Frankolin górski

Frankolin górski
	Scleroptila psilolaema
	(G. R. Gray, 1867)
	; Osobnik z podgatunku nominatywnego
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Gallini
Rodzaj	Scleroptila
Gatunek	frankolin górski
Synonimy
	Francolinus psilolaemus G. R. Gray, 1867; Scleroptila psilolaemus (G. R. Gray, 1867);
	Francolinus psilolaemus G. R. Gray, 1867; Scleroptila psilolaemus (G. R. Gray, 1867);
Podgatunki
	S. p. psilolaema (G. R. Gray, 1867); S. p. elgonensis (Ogilvie-Grant, 1891);
	S. p. psilolaema (G. R. Gray, 1867); S. p. elgonensis (Ogilvie-Grant, 1891);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Frankolin górski^[4] (Scleroptila psilolaema) − gatunek średniej wielkości afrykańskiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Zamknij

Tradycyjnie wyróżnia się dwa podgatunki S. psilolaema^[5]^[6]^[7]:

S. psilolaema psilolaema – frankolin górski – środkowa i południowa Etiopia.
S. psilolaema elgonensis – frankolin rdzawobrzuchy – wschodnia Uganda do centralnej Kenii.

Niektórzy, np. autorzy Kompletnej listy ptaków świata czy IUCN, uznają frankolina rdzawobrzuchego za osobny gatunek S. elgonensis^[4]^[8].

Morfologia

Wygląd zewnętrzny: Ptak o pokroju zbliżonym do kuropatwy. Od pokrewnych gatunków odróżnia się czarnymi paskami na końcach lotek pierwszorzędowych. Podgatunek S. p. elgonensis ma bardziej rdzawy spód.

Rozmiary: długość ciała: ok. 32 cm

Masa ciała: dwa schwytane samce ważyły 510 g i 530 g, dwie samice 370 g i 510 g

Środowisko

Górskie tereny trawiaste i wrzosowiska, 1800–4000 m n.p.m.

Zasięg występowania

Etiopia, Uganda i Kenia.

Gatunek najprawdopodobniej monogamiczny. Obserwowano stadka złożone z 4–5 osobników młodych i dorosłych.

Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened). Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy^[3]. Frankolin rdzawobrzuchy, uznawany przez IUCN za osobny gatunek, również zaliczany jest do kategorii NT i wykazuje spadkowy trend liczebności populacji^[8].

W Ugandzie intensywnie poluje się na ten gatunek w celu zdobycia mięsa.

[1]
Scleroptila psilolaema, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
[2]
Francolinus psilolaemus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-26] (ang.).
[3]
Scleroptila psilolaema, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
[4]
Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].
[5]
F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
[6]
Moorland Francolin (Francolinus psilolaemus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
[7]
Paweł Mielczarek, Włodzimierz Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.
[8]
BirdLife International, Scleroptila elgonensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-08-26] (ang.).

P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 494. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] [1]
Scleroptila psilolaema, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[itis2-2] [2]
Francolinus psilolaemus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-26] (ang.).

[iucn-3] [3]
Scleroptila psilolaema, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] [4]
Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].

[ioc-5] [5]
F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).

[ibc-6] [6]
Moorland Francolin (Francolinus psilolaemus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).

[mic-7] [7]
Paweł Mielczarek, Włodzimierz Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.

[iucn1-8] [8]
BirdLife International, Scleroptila elgonensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-08-26] (ang.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

Morfologia

Środowisko

Zasięg występowania

Wikiwand in your browser!

Frankolin górski

Morfologia

Środowisko

Zasięg występowania

Wikiwand in your browser!

Systematyka

Charakterystyka

Występowanie

Rozród

Status, zagrożenie i ochrona

Znaczenie w kulturze człowieka

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne