Loading AI tools
włoski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Totti (ur. 27 września 1976 w Rzymie) – włoski piłkarz który występował na pozycji napastnika, przez całą karierę związany z AS Roma. Wychowanek i wieloletni kapitan tego klubu. W latach 1998–2006 reprezentant Włoch, mistrz świata z 2006 roku i wicemistrz Europy z 2000 roku.
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1976 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Totti trafił do Romy w 1989 roku. Od 1992 roku występował w pierwszej drużynie tego klubu. Z zespołem Giallorossich zdobył mistrzostwo Włoch, 2 Puchary Włoch i 2 Superpuchary Włoch. Jest najlepszym strzelcem i zawodnikiem z największą liczbą występów w historii tego klubu. Popularnie nazywany Kapitanem, Gladiatorem czy też Królem Rzymu. Uznawany za jedną z największych legend klubu, Serie A i światowej piłki, a także za jeden z największych przykładów wierności klubowi, i przywiązania do klubowych barw. Z 250 zdobytymi bramkami jest najlepszym strzelcem spośród wszystkich aktywnych piłkarzy ligi włoskiej, a drugim w klasyfikacji wszech czasów. W 2014 r. został najstarszym zdobywcą gola w Lidze Mistrzów w historii. 28 maja 2017, w wieku 40 lat, rozegrał swój ostatni mecz w barwach Romy[1]. Uznawany jest za jednego z najlepszych piłkarzy w historii włoskiej piłki i jednego z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia na świecie[2][3][4].
W latach 1998–2006 występował w reprezentacji Włoch. W kadrze rozegrał łącznie 58 spotkań, w których zdobył 9 bramek. W 2000 roku zdobył z drużyną Azzurrich srebrny medal Mistrzostw Europy, natomiast w 2006 roku mistrzostwo świata.
W 1989 Totti został piłkarzem juniorskiej drużyny AS Roma. W profesjonalnym składzie Romy Totti zadebiutował w wieku 16 lat, 28 marca 1993. Wraz z kolegami pokonał Brescia Calcio 2:0. W sezonie 1994/95 zdobył 4 gole w 21 występach, aby już w kolejnych latach zostać podstawowym graczem Romy. W latach 2000 i 2003 został we Włoszech wybrany Graczem Roku. Natomiast w sezonie 2000/01, zdobywając 13 goli, Totti pomógł swojemu klubowi zdobyć mistrzostwo kraju (pierwsze od sezonu 1982/83). Kolejny sezon Roma zakończyła na 2. pozycji w tabeli Serie A, ustępując miejsca Juventusowi. W sezonie 2003/04 Totti zdobył 20 goli; jednak Roma ustąpiła miejsca w tabeli Milanowi. W sezonie 2004/05 Roma była zmuszona czterokrotnie zmienić trenera. Mimo problemów Totti zdobył jednak 12 goli, a dzięki jego licznym asystom Vincenzo Montella strzelił w tym sezonie 21 bramek. 19 grudnia 2004 w meczu z Parmą Totti, strzelając 107. gola w barwach Romy pobił dotychczasowy rekord strzelecki ustanowiony przez Roberto Pruzzo. Podczas meczu z Empoli, 19 lutego 2006 roku, kapitan Romy doznał poważnej kontuzji – złamania lewej kości strzałkowej. Został wykluczony z gry na ponad trzy miesiące. W meczu Pucharu Włoch, 11 maja, pojawił się na boisku jako zmiennik; rzymski klub uległ jednak Interowi Mediolan 3:1. Podobnie, jak w sezonie 2004/05, Roma przegrała walkę o Puchar Włoch, a zwycięzcą ponownie został Inter. Sezon klub zakończył na 5. pozycji w tabeli, a występy w Lidze Mistrzów zagwarantowały mu werdykty w związku z aferą Calciopoli, które pozbawiły Juventus i Fiorentinę tej możliwości. Roma ostatecznie awansowała na 2. miejsce.
Drużyna wygrała 11 kolejnych meczów, wyrównując w ten sposób rekord AC Milan z sezonu 1989/90. Trener Luciano Spalletti zmienił taktykę zespołu z defensywnej na atakującą, mimo że nie miał do dyspozycji wszystkich napastników, w tym także Tottiego, przez znaczną część sezonu. W rezultacie AS Roma z pozycji 15. nadrobiła straty, kończąc sezon na 5. miejscu. Totti strzelił 15 goli grając jako pomocnik lub wysunięty napastnik.
W sezonie 2006/2007 zdobył Złotego Buta strzelając 26 bramek w lidze.
5 maja 2010 w finale Pucharu Włoch przegranym 0:1 z Interem Mediolan w końcowych minutach drugiej połowy otrzymał czerwoną kartkę za kopnięcie Mario Balotellego i został oskarżony przez Balotellego o rasistowskie i wulgarne zachowanie, w efekcie został zawieszony na cztery mecze Pucharu Włoch[5][6].
Z 250 strzelonymi bramkami w Serie A jest drugim najlepszym strzelcem w historii ligi włoskiej. Lepszy od niego jest tylko Silvio Piola (274). W maju 2017 roku AS Roma potwierdziła zakończenie kariery Włocha po sezonie 2016/2017[7]. Ostatni mecz w klubie z Rzymu Totti rozegrał 28 maja 2017 przeciwko Genoa CFC. Był to również ostatni mecz ligowy w sezonie 2016/2017. AS Roma wygrała wówczas 3:2 i zdobyła wicemistrzostwo Włoch.
Jako utalentowany nastolatek, Francesco zdobył gola w finałowym meczu Mistrzostw Europy U-18 w lipcu 1995 przeciwko Hiszpanii. Reprezentacja Włoch przegrała wówczas 1:4. Rok później, w finale Mistrzostw Europy U-21, dzięki jego golowi mecz przeciwko Hiszpanii zakończył się remisem 1:1. Italia świętowała triumf po serii rzutów karnych.
W dorosłej kadrze Squadra Azzurra zadebiutował 10 października 1998 w zwycięskim meczu kwalifikacyjnym do Euro 2000 przeciwko Szwajcarii. W ćwierćfinale turnieju finałowego zdobył gola w wygranym 2:0 meczu przeciwko Rumunii; następnie w półfinale przeciwko Holandii strzelił jednego z trzech karnych. W finale lepsi okazali się Francuzi.
Rozczarowanie nastąpiło podczas Mistrzostw Świata w Korei i Japonii w 2002. Podczas meczu drugiej rundy przeciwko Korei Południowej Totti dostał czerwoną kartkę, a Włosi przegrali 1:2.
Podczas Mistrzostw Europy 2004 14 czerwca w pierwszym meczu fazy grupowej po remisie 0:0 z Danią, duńska telewizja pokazała, że Christian Poulsen został opluty przez włoskiego rozgrywającego Tottiego. Totti otrzymał zakaz trzech meczów i udzielił „pełnych publicznych przeprosin”, po tym, jak zawiódł w swoim twierdzeniu, że został sprowokowany przez Poulsena[8][9]. Włochy zostały następnie wyeliminowane z turnieju w fazie grupowej i zajęły 3. miejsce w grupie.
Występ Tottiego na Mundialu 2006 stanął pod znakiem zapytania z powodu kontuzji kostki, jakiej doznał kilka miesięcy przed mistrzostwami. Mimo że nie odzyskał w pełni swojej formy, powrócił do narodowej drużyny.
Zagrał w meczu 1/8 finału z Australią, który odbył się 26 czerwca. Wchodząc w 75. minucie za Del Piero Totti zapewnił swojej drużynie dalszą walkę o puchar. Tuż przed końcem meczu, w 95. minucie, wykorzystał podyktowany za faul na Fabio Grosso rzut karny. W meczu z Ukrainą Squadra Azzurra wygrała 3:0, a Totti miał swój udział w zdobyciu drugiej bramki – podał piłkę do Luca Toniego. Po 120 minutach półfinału Italia odniosła zwycięstwo 2:0 nad gospodarzami mistrzostw, a Totti zagrał od pierwszej minuty. 9 lipca Włosi pokonali Francję w konkursie rzutów karnych 5:3 (wynik po dogrywce 1:1).
Po Mistrzostwach Świata Totti zawiesił swoją karierę reprezentacyjną. 20 lipca 2007 roku oficjalnie ogłosił rezygnację z gry w narodowej koszulce.
| Klub | Sezon | Serie A | Coppa Italia | UEFA | Supercoppa Italiana | Suma | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Asysty | Mecze | Gole | Rozgr | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
| AS Roma | 1992/1993 | 2 | 0 | - | 0 | 0 | — | — | 2 | 0 | |||
| 1993/1994 | 8 | 0 | - | 2 | 0 | — | — | 10 | 0 | ||||
| 1994/1995 | 21 | 4 | - | 4 | 3 | — | — | 25 | 7 | ||||
| 1995/1996 | 28 | 2 | - | 1 | 0 | PU | 7 | 2 | — | 36 | 4 | ||
| 1996/1997 | 26 | 5 | - | 1 | 0 | PU | 3 | 0 | — | 30 | 5 | ||
| 1997/1998 | 30 | 13 | - | 6 | 1 | — | — | 36 | 14 | ||||
| 1998/1999 | 31 | 12 | 11 | 3 | 1 | PU | 8 | 3 | — | 42 | 16 | ||
| 1999/2000 | 27 | 7 | 11 | 2 | 0 | PU | 5 | 1 | — | 34 | 8 | ||
| 2000/2001 | 30 | 13 | 7 | 2 | 1 | PU | 3 | 2 | — | 35 | 16 | ||
| 2001/2002 | 24 | 8 | 7 | 0 | 0 | LM | 11 | 3 | 1 | 1 | 36 | 12 | |
| 2002/2003 | 24 | 14 | 5 | 5 | 3 | LM | 6 | 3 | — | 35 | 20 | ||
| 2003/2004 | 31 | 20 | 9 | 0 | 0 | PU | 1 | 0 | — | 32 | 20 | ||
| 2004/2005 | 29 | 12 | 11 | 7 | 3 | LM | 4 | 1 | — | 40 | 16 | ||
| 2005/2006 | 24 | 15 | 10 | 2 | 0 | PU | 3 | 2 | — | 29 | 17 | ||
| 2006/2007 | 35 | 26 | 10 | 5 | 2 | LM | 9 | 4 | 1 | 0 | 50 | 32 | |
| 2007/2008 | 25 | 14 | 5 | 3 | 3 | LM | 6 | 1 | 1 | 0 | 35 | 18 | |
| 2008/2009 | 24 | 13 | 4 | 0 | 0 | LM | 7 | 2 | 1 | 0 | 32 | 15 | |
| 2009/2010 | 23 | 14 | 6 | 2 | 0 | LE | 6 | 11 | — | 31 | 25 | ||
| 2010/2011 | 32 | 15 | 9 | 0 | 0 | LM | 8 | 2 | 1 | 0 | 40 | 17 | |
| 2011/2012 | 27 | 8 | 7 | 2 | 0 | LE | 2 | 0 | — | 31 | 8 | ||
| 2012/2013 | 34 | 12 | 12 | 3 | 0 | — | — | 37 | 12 | ||||
| 2013/2014 | 26 | 8 | 10 | 3 | 0 | — | — | 29 | 8 | ||||
| 2014/2015 | 27 | 8 | 6 | 2 | 0 | LM, LE | 7 | 2 | — | 36 | 10 | ||
| 2015/2016 | 13 | 5 | 4 | 0 | 0 | LM | 2 | 0 | — | 15 | 5 | ||
| 2016/2017 | 18 | 2 | 3 | 4 | 1 | LE | 6 | 0 | — | 28 | 3 | ||
| Łącznie w karierze | 619 | 250 | 147 | 59 | 18 | 103 | 39 | 5 | 1 | 775 | 305 | ||
20 czerwca 2005 Totti poślubił byłą włoską modelkę – Ilary Blasi. 6 listopada 2005 na świat przyszedł Cristian, 13 maja 2007 roku – córeczka Chanel, natomiast 10 marca 2016 – córeczka Isabel. Ilary jest dziennikarką telewizji MEDIASET.
Brat Tottiego, Riccardo, jest jego agentem.
Totti prowadzi szkółkę piłkarską nazwaną Numer Dziesięć. Posiada także zespół biorący udział w wyścigach motocyklowych – Totti Top Sport.
We wrześniu 2018 wydał swoją autobiografię zatytułowaną Un capitano (wyd. pol. Kapitan, Sine Qua Non, 2019), którą przygotował we współpracy z dziennikarzem sportowym Paolo Condò[15][16].
Jesienią 2020 premierę kinową miał we Włoszech film dokumentalny o zawodniku pt. Mi chiamo Francesco Totti (tłum.: Nazywam się Francesco Totti). Jego reżyserem był Alex Infascelli. Głównym producentem dokumentu została wytwórnia Sky Studios Italia[17].
W 2021 powstał włoski, 6. odcinkowy fabularny miniserial biograficzny o Francesco Tottim pt. Speravo de morì prima (tłum.: Miałem nadzieję, że umrę najlepszy). Został on wyprodukowany przez Sky Studios Italia. Powstał on głównie w oparciu o oficjalną biografię piłkarza Un capitano (wyd. pol. Kapitan, Sine Qua Non, 2019). Każdy epizod trwa 40 minut. W rolę włoskiego napastnika wcielił się Pietro Castellitto. W 2022 serial był premierowo emitowany w Polsce na antenie Canal+ Premium pt. Kapitan. Francesco Totti. Następnego dnia po premierze telewizyjnej kolejne części produkcji udostępniane były w serwisach internetowych Canal+ online i Player.pl[18][19][20][21].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
