Loading AI tools
samoański rugbysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Pisi (ur. 29 czerwca 1986 w Apii) – samoański rugbysta występujący na pozycji środkowego ataku w drużynach Northampton Saints oraz reprezentacji Samoa. Mistrz Anglii, dwukrotny medalista juniorskich mistrzostw świata, uczestnik dwóch Pucharów Świata.
Pełne imię i nazwisko |
Talaʻava George Pisi | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
94 kg | ||||||||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[infobox 2] | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Jego dwaj bracia – starszy Tusi i młodszy Ken – również byli reprezentantami Samoa, najmłodszy – Mackenave – grał zaś w szkolnych drużynach[1].
Urodzony na Samoa zawodnik wraz z rodziną przeprowadził się do Nowej Zelandii w wieku trzech lat[2][3]. W 1999 wziął udział w Roller Mills Rugby Tournament, prestiżowym turnieju dla uczniów szkół podstawowych[4][5]. Uczęszczał do Massey High School[6], gdzie z sukcesami przez trzy lata występował w pierwszej drużynie tej szkoły[7], a następnie w związanym z nią lokalnym Massey Rugby Club[8][9]. W 2005 roku został wybrany do zespołu North Harbour[10][11][12], w barwach którego występował również w New Zealand National Rugby Sevens Tournament[13]. Zdobył z nim również pierwszy raz w historii zespołu we wrześniu 2006 roku Ranfurly Shield[14]. Podczas pierwszej obrony tego trofeum w czerwcu 2007 roku wystąpił natomiast jednocześnie wraz z oboma braćmi[15][16]. Został wybrany do zespołu Blues na sezon 2006 Super 14[17][18]. Pierwszy raz w meczowym składzie znalazł się w trzeciej kolejce[19][20], jednak na boisku pojawił się dopiero w spotkaniu ostatniej kolejki z Chiefs[21][22]. Przez większość tego sezonu występował zatem w lokalnym klubie Massey[23]. Znalazł się również w składzie Blues na lata 2007[24] i 2008[25]. Powtarzające się kontuzje, które skutkowały dwiema operacjami ramienia, spowodowały, że opuścił sezon 2009, podobnie jak część dwu poprzednich[26][27][28][10]. W 2010 roku pozostając w składzie Blues[29] opuścił North Harbour i na dwa lata przeszedł do występującego w NPC zespołu Taranaki[26][10]. W pierwszym sezonie wystąpił w podstawowym składzie w trzynastu spotkaniach[30], w tym czasie zmienił również pozycję z obrońcy na środkowego ataku[2].
Przed sezonem 2011 Super Rugby sztab szkoleniowy Blues ogłosił, iż zwalnia zawodnika z kontraktu[31]. Dyrektor sportowy ASM Clermont Auvergne, Jean-Marc Lhermet, pod koniec lutego 2011 ściągnął zatem Pisiego w zastępstwie za poważnie kontuzjowanego Gavina Williamsa na resztę spotkań sezonu Top 14[30][32]. Już 1 marca tego roku zawodnik podpisał kontrakt na występy w angielskim Northampton Saints od sezonu 2011/2012[33][34][35], a honorując ubiegłoroczne zobowiązania wystąpił w czterech meczach Taranaki w ITM Cup 2011[34][36]. Dobre występy w barwach Saints przyniosły mu nominację do nagrody najlepszego gracza rozgrywek według Rugby Players' Association[37], został wybrany do zespołu sezonu English Premiership[38], otrzymał dwie wewnątrzklubowe wyróżnienia (dla najlepszego zawodnika według graczy oraz kibiców)[39], a także wygrał plebiscyt na sportową osobowość hrabstwa Northamptonshire (Northamptonshire Sports Personality of the Year)[40][41]. W kolejnym sezonie do Saints dołączył brat George’a, Ken[42][43], a sam zawodnik podpisywał kolejne przedłużenia kontraktu[44][45]. W sezonie 2013/2014 zespół triumfował zarówno w European Challenge Cup[46], jak i po raz pierwszy w historii klubu tytuł mistrza Anglii[47][48], Pisi natomiast w kwietniu 2015 roku został czwartym graczem, który osiągnął barierę stu spotkań rozegranych dla Saints[49].
Występował w juniorskich drużynach regionalnego związku North Harbour Rugby Union[5][11], otrzymywał również powołania do nowozelandzkich reprezentacji[50][11]. W 2003 roku znalazł się na zgrupowaniu U-17 i w drużynie rugby 7 U-18[7], a rok później został wytypowany do zespołu New Zealand Schools[7][51], gdzie rywalizował z rówieśnikami z Australii i Fidżi[52][53]. Pod koniec 2004 roku otrzymał powołanie na zgrupowanie szerokiej kadry U-19[54], znalazł się również w składzie[55] na zakończone przegraną w finale mistrzostwa świata w kwietniu 2005 roku[56][57][58][59]. Przez kolejne dwa lata Pisi występował w reprezentacji U-21[60]. W 2006 roku po uprzednim zgrupowaniu[61] został nominowany do składu na mistrzostwa świata[62]. Zagrał we wszystkich pięciu meczach tego turnieju[63][64][65][66][67] zdobywając jedno przyłożenie[68], a reprezentujący Nową Zelandię zawodnicy zajęli ostatecznie trzecie miejsce[69]. W związku z restrukturyzacją przez IRB rozgrywek juniorskich, w 2007 roku nie odbyły się mistrzostwa świata[70], toteż jedynym sprawdzianem kadry U-21 był testmecz z Kanadą[71][72].
Nie doczekawszy się powołania do All Blacks, skorzystał z okazji do występów na arenie międzynarodowej, gdy dotarli do niego przedstawiciele Samoa Rugby Union[2]. W seniorskiej reprezentacji Samoa zadebiutował w Pucharze Narodów Pacyfiku 2010 w meczu z Tonga[33][73], następnie zagrał jeszcze w ramach tego turnieju przeciwko Fidżi[74]. W listopadzie tego roku był podstawowym środkowym ataku we wszystkich trzech meczach europejskiego tournée Samoańczyków w Europie[33]. W 2011 roku ponownie wystąpił w Pucharze Narodów Pacyfiku[74], w meczu z Japonią zdobywając pierwsze w karierze przyłożenie[75], a dwa tygodnie później powtórzył to osiągnięcie w pierwszej w historii wygranej Samoa nad Wallabies[76].
George Pisi, wraz z bratem Tusim, został powołany na Puchar Świata w Rugby 2011[77], gdzie wystąpił w trzech meczach swojej drużyny[78] – z Namibią[79], Walią[80] i Fidżi[81].
Początkowo nie znalazł się w trzydziestoosobowym składzie na kończące sezon reprezentacyjny 2012 mecze w Europie[82] z powodu problemów stawianych przez klub[83], jednak ostatecznie znalazł się w składzie na mecze z Kanadą, Walią i Francją[84], w tym drugim zdobywając w akrobatyczny sposób jedno z przyłożeń[85][86]. W kolejnym sezonie otrzymał powołanie na listopadowe spotkania kadry[87], wystąpił jednak tylko w meczu z Irlandią, po którym otrzymał sześciotygodniowe zawieszenie za niebezpieczną szarżę na Tommym Bowe[88][89]. Jedyne występy w 2014 roku zaliczył podczas czerwcowego okienka reprezentacyjnego[90][91], zaś rok później wraz z dwoma braćmi znalazł się w składzie na Puchar Świata w Rugby 2015[92].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.