George Meade

George Gordon Meade (ur. 31 grudnia 1815 w Kadyksie, zm. 6 listopada 1872 w Filadelfii) – amerykański generał i inżynier, budowniczy m.in. kilku latarni morskich.

Koń Meade’a, Old Baldy

Sztab generalny Armii Potomaku: Gouverneur Warren, William French, George Meade, Henry Hunt, Andrew Humphreys oraz George Sykes we wrześniu 1863

George Gordon Meade

George Gordon Meade
generał major
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1815 Kadyks
Data i miejsce śmierci	6 listopada 1872 Filadelfia
Przebieg służby
Lata służby	1835–1836, 1842–1872
Siły zbrojne	US Army
Stanowiska	głównodowodzący Armii Potomaku
Główne wojny i bitwy	II wojna seminolska, wojna amerykańsko-meksykańska, wojna secesyjna: kampania w północnej Wirginii bitwy siedmiodniowe bitwa nad Antietam I bitwa pod Fredericksburgiem bitwa pod Chancellorsville bitwa pod Gettysburgiem kampania pod Bristoe bitwa pod Mine Run kampania Overlandzka oblężenie Petersburga kampania nad Appomattox

Urodził się w Hiszpanii, gdzie pracował jego ojciec. Do Stanów Zjednoczonych przyjechał w 1817^[1]. W 1831 wstąpił do West Point, następnie służył w kawalerii. W czasie wojny secesyjnej walczył po stronie Unii, objął dowództwo nad ochotnikami z Pensylwanii. Został poważnie ranny 30 czerwca 1862 podczas Bitwy pod Glendale(inne języki)^[2]. Wrócił aby dowodzić swoją brygadą 28 sierpnia 1862 podczas II bitwy nad Bull Run. Objął tymczasowe dowództwo całego I Korpusu Unii po tym gdy podczas bitwy nad Antietam został rany w stopę Joseph Hooker.

Od czerwca 1863 dowodził Armią Potomaku. Pomimo iż objął dowodzenie zaledwie na dwa dni przed rozpoczęciem bitwy pod Gettysburgiem, zdołał jednak poprowadzić Armię Potomaku do zwycięstwa w tej batalii, która okazała się zwrotnym punktem wojny.