Loading AI tools
amerykański pianista i kompozytor jazzowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fred Hersch (ur. 21 października 1955 w Cincinnati) – amerykański pianista i kompozytor jazzowy. Znany ze współpracy z takimi muzykami jak Stan Getz, Joe Henderson, Lee Konitz oraz Charlie Haden.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo |
Palmetto, SunnySide |
| Zespoły | |
| Fred Hersch Trio | |
| Strona internetowa | |
Hersch uczył się gry na fortepianie od 4. roku życia. W wieku 7 lat zaczął komponować, a mając 10 lat skomponował musical Piotruś Pan na potrzeby szkoły podstawowej, do której uczęszczał[1]. Jazzem zainteresował się podczas studiów w Grinnell College w Iowa[2]. Jego muzyczna kariera zaczęła się w 1973, gdy zaczął grać z gitarzystą Calem Collinsem w swoim rodzinnym Cincinnati[3]. W 1975 przeniósł się do Bostonu i podjął studia w New England Conservatory pod kierunkiem pianisty i kompozytora Jakiego Byarda[3][2].
Po dyplomie w 1977 wyjechał do Nowego Jorku i pracował jako muzyk sesyjny z Samem Jonesem, Jane Irą Bloom, Joe Hendersonem i Stanem Getzem, a także z Billy Harperem i z kwartetem Arta Farmera, z którymi w 1979 nagrał dwa albumy (Billy Harper's Awakening i Art Farmer's Yama)[3][2]. W latach 80. grał z Mel Lewis Orchestra, Eddim Danielsem i Tootsem Thielemansem. W 1986 założył własne trio[3].
Hersch występuje solo jak również zespołowo[4]. Współpracuje z jazzowymi i klasycznymi instrumentalistami i wokalistkami z całego świata, m.in. z Billem Frisellem i Charlie Hadenem, klasycznym pianistą Christopherem O'Riley i skrzypkiem Joshuą Bellem, a także z wokalistkami Normą Winstone, Audrą McDonald, Chris Connor Janis Siegel (z The Manhattan Transfer) oraz sopranistkami Renée Fleming i Dawn Upshaw[3][5]. Daje także koncerty solowe na żywo, podczas których wykonuje zarówno standardy jazzowe, jak i swoje własne kompozycje.
Poza muzyką jazzową, komponuje utwory symfoniczne[6] i sceniczne (musicale, balet)[3]. Jest znany także jako producent, zwłaszcza albumów wokalnych[3].
W 1980 został wykładowcą w New England Conservatory, w którym z krótkimi przerwami wykładał do 2015[5].
Był stypendystą Fundacji Rockefellera[5]. W 2003 otrzymał stypendium Fundacji Pamięci Johna Simona Guggenheima (Guggenheim Memorial Fellowship for composition), które wykorzystał do skomponowania Leaves of Grass, utworu inspirowanego poezją Walta Whitmana[4][5].
W 1993 Hersch przyznał się publicznie do swojego homoseksualizmu. Poinformował również, że od 1984 poddaje się leczeniu z powodu zarażenia wirusem HIV. Na początku 2008 wirus zaatakował jego mózg, wywołując narastające zaburzenia urojeniowe; pod koniec roku Hersch zapadł w śpiączkę i pozostał nieprzytomny przez dwa miesiące. Po wybudzeniu potrzebował tracheotomii i regularnych dializ. Przez osiem miesięcy nie mógł połykać, a tym samym nie był w stanie spożywać pokarmów, ani żadnych płynów. W wyniku długotrwałej komy i bezczynności stracił prawie wszystkie funkcje motoryczne w dłoniach, nie mógł utrzymać nawet ołówka, nie wspominając o grze na fortepianie. Po długich miesiącach terapii i rehabilitacji udało się przywrócić mu całkowitą sprawność[1].
W maju 2011 Hersch zrealizował musical My Coma Dreams opisujący jego senne wizje podczas dwumiesięcznej śpiączki[7]. Przedstawienie zostało zarejestrowane na DVD i wydane w 2014[2].
Hersch – jako lider lub solista – nagrał ponad 100 płyt, w tym blisko 50 albumów[5][2].
Pełna dyskografia na oficjalnej stronie artysty (stan na 1 sierpnia 2016)[9].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
