Gawriił Kaczalin
radziecki piłkarz i trener Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gawriił Dmitrijewicz Kaczalin, ros. Гаврии́л Дми́триевич Кача́лин (ur. 4 stycznia?/17 stycznia 1911 w Moskwie, zm. 23 maja 1995 tamże[1]) – radziecki piłkarz, trener.
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Gawriił Dmitrijewicz Kaczalin | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia?/17 stycznia 1911 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera piłkarska
Kaczalin jako piłkarz występował w radzieckich klubach, takich jak Wolny Trud Kazań i Dynamo Homel. W 1936 został piłkarzem Dinama Moskwa. W barwach tej drużyny dwukrotnie zdobył mistrzostwo Wyższej ligi ZSRR w latach 1937 i 1940. Dołożył do tego także Puchar ZSRR w 1937. Przez 6 lat gry dla Dinama zagrał w 36 spotkaniach[1]. W 1942 zakończył karierę piłkarską.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1936 | Dynamo Moskwa |  ZSRR |
Wyższa liga ZSRR | 2 | 0 |
| 1937 | 11 | 0 | |||
| 1938 | 5 | 0 | |||
| 1939 | 9 | 0 | |||
| 1940 | 9 | 0 | |||
| 1941 | 0 | 0 |
Kariera trenerska
Podsumowanie
Perspektywa
Kaczalin swoją pracę jako trener rozpoczął w 1945 w moskiewskim klubie Trudowyje Riezierwy Moskwa. Od 1949 do 1952 pracował na ławce trenerskiej Lokomotiwu Moskwa. Podczas pracy w tej drużynie zanotował spadek z Wyższej Ligi w 1950. W kolejnym sezonie udało mu się wprowadzić zespół Lokomotiwu ponownie do najwyższej klasy rozgrywkowej.
W 1954 przyjął posadę asystenta trenera reprezentacji ZSRR, a w 1955 pierwszego trenera reprezentacji. Jako selekcjoner ZSRR zadebiutował 26 czerwca 1955 przeciwko Szwecji, wygranym aż 6:0. Podczas Igrzysk Olimpijskich 1956 w Melbourne poprowadził ZSRR do pierwszego w historii złotego medalu[2]. Podczas Mistrzostw Świata 1958 dotarł do ćwierćfinału, w którym przegrał 0:2 z gospodarzem turnieju Szwecją. Pod koniec 1958 zakończył pracę z kadrą. Powrócił na stanowisko selekcjonera w maju 1960. W lipcu tego samego roku poprowadził ZSRR do zwycięstwa w pierwszych w historii Mistrzostwach Europy[3]. W meczu finałowym ZSRR pokonał Jugosławię 1:0. Podczas Mistrzostw Świata 1962 ponownie doprowadził zespół do ćwierćfinału turnieju. Po tym turnieju zakończył pracę z kadrą ZSRR.
W 1963 pracował w drużynie Paxtakor Taszkent. Od 1964 trenował Dinamo Tbilisi. W pierwszym sezonie na ławce trenerskiej drużyny z Tbilisi doprowadził drużynę do mistrzostwa Wyższej ligi ZSRR.
W 1965 został trenerem reprezentacji ZSRR U-21. W latach 1966–1968 pracował z reprezentacją olimpijską ZSRR. W 1968 po raz trzeci został trenerem pierwszej reprezentacji ZSRR. W 1970 po raz trzeci poprowadził drużynę ZSRR na Mistrzostwach Świata. Ponownie dotarł wraz z drużyną do ćwierćfinału. Po Mundialu ostatecznie zakończył pracę z kadrą.
W latach 1971–1972 po raz drugi prowadził Dinamo Tbilisi, dwukrotnie kończąc sezon Wyższej ligi ZSRR na 3. miejscu. W 1973 został trenerem zespołu, w którym grał podczas kariery piłkarskiej, czyli Dinamo Moskwa. Karierę trenerską zakończył w 1975 w zespole Paxtakor Taszkent.
Pochowany na Cmentarzu Wostriakowskim w Moskwie[4].
Sukcesy
Zawodnik
Dynamo Moskwa
- Mistrzostwo Wyższej ligi ZSRR (2): 1937, 1940
- Puchar ZSRR (1): 1937
Trener
ZSRR
- Złoty medal Igrzysk Olimpijskich: 1956
- Mistrzostwo Europy: 1960
Dinamo Tbilisi
- Mistrzostwo Wyższej ligi ZSRR (1): 1964
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.