Francesco Totti

Francesco Totti (ur. 27 września 1976 w Rzymie) – włoski piłkarz który występował na pozycji napastnika, przez całą karierę związany z AS Roma. Wychowanek i wieloletni kapitan tego klubu. W latach 1998–2006 reprezentant Włoch, mistrz świata z 2006 roku i wicemistrz Europy z 2000 roku.

Francesco Totti

Data i miejsce urodzenia	27 września 1976 Rzym
Wzrost	180 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1984 Fortitudo Roma 1984–1986 Trastevere Calcio 1986–1989 ASD Lodigiani Calcio 1989–1992 AS Roma
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1992–2017 AS Roma 619 (250)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1992  Włochy U-15 6 (3) 1991–1992  Włochy U-16 13 (2) 1993–1995  Włochy U-18 14 (7) 1995–1997  Włochy U-21 8 (4) 1997  Włochy U-23 4 (2) 1998–2006  Włochy 58 (9) W sumie: 103 (27)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2017–2019 AS Roma (menadżer)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce Niemcy 2006 Mistrzostwa Europy II miejsce Belgia/Holandia 2000 Mistrzostwa Europy U-21 złoto Hiszpania 1996 Mistrzostwa Europy U-19 srebro Grecja 1995 Igrzyska Śródziemnomorskie złoto Włochy 1997 Mistrzostwa Europy U-16 srebro Turcja 1993
Odznaczenia
Strona internetowa

Totti trafił do Romy w 1989 roku. Od 1992 roku występował w pierwszej drużynie tego klubu. Z zespołem Giallorossich zdobył mistrzostwo Włoch, 2 Puchary Włoch i 2 Superpuchary Włoch. Jest najlepszym strzelcem i zawodnikiem z największą liczbą występów w historii tego klubu. Popularnie nazywany Kapitanem, Gladiatorem czy też Królem Rzymu. Uznawany za jedną z największych legend klubu, Serie A i światowej piłki, a także za jeden z największych przykładów wierności klubowi, i przywiązania do klubowych barw. Z 250 zdobytymi bramkami jest najlepszym strzelcem spośród wszystkich aktywnych piłkarzy ligi włoskiej, a drugim w klasyfikacji wszech czasów. W 2014 r. został najstarszym zdobywcą gola w Lidze Mistrzów w historii. 28 maja 2017, w wieku 40 lat, rozegrał swój ostatni mecz w barwach Romy^[1]. Uznawany jest za jednego z najlepszych piłkarzy w historii włoskiej piłki i jednego z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia na świecie^[2][3][4].

W latach 1998–2006 występował w reprezentacji Włoch. W kadrze rozegrał łącznie 58 spotkań, w których zdobył 9 bramek. W 2000 roku zdobył z drużyną Azzurrich srebrny medal Mistrzostw Europy, natomiast w 2006 roku mistrzostwo świata.

Kariera

W 1989 Totti został piłkarzem juniorskiej drużyny AS Roma. W profesjonalnym składzie Romy Totti zadebiutował w wieku 16 lat, 28 marca 1993. Wraz z kolegami pokonał Brescia Calcio 2:0. W sezonie 1994/95 zdobył 4 gole w 21 występach, aby już w kolejnych latach zostać podstawowym graczem Romy. W latach 2000 i 2003 został we Włoszech wybrany Graczem Roku. Natomiast w sezonie 2000/01, zdobywając 13 goli, Totti pomógł swojemu klubowi zdobyć mistrzostwo kraju (pierwsze od sezonu 1982/83). Kolejny sezon Roma zakończyła na 2. pozycji w tabeli Serie A, ustępując miejsca Juventusowi. W sezonie 2003/04 Totti zdobył 20 goli; jednak Roma ustąpiła miejsca w tabeli Milanowi. W sezonie 2004/05 Roma była zmuszona czterokrotnie zmienić trenera. Mimo problemów Totti zdobył jednak 12 goli, a dzięki jego licznym asystom Vincenzo Montella strzelił w tym sezonie 21 bramek. 19 grudnia 2004 w meczu z Parmą Totti, strzelając 107. gola w barwach Romy pobił dotychczasowy rekord strzelecki ustanowiony przez Roberto Pruzzo. Podczas meczu z Empoli, 19 lutego 2006 roku, kapitan Romy doznał poważnej kontuzji – złamania lewej kości strzałkowej. Został wykluczony z gry na ponad trzy miesiące. W meczu Pucharu Włoch, 11 maja, pojawił się na boisku jako zmiennik; rzymski klub uległ jednak Interowi Mediolan 3:1. Podobnie, jak w sezonie 2004/05, Roma przegrała walkę o Puchar Włoch, a zwycięzcą ponownie został Inter. Sezon klub zakończył na 5. pozycji w tabeli, a występy w Lidze Mistrzów zagwarantowały mu werdykty w związku z aferą Calciopoli, które pozbawiły Juventus i Fiorentinę tej możliwości. Roma ostatecznie awansowała na 2. miejsce.

Drużyna wygrała 11 kolejnych meczów, wyrównując w ten sposób rekord AC Milan z sezonu 1989/90. Trener Luciano Spalletti zmienił taktykę zespołu z defensywnej na atakującą, mimo że nie miał do dyspozycji wszystkich napastników, w tym także Tottiego, przez znaczną część sezonu. W rezultacie AS Roma z pozycji 15. nadrobiła straty, kończąc sezon na 5. miejscu. Totti strzelił 15 goli grając jako pomocnik lub wysunięty napastnik.

W sezonie 2006/2007 zdobył Złotego Buta strzelając 26 bramek w lidze.

5 maja 2010 w finale Pucharu Włoch przegranym 0:1 z Interem Mediolan w końcowych minutach drugiej połowy otrzymał czerwoną kartkę za kopnięcie Mario Balotellego i został oskarżony przez Balotellego o rasistowskie i wulgarne zachowanie, w efekcie został zawieszony na cztery mecze Pucharu Włoch^[5][6].

Z 250 strzelonymi bramkami w Serie A jest drugim najlepszym strzelcem w historii ligi włoskiej. Lepszy od niego jest tylko Silvio Piola (274). W maju 2017 roku AS Roma potwierdziła zakończenie kariery Włocha po sezonie 2016/2017^[7]. Ostatni mecz w klubie z Rzymu Totti rozegrał 28 maja 2017 przeciwko Genoa CFC. Był to również ostatni mecz ligowy w sezonie 2016/2017. AS Roma wygrała wówczas 3:2 i zdobyła wicemistrzostwo Włoch.

Reprezentacja

Jako utalentowany nastolatek, Francesco zdobył gola w finałowym meczu Mistrzostw Europy U-18 w lipcu 1995 przeciwko Hiszpanii. Reprezentacja Włoch przegrała wówczas 1:4. Rok później, w finale Mistrzostw Europy U-21, dzięki jego golowi mecz przeciwko Hiszpanii zakończył się remisem 1:1. Italia świętowała triumf po serii rzutów karnych.

W dorosłej kadrze Squadra Azzurra zadebiutował 10 października 1998 w zwycięskim meczu kwalifikacyjnym do Euro 2000 przeciwko Szwajcarii. W ćwierćfinale turnieju finałowego zdobył gola w wygranym 2:0 meczu przeciwko Rumunii; następnie w półfinale przeciwko Holandii strzelił jednego z trzech karnych. W finale lepsi okazali się Francuzi.

Rozczarowanie nastąpiło podczas Mistrzostw Świata w Korei i Japonii w 2002. Podczas meczu drugiej rundy przeciwko Korei Południowej Totti dostał czerwoną kartkę, a Włosi przegrali 1:2.

Podczas Mistrzostw Europy 2004 14 czerwca w pierwszym meczu fazy grupowej po remisie 0:0 z Danią, duńska telewizja pokazała, że Christian Poulsen został opluty przez włoskiego rozgrywającego Tottiego. Totti otrzymał zakaz trzech meczów i udzielił „pełnych publicznych przeprosin”, po tym, jak zawiódł w swoim twierdzeniu, że został sprowokowany przez Poulsena^[8][9]. Włochy zostały następnie wyeliminowane z turnieju w fazie grupowej i zajęły 3. miejsce w grupie.

Mistrzostwa Świata 2006

Występ Tottiego na Mundialu 2006 stanął pod znakiem zapytania z powodu kontuzji kostki, jakiej doznał kilka miesięcy przed mistrzostwami. Mimo że nie odzyskał w pełni swojej formy, powrócił do narodowej drużyny.

Zagrał w meczu 1/8 finału z Australią, który odbył się 26 czerwca. Wchodząc w 75. minucie za Del Piero Totti zapewnił swojej drużynie dalszą walkę o puchar. Tuż przed końcem meczu, w 95. minucie, wykorzystał podyktowany za faul na Fabio Grosso rzut karny. W meczu z Ukrainą Squadra Azzurra wygrała 3:0, a Totti miał swój udział w zdobyciu drugiej bramki – podał piłkę do Luca Toniego. Po 120 minutach półfinału Italia odniosła zwycięstwo 2:0 nad gospodarzami mistrzostw, a Totti zagrał od pierwszej minuty. 9 lipca Włosi pokonali Francję w konkursie rzutów karnych 5:3 (wynik po dogrywce 1:1).

Po Mistrzostwach Świata Totti zawiesił swoją karierę reprezentacyjną. 20 lipca 2007 roku oficjalnie ogłosił rezygnację z gry w narodowej koszulce.

Statystyki kariery

Charakterystyczna sylwetka Tottiego po zdobyciu gola, przedstawiona w formie graffiti

Aktualne na 4 czerwca 2017.^[10]

Klub	Sezon	Serie A			Coppa Italia		UEFA			Supercoppa Italiana		Suma
		Mecze	Gole	Asysty	Mecze	Gole	Rozgr	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole
AS Roma	1992/1993	2	0	-	0	0	—			—		2	0
	1993/1994	8	0	-	2	0	—			—		10	0
	1994/1995	21	4	-	4	3	—			—		25	7
	1995/1996	28	2	-	1	0	PU	7	2	—		36	4
	1996/1997	26	5	-	1	0	PU	3	0	—		30	5
	1997/1998	30	13	-	6	1	—			—		36	14
	1998/1999	31	12	11	3	1	PU	8	3	—		42	16
	1999/2000	27	7	11	2	0	PU	5	1	—		34	8
	2000/2001	30	13	7	2	1	PU	3	2	—		35	16
	2001/2002	24	8	7	0	0	LM	11	3	1	1	36	12
	2002/2003	24	14	5	5	3	LM	6	3	—		35	20
	2003/2004	31	20	9	0	0	PU	1	0	—		32	20
	2004/2005	29	12	11	7	3	LM	4	1	—		40	16
	2005/2006	24	15	10	2	0	PU	3	2	—		29	17
	2006/2007	35	26	10	5	2	LM	9	4	1	0	50	32
	2007/2008	25	14	5	3	3	LM	6	1	1	0	35	18
	2008/2009	24	13	4	0	0	LM	7	2	1	0	32	15
	2009/2010	23	14	6	2	0	LE	6	11	—		31	25
	2010/2011	32	15	9	0	0	LM	8	2	1	0	40	17
	2011/2012	27	8	7	2	0	LE	2	0	—		31	8
	2012/2013	34	12	12	3	0	—			—		37	12
	2013/2014	26	8	10	3	0	—			—		29	8
	2014/2015	27	8	6	2	0	LM, LE	7	2	—		36	10
	2015/2016	13	5	4	0	0	LM	2	0	—		15	5
	2016/2017	18	2	3	4	1	LE	6	0	—		28	3
Łącznie w karierze		619	250	147	59	18		103	39	5	1	775	305

Po zakończeniu kariery przez Tottiego, jego numer został zastrzeżony przez włodarzy AS Romy

Sukcesy

Roma

• Mistrzostwo Włoch: 2000/01
• Puchar Włoch: 2006/07, 2007/08
• Superpuchar Włoch: 2001, 2007

Włochy

• Mistrzostwo Świata: 2006
• Wicemistrzostwo Europy: 2000
• Igrzyska Śródziemnomorskie: 1997
• Mistrzostwo Europy do lat 21: 1996
• Wicemistrzostwo Europy do lat 19: 1995
• Wicemistrzostwo Europy do lat 16: 1993

Indywidualne

• Złoty Guerin: 1997/98, 2003/04
• Oscar del Calcio: 11
  • Najlepszy piłkarz Serie A: 1999/00, 2002/03^[11]
  • Najlepszy włoski piłkarz Serie A: 1999/00, 2000/01, 2002/03, 2003/04, 2006/07
  • Najlepszy młody piłkarz Serie A: 1998/99
  • Najlepszy strzelec Serie A: 2006/07
  • Gol sezonu Serie A: 2004/05, 2005/06
• Drużyna gwiazd Mistrzostw Europy: 2000
• MVP finału ME Francja-Włochy: 2000
• Drużyna roku ESM: 2000/01, 2003/04, 2006/07
• FIFA 100: 2004
• Drużyna gwiazd Mistrzostw Świata: 2006
• Król strzelców Serie A: 2006/07 (26 goli)
• Złoty But: 2006/07
• Golden Foot All time: 2010
• Krajowa Nagroda Gaetano Scirey za całokształt kariery: 2014
• Międzynarodowa Nagroda Giacinto Facchettiego: 2014
• Drużyna wszech czasów do lat 21: 2015

Rekordy

UEFA

• Najstarszy strzelec gola w historii Ligi Mistrzów; CSKA Moskwa-AS Roma z dnia 25 listopada 2014 (38 lat i 59 dni)

Serie A

• Piłkarz z największą liczbą bramek dla jednego klubu w Serie A (250 dla Romy)
• Piłkarz z największą liczbą dubletów bramkowych w Serie A: (46)
• Piłkarz z największą liczbą strzelonych rzutów karnych z rzędu w Serie A (71)
• Piłkarz, który zdobył co najmniej jednego gola w kolejnych sezonach Serie A z rzędu (23)
• Jedyny piłkarz w historii Serie A, który strzelał dwucyfrową liczbę bramek dla jednego klubu, przez 9 kolejnych sezonów.
• Jedyny piłkarz w historii Serie A, który strzelał dwucyfrową liczbę bramek dla jednego klubu, przez 13 sezonów.
• Najstarszy piłkarz, który zdobył dwie bramki w jednym meczu Serie A.
• Piłkarz, z największą liczbą rozegranych sezonów dla jednego klubu w Serie A (25 dla Romy)^[12]

AS Roma

• Piłkarz Romy z największą liczbą występów w oficjalnych meczach (778)
• Piłkarz Romy z największą liczbą bramek w oficjalnych meczach (307)
• Piłkarz Romy z największą liczbą występów w Serie A (612)
• Piłkarz Romy z największą liczbą bramek w Serie A (250)
• Piłkarz Romy z największą liczbą występów w rozgrywkach UEFA (103)
• Piłkarz Romy z największa liczbą bramek w rozgrywkach UEFA (38)
• Piłkarz Romy z największą liczbą występów w Superpucharze Włoch (5)
• Piłkarz Romy z największą liczbą kolejnych sezonów rozegranych w I zespole (25)
• Piłkarz Romy z największa liczbą kolejnych sezonów rozegranych jako kapitan drużyny (19)
• Piłkarz Romy z największą liczbą tytułów zdobytych przez kapitana drużyny (5)
• Piłkarz Romy z największą liczbą goli zdobytych bezpośrednio z rzutu wolnego w Serie A (21)

Inne rekordy

• Drugi włoski zawodnik po Luca Tonim, który zdobył Złotego Buta.
• Piłkarz z największą liczbą bramek we wszystkich rozgrywkach dla włoskiego zespołu (307 dla Romy)
• Piłkarz z największą liczbą goli zdobytych we włoskich profesjonalnych ligach w latach 2001–2010 (145)
• Piłkarz z największą liczbą występów w Derbach Rzymu (42, w tym 36 w Serie A i sześciu w Pucharze Włoch)
• Piłkarz z największą liczbą strzelonych bramek w Derbach Rzymu w Serie A, (11)^[13]
• Piłkarz z największą liczbą zwycięstw w Derbach Rzymu (14)
• Piłkarz z największą liczbą nagród dla najlepszego włoskiego piłkarza – Oscar AIC (5)

Odznaczenia

• Order Zasługi Republiki Włoskiej III klasy (Komandor): 2022^[14]
• Order Zasługi Republiki Włoskiej IV klasy (Oficer): 2006
• Order Zasługi Republiki Włoskiej V klasy (Kawaler): 2000

Życie prywatne

20 czerwca 2005 Totti poślubił byłą włoską modelkę – Ilary Blasi. 6 listopada 2005 na świat przyszedł Cristian, 13 maja 2007 roku – córeczka Chanel, natomiast 10 marca 2016 – córeczka Isabel. Ilary jest dziennikarką telewizji MEDIASET.

Brat Tottiego, Riccardo, jest jego agentem.

Totti prowadzi szkółkę piłkarską nazwaną Numer Dziesięć. Posiada także zespół biorący udział w wyścigach motocyklowych – Totti Top Sport.

We wrześniu 2018 wydał swoją autobiografię zatytułowaną Un capitano (wyd. pol. Kapitan, Sine Qua Non, 2019), którą przygotował we współpracy z dziennikarzem sportowym Paolo Condò^[15][16].

Film dokumentalny i miniserial o Tottim

Jesienią 2020 premierę kinową miał we Włoszech film dokumentalny o zawodniku pt. Mi chiamo Francesco Totti (tłum.: Nazywam się Francesco Totti). Jego reżyserem był Alex Infascelli. Głównym producentem dokumentu została wytwórnia Sky Studios Italia^[17].

W 2021 powstał włoski, 6. odcinkowy fabularny miniserial biograficzny o Francesco Tottim pt. Speravo de morì prima (tłum.: Miałem nadzieję, że umrę najlepszy). Został on wyprodukowany przez Sky Studios Italia. Powstał on głównie w oparciu o oficjalną biografię piłkarza Un capitano (wyd. pol. Kapitan, Sine Qua Non, 2019). Każdy epizod trwa 40 minut. W rolę włoskiego napastnika wcielił się Pietro Castellitto. W 2022 serial był premierowo emitowany w Polsce na antenie Canal+ Premium pt. Kapitan. Francesco Totti. Następnego dnia po premierze telewizyjnej kolejne części produkcji udostępniane były w serwisach internetowych Canal+ online i Player.pl^{[18][19][20][21]}.