GAZ-51
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GAZ-51 – lekki samochód ciężarowy produkowany w latach 1946–1975 przez firmę GAZ w ZSRR.
.jpg) GAZ-51A | |
| Inne nazwy |
FSC Lublin-51 |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
1940 (GAZ-11-51) |
| Okres produkcji |
1946 – 1975 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Silniki |
GAZ-51, 3480 cm³, 70 KM |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa, manualna |
| Napęd | |
| Długość |
5525 mm |
| Szerokość |
2200 mm |
| Wysokość |
2130 mm |
| Rozstaw osi |
3300 mm |
| Masa własna |
2710 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
Prace projektowe nad następcą lekkiego samochodu ciężarowego GAZ-AA i jego zmodernizowanej wersji GAZ-MM rozpoczęto w 1937 roku. Pierwsze prototypy o oznaczeniu GAZ-11-51 zbudowane zostały na początku 1939 roku i skierowane do badań drogowych, które zakończone zostały w czerwcu 1940 roku. Jeszcze w tym samym roku odbyła się oficjalna premiera tego modelu na Wszechzwiązkowej Wystawie Rolniczej w Moskwie. Do napędu prototypów modelu GAZ-51 wykorzystano 6-cylindrowy silnik benzynowy GAZ-11 o mocy maksymalnej 76 KM. Ładowność pojazdu wynosiła 2 tony. W 1941 roku dalsze prace rozwojowe zostały przerwane z powodu niemieckiego ataku na ZSRR.
W 1943 roku prace badawcze nad tym modelem zostały wznowione. Jednak zmieniono założenia konstrukcyjne pojazdu odnośnie do ładowności, która miała wynosić 2,5 tony. Samochód otrzymał kabinę wzorowaną na amerykańskim Studebaker US-6, natomiast forma błotników była podobna do samochodów niemieckich[1]. Ostatecznie pojazd, pod zmienionym oznaczeniem – GAZ-51, zaprezentowany został w 1945 roku i skierowany do próbnej produkcji małoseryjnej. Produkcja seryjna rozpoczęta została w 1946 roku w zakładzie GAZ w Gorki, jednak ze względu na duże zapotrzebowanie w latach 1950–1952 model ten produkowany był również w Irkucku.
Do napędu GAZa-51 przewidziano 6-cylindrowy silnik benzynowy typu GAZ-51 o pojemności skokowej 3480 cm³ i mocy maksymalnej 70 KM. Jednostka napędowa zblokowana została z 4-biegową skrzynią manualną, poprzez którą napęd przenoszony był na koła tylne. W układzie jezdnym zastosowano przednią oś sztywną opartą na półeliptycznych wzdłużnych resorach piórowych wspartych przez ramieniowe amortyzatory hydrauliczne. Tylny most napędowy zawieszony został na resorach piórowych oraz dodatkowych resorach pomocniczych.
W 1955 roku do produkcji skierowano zmodernizowaną wersję oznaczoną jako GAZ-51A. W modelu tym zastosowano centralny bębnowy hamulec pomocniczy, skrzynię ładunkową ze wszystkimi burtami otwieranymi oraz zmodernizowaną kabinę. Produkcja wszystkich odmian modelu GAZ-51 została zakończona w 1975 roku, po wyprodukowaniu 3 481 033 egzemplarzy tego modelu.
Na bazie podwozi GAZ-51 produkowano w kilku fabrykach autobusy GZA-651 i modele pochodne (PAZ-651, KAwZ-651 i inne). GAZ-51 produkowano też na licencji w Polsce jako FSC Lublin-51, w Korei Północnej i Chinach.
