Ewron
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewron (hebr. עברון) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Matte Aszer, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Poddystrykt | |
| Samorząd Regionu | |
| Wysokość |
25 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+972 4 |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°59′29″N 35°06′01″E | |
| Strona internetowa | |
Kibuc Ewron jest położony na wysokości 25 metrów n.p.m. w północnej części równiny przybrzeżnej Izraela, w odległości około 1 km od wybrzeża Morza Śródziemnego. W odległości około 2,5 km na wschód rozpoczynają się wznosić wzgórza Zachodniej Galilei. Na południe od kibucu przepływa strumień Bet ha-Emek, a na północy rzeka Nachal Gaton. W jego otoczeniu są położone miasto Naharijja, miejscowość Mazra’a, kibuc Bet ha-Emek, moszawy Ben Ammi, Netiw ha-Szajjara, Amka, Regba i Szawe Cijjon, oraz chrześcijańska wieś Nes Ammim.
Podział administracyjny
Ewron jest położony w Samorządzie Regionu Matte Aszer, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym.
Stałymi mieszkańcami kibucu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Badania archeologiczne odkryły w tym miejscu pozostałości pochodzącego z V wieku kościoła z mozaiką podłogową. We wschodniej części współczesnej osady jest położony akwedukt z okresu osmańskiego. Dostarczał on wodę do miasta Akka[3]. Na początku XX wieku tutejsze grunty zaczęły wykupywać do arabskich właścicieli żydowskie organizacje syjonistyczne. W 1937 roku powstała osada Jekim (hebr. יקים), której istnienie było jednak nieformalne. Jej założycielami byli członkowie młodzieżowej organizacji syjonistycznej Ha-Szomer Ha-Cair z Niemiec, Polski i Siedmiogrodu[4]. Od 1940 roku osada służyła jako baza kompanii szturmowych Palmach oraz kryjówka nielegalnych imigrantów Aliji Bet. W 1945 roku mieszkańcy otrzymali prawa do użytkowania gruntów, dzięki czemu nastąpiło formalne założenie kibucu. Do mieszkańców dołączyli wówczas imigranci z Bułgarii[5]. W styczniu 1946 roku doszło do konfrontacji członków kibucu z sąsiednimi Arabami, którzy protestowali przeciwko zaoraniu ziemi zakupionej przez Żydowski Fundusz Narodowy[6]. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała ten obszar państwu żydowskiemu[7]. Gdy kilka dni później wybuchła wojna domowa w Mandacie Palestyny, siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej rozpoczęły atakowanie żydowskich linii komunikacyjnych w całej Galilei. Kibuc Ewron znalazł się wówczas na linii frontu, broniąc drogi dojazdowej do miasta Akka. Stacjonował tu oddział szturmowy Palmach. Sytuacja ustabilizowała się, gdy w pierwszych dniach I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przejęli kontrolę nad całą okolicą. Pod koniec lat 90. XX wieku kibuc znalazł się w głębokim kryzysie gospodarczym. Wymusiło to przeprowadzenie w 2004 roku częściowej prywatyzacji[8].
Nazwa
Nazwa kibucu została zaczerpnięta od biblijnego miasta Abdon (w innych tłumaczeniach Ebdon lub Ewron), należącego do izraelskiego pokolenia Asera[a].
Kibuc utrzymuje przedszkole. Jest tu także gimnazjum oraz szkoła średnia Ofek, do których są dowożone dzieci z okolicznych wiosek. Szkoła podstawowa jest w sąsiednim mieście Naharijja.
W kibucu jest ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej, korty tenisowe, basen pływacki, oraz sala sportowa z siłownią.
Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i przemyśle. Uprawy polowe koncentrują się na melonach, kukurydzy, groszek i ciecierzyca. W sadach hoduje się awokado, figi, maliny, granaty i oliwki. Jest także ferma drobiu. Na wschód od kibucu jest położony zbiornik wody Ewron, gromadzący nadwyżkę wody ze strumieni Gaton i Bet ha-Emek. Woda następnie jest wykorzystywany dla potrzeb rolnictwa. Z przedsiębiorstw najważniejszym jest spółka Bermad Water Control Solutions, która produkuje zawory hydrauliczne i systemy zarządzające dystrybucją wody[9]. Kibuc zarządza także położonym na wschodzie składowiskiem odpadów. Spełnia ono wszystkie rygorystyczne normy ochrony środowiska i wód gruntowych. Realizowany jest tu także projekt wykorzystania gazów emitowanych przez odpady do produkcji energii elektrycznej[10].
W kibucu znajduje się przychodnia zdrowia, sklep wielobranżowy, pralnia oraz warsztat mechaniczny.
Z kibucu wyjeżdża się na zachód na drogę nr 4, którą jadąc na północ dojeżdża się do miasta Naharijja, lub jadąc na południe do miejscowości Mazra’a.
- Zobacz: Księga Jozuego 19,28: „Abdon, Rechob, Chammon, Kana aż do Wielkiego Sydonu”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
