Loading AI tools
austriacki duchowny katolicki, kardynał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz König (ur. 3 sierpnia 1905 w Warth koło Rabenstein, zm. 13 marca 2004 w Wiedniu) – austriacki duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup koadiutor St. Pölten w latach 1952–1956, arcybiskup metropolita Wiednia w latach 1956–1985, ordynariusz wiernych obrządku wschodniego w Austrii w latach 1956–1985, przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii w latach 1958–1985, kardynał prezbiter w latach 1958–2004, biskup polowy Austrii w latach 1959–1969, przewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1965–1980, od 1985 arcybiskup senior archidiecezji wiedeńskiej.
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1905 | ||
| Data i miejsce śmierci |
13 marca 2004 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup metropolita Wiednia | |||
| Okres sprawowania |
1956–1985 | ||
| Przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii | |||
| Okres sprawowania |
1958–1985 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
29 października 1933 | ||
| Nominacja biskupia |
3 lipca 1952 | ||
| Sakra biskupia |
31 sierpnia 1952 | ||
| Kreacja kardynalska |
15 grudnia 1958 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| Strona internetowa | |||
| Data konsekracji |
31 sierpnia 1952 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Leo Pietsch | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Studiował filozofię, teologię, biblistykę i religioznawstwo na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie oraz w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, a także na Uniwersytecie Katolickim w Lille (Francja). Przyjął święcenia kapłańskie w Rzymie 29 października 1933. Do 1945 (z przerwą na kontynuowanie studiów) pracował jako duszpasterz w diecezji St. Pölten. W latach 1945–1948 był wykładowcą kolegium w Krems oraz Uniwersytetu w Wiedniu.
3 lipca 1952 został mianowany biskupem koadiutorem St. Pölten (z prawem następstwa); jednocześnie otrzymał biskupią stolicę tytularną Liviade. Został konsekrowany na biskupa 31 sierpnia 1952. Nie objął jednak diecezji St. Pölten, w maju 1956 został awansowany na arcybiskupa Wiednia. W latach 1959–1968 był także wikariuszem wojskowym Austrii; ponadto kierował Konferencją Episkopatu Austrii.
15 grudnia 1958 papież Jan XXIII wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytularny kościół prezbiterski S. Eusebio. Brał aktywny udział w obradach II soboru watykańskiego: wywarł wpływ na treść Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich „Nostra aetate”. Jako kardynał uczestniczył w konklawe 1963 i dwukrotnie 1978, a także kierował Sekretariatem ds. Niewierzących (1965-1980). Brał także udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym jako przewodniczący sesji w 1974 (III Sesja Zwyczajna).
W 1984 był specjalnym wysłannikiem papieża na Narodowy Kongres Eucharystyczny w Chorwacji. Rok później, po ukończeniu 80 lat, utracił czynne prawo wyborcze w konklawe, a także (we wrześniu 1985) złożył rezygnację z kierowania archidiecezją wiedeńską. Był ostatnim żyjącym kardynałem z nominacji Jana XXIII.
Uchodził za jednego z twórców watykańskiej polityki otwarcia na Europę Wschodnią. Miał dobre kontakty z Polską, czego wyrazem mogło być wysunięcie na drugim konklawe kandydatury kard. Karola Wojtyły. Był odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1998)[1], odebrał też doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (2003). Był także laureatem Nagrody Św. Wojciecha, jak uzasadniono za wkład w duchowo-kulturalną integrację Europy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
