Furkotna Przełęcz
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Furkotna Przełęcz (słow. Furkotské sedlo, niem. Furkotajoch, węg. Furkota-hágó, 2277 m n.p.m.) – przełęcz położona w bocznej grani Tatr Wysokich odchodzącej od Cubryny w kierunku Krywania (głównej grani odnogi Krywania)[1].
Furkotna Przełęcz i Wyżni Wielki Furkotny Staw | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
2277 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°09′59,7″N 20°01′27,3″E |
Szeroka przełęcz oddziela od siebie dwa szczyty – Furkot i Ostrą. W grani opadającej na przełęcz z Ostrej na północny wschód położone są jeszcze następujące obiekty (kolejno od Furkotnej Przełęczy):
Z przełęczy w kierunku doliny Niewcyrki grań opada stromo, od strony Doliny Furkotnej podejście jest łagodniejsze. Na przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Dawniej używano jej (przechodząc przez grzbiet grani od strony Furkotu) jako połączenie Doliny Furkotnej z Niewcyrką. Droga przez przełęcz prowadzi nie przez jej najniższy punkt, ale nieco dalej na północny wschód w stronę Furkotu[1]
Przejście znane było od dawna koziarzom i pierwszym turystom. Pierwszym znanym z nazwiska turystą, o którym z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy powiedzieć, że przeszedł przez tę przełęcz, był Bogusz Zygmunt Stęczyński. Na podstawie analizy jego poematu „Tatry”, pieśń XIII, możemy wnioskować, że podczas swych wędrówek po Tatrach w roku 1845 albo 1851 (z przewodnikiem Józefem Bigosem z Bukowiny) przeszedł on z Doliny Suchej Ważeckiej przez Furkotną Przełęcz do Niewcyrki. [3] Pierwsze odnotowane przejście zimowe – Józef Lesiecki, Józef Oppenheim, 14 kwietnia 1914 r.[1]