejsce z 53 punktami na koncie, nie przechodząc do finału[6]. Również w 2005 wydała trzeci album studyjny pt. My Impossible Dream.
Od 2008 wydała kilka kolejnych albumów studyjnych: Glennis (2008), One Moment in Time (2011), One Night Only (2011), This Is My Voice (2012) i Cover Story (2014), a także płytę z piosenkami świątecznymi pt. One Christmas Night Only (2013) oraz dwa albumy koncertowe, Live at the Ziggo Dome 2014 (2014) i Bitterzoet – Live & Studio Sessions (2015). W 2018 dotarła do finału 13. edycji programu NBC America’s Got Talent. W maju 2021 wystąpiła gościnnie w finale 65. Konkursu Piosenki Eurowizji w Rotterdamie[7].
Ma syna Anthony’ego Shane’a Majriego (ur. 2006)[8] ze związku z Moos Majri (2006–2012); potem spotykała się z Robertem Biesewig (2013–2016), a obecnie partnerem Glennis jest Lévy Allessio (od 2017).
Rok | Tytuł | Najwyższe miejsce |
---|---|---|
NLD | ||
1995 | Real Emotion | – |
2004 | Secrets of My Soul | – |
2005 | My Impossible Dream | 28 |
2008 | Glennis | 32 |
2011 | One Moment in Time | 26 |
One Night Only | 2 | |
2012 | This Is My Voice | 2 |
2013 | One Christmas Night Only | 9 |
2014 | Cover Story | 38 |
Live at the Ziggo Dome 2014 | 2 | |
2015 | Bitterzoet – Live & Studio Sessions | 5 |
Rok | Tytuł | Najwyższe miejsce | ||
---|---|---|---|---|
Single Top 100 | Dutch Top 40 | |||
1994 | „I’m Gonna Be Strong” | 13 | 13 | |
1995 | „Somewhere in Time” | 46 | – | |
„Goodbye (A Love Triangle)” | 74 | – | ||
2002 | „Always on My Mind” | 43 | – | |
2003 | „Absolutely Not” | 68 | – | |
2005 | „My Impossible Dream” | 15 | 26 | |
„Shake Up the Party” | 33 | – | ||
2007 | „Hoe” | 33 | – | |
2008 | „Dansen met het leven” | 40 | – | |
„Als je slaapt” | 9 | – | ||
2010 | „Als je mij weer aankijkt” | 22 | – | |
2011 | „Afscheid” | 1 | 2 | |
„Always” | 26 | – | ||
„Wil je niet nog 1 nacht” | 3 | 5 | ||
2012 | „Ik ben niet van jou” | 59 | – |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.