Florence Masnada

Florence Masnada, później Aubonnet (ur. 16 grudnia 1968 w Grenoble) – francuska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.

Florence Masnada

Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1968 Grenoble
Klub	CS Chamrousse
Wzrost	176 cm
Pierwsze punkty w PŚ	20.12 1988, Courmayeur (9. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	10.03 1990, Stranda (3. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie brąz Albertville 1992 narciarstwo alpejskie (kombinacja) brąz Nagano 1998 narciarstwo alpejskie (zjazd) Mistrzostwa świata brąz Vail 1999 kombinacja Puchar Świata (Kombinacja) Mała Kryształowa Kula 1990/1991

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Florence Masnada pojawiła się w 1985 roku, kiedy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej. Zajęła tam siódme miejsce w gigancie oraz 21. miejsce w zjeździe. Cztery lata później wzięła udział w mistrzostwach świata w Vail, gdzie była dziewiąta w slalomie, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła. Jeszcze kilkukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas rozgrywanych w 1999 roku w mistrzostw świata w Vail, zdobywając brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji zajmowała siódme miejsce, tracąc do prowadzącej Austriaczki Renate Götschl 1,46 sekundy. W slalomie uzyskała drugi wynik i przesunęła się na najniższy stopień podium, przegrywając tylko z Pernillą Wiberg ze Szwecji i Renate Götschl. Francuzka była też między innymi czwarta w slalomie na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku, gdzie walkę o podium przegrała z Austriaczką Ingrid Salvenmoser o 0,74 sekundy.

W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zdobywając brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji plasowała się na dziewiątej pozycji, ze stratą 1,24 sekundy do Petry Kronberger. W slalomie zajęła piąte miejsce, co jednak dało jej trzeci łączny czas, za Kronberger i jej rodaczką, Anitą Wachter. Podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk olimpijskich w Lillehammer Masnada była między innymi siódma w kombinacji i trzynasta w zjeździe. Brała także udział w odbywających się w 1998 roku w igrzyskach w Nagano, gdzie wywalczyła brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych o 0,48 sekundy pokonała ją Niemka Katja Seizinger, a o 0,19 sekundy szybsza była Pernilla Wiberg. Na tej samej imprezie zajęła także szóste miejsce w kombinacji, tracąc 1,34 sekundy do brązowej medalistki, Hilde Gerg.

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 20 grudnia 1988 roku w Courmayeur, zajmując dziewiąte miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 10 marca 1990 roku w norweskiej miejscowości Stranda, gdzie zajęła trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych lepsze były jedynie jej rodaczka Carole Merle oraz Kristi Terzian z USA. W kolejnych startach jeszcze siedem razy stawała na podium: 22 grudnia 1990 roku w Morzine była druga w kombinacji, 7 stycznia 1991 roku w Bad Kleinkirchheim w tej samej konkurencji była trzecia, 10 grudnia 1994 roku w Lake Louise była druga w zjeździe, 14 stycznia 1995 roku w Garmisch-Partenkirchen odniosła swoje jedyne zwycięstwo wygrywając supergiganta, 19 marca 1995 roku w Bormio była trzecia w tej konkurencji, a 22 stycznia w Cortinie d’Ampezzo i 31 marca 1998 roku w Åre zajmowała trzecie miejsce w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy zajęła jedenaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1990/1991 zdobyła Małą Kryształową Kulę wygrywając klasyfikację końcową kombinacji.

Masnada wielokrotnie odnosiła kontuzje, doznając między innymi trzykrotnego zerwania więzadeł krzyżowych w lewym kolanie oraz zwichnięcia prawego stawu biodrowego^[1]. Z powodu kontuzji nie startowała w sezonie 1992/1993 oraz straciła większość sezonu 1995/1996, nie startując między innymi na mistrzostwach świata w Sierra Nevada^[2]. Do 1998 roku przeszła pięć operacji lewego kolana i dwie operacje prawego^[3].

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Francji, w tym 14 złotych: w zjeździe w latach 1994 i 1998, supergigancie w latach 1991 i 1995, gigancie w 1991 roku, slalomie w latach 1991, 1992 i 1995 oraz kombinacji w latach 1985, 1991, 1994, 1995, 1998 i 1999.

Po zakończeniu kariery ukończyła studia. Od 2009 roku pracuje także jako komentatorka dla telewizji Eurosport oraz stacji radiowych Europe 1 i RMC.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
3.	13 lutego	1992	Albertville	Kombinacja	2,55 pkt	+18,83 pkt	Petra Kronberger
19.	18 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:21,22	+4,20	Deborah Compagnoni
DNF1	20 lutego	1992	Albertville	Slalom	1:32,68	-	Petra Kronberger
14.	15 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:22,15	+1,28	Diann Roffe
13.	19 lutego	1994	Lillehammer	Zjazd	1:35,93	+1,99	Katja Seizinger
7.	21 lutego	1994	Lillehammer	Kombinacja	3:05,16	+4,86	Pernilla Wiberg
DNF1	26 lutego	1994	Lillehammer	Slalom	1:56,01	-	Vreni Schneider
18.	11 lutego	1998	Nagano	Supergigant	1:18,02	+1,01	Picabo Street
3.	16 lutego	1998	Nagano	Zjazd	1:29,89	+0,48	Katja Seizinger
6.	17 lutego	1998	Nagano	Kombinacja	2:40,74	+2,10	Katja Seizinger

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF[4]	2 lutego	1989	Vail	Kombinacja	5,65 pkt	-	Tamara McKinney
9.	7 lutego	1989	Vail	Slalom	1:30,88	+2,57	Mateja Svet
4.	1 lutego	1991	Saalbach	Slalom	1:25,90	+1,40	Vreni Schneider
DNF[5]	31 stycznia	1991	Saalbach	Kombinacja	26,45 pkt	-	Chantal Bournissen
17.	11 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:23,50	+1,08	Isolde Kostner
6.	15 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:41,18	+0,54	Hilary Lindh
14.	15 lutego	1997	Sestriere	Kombinacja	3:03,38	+2,23	Renate Götschl
10.	3 lutego	1999	Vail	Supergigant	1:20,53	+1,12	Alexandra Meissnitzer
3.	5 lutego	1999	Vail	Kombinacja	3:08,52	+0,45	Pernilla Wiberg
11.	7 lutego	1999	Vail	Zjazd	1:48,20	+1,39	Renate Götschl
14.	13 lutego	1999	Vail	Slalom	1:33,97	+2,11	Zali Steggall

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
21.	28 lutego	1985	Jasná	Zjazd	1:22,12	+3,16	Astrid Geisler
7.	1 marca	1985	Jasná	Gigant	2:14,02	+4,38	Anita Wachter

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1988/1989: 41.
• sezon 1989/1990: 46.
• sezon 1990/1991: 23.
• sezon 1991/1992: 39.
• sezon 1993/1994: 52.
• sezon 1994/1995: 19.
• sezon 1995/1996: 54.
• sezon 1996/1997: 11.
• sezon 1997/1998: 15.
• sezon 1998/1999: 17.

Miejsca na podium

1. Stranda – 10 marca 1990 (gigant) – 3. miejsce
2. Morzine – 22 grudnia 1990 (kombinacja) – 2. miejsce
3. Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 1991 (kombinacja) – 3. miejsce
4. Lake Louise – 10 grudnia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
5. Garmisch-Partenkirchen – 14 stycznia 1995 (supergigant) – 1. miejsce
6. Bormio – 19 marca 1995 (supergigant) – 3. miejsce
7. Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
8. Åre – 31 marca 1998 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-31)]. (ang.).

Przypisy

1. FIS-ski.com: MASNADA Florence Career information (ang.)
2. Austrian Skier Scores Another World Cup Victory (ang.)
3. Uncharacteristically conservative approach costs Street in downhill. amarillo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
4. alpineskiworld.net: 29.01-02.02.1989. Beaver Creek Alpine Combined, women (ang.)
5. alpineskiworld.net: 25-31.01.1991. Saalbach Alpine Combined, women (ang.)