Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Esteban Guerrieri
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Esteban Guerrieri (ur. 19 stycznia 1985 w Buenos Aires) – argentyński kierowca wyścigowy.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Formuła Renault
Argentyńczyk karierę rozpoczął od startów w kartingu. W roku 2000 został mistrzem Argentyńskiej Formuły Renault. Rok później, w zespole Lucidi Motorsport, brał udział w europejskim odpowiedniku tej serii. Ostatecznie zmagania w niej zakończył na 10. miejscu. W sezonie 2002 przeniósł się do Niemieckiej Formuły Renault. W zespole Jenzer Motorsport odniósł cztery zwycięstwa, a w generalnej klasyfikacji zajął 3. lokatę. W tym samym roku wystąpił w jednej rundzie europejskiego cyklu, jednakże bez sukcesu. W 2003 roku dzielił starty pomiędzy europejską a włoską Formułę Renault. W obu spisał się znakomicie, sięgając po tytuł mistrzowski w europejskiej oraz po tytuł wicemistrzowski we włoskiej edycji, odnosząc odpowiednio trzy i cztery zwycięstwa. Po raz kolejny zaliczył gościnny występ, tym razem w niemieckim cyklu.
Formuła 3000
W sezonie 2004 podpisał kontrakt ze stajnią BCN Competition na udział w Międzynarodowej Formule 3000. Punktując w siedmiu z dziesięciu wyścigach (najlepiej zaprezentował się na niemieckim torze Hockenheimring, w którym dojechał na trzeciej pozycji), rywalizację zakończył na 7. miejscu. Za sprawą dawnego pracodawcy Cram Competition Argentyńczyk wziął udział również w jednej rundzie Formuły Renault V6 Eurocup (bez sukcesu).
Formuła 3 Euroseries
W latach 2005–2006 rywalizował w Formule 3 Euroseries. W pierwszym podejściu, reprezentując Team Midland Euroseries, zmagania ukończył na 16. pozycji. W drugim roku startów reprezentował dużo bardziej konkurencyjny Manor Motorsport, dzięki czemu zajął wysokie 4. miejsce. W obu sezonach wystartował w prestiżowym wyścigu Masters of Formula 3 (w tych samych zespołach), jednakże bez sukcesu.
W sezonie 2007 przeniósł się do brytyjskiego cyklu F3. Startując w barwach Ultimate Motorsport został sklasyfikowany na odległym 13. miejscu. Z tą samą stajnią wziął udział w jednej rundzie europejskiej F3 oraz Masters of Formula 3. Ponownie jednak z miernym skutkiem. Na koniec roku razem z francuską ekipą Signature-Plus, wziął udział w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau. Ostatecznie udział w nim okazał się niezbyt udany i Esteban zajął dopiero 21. pozycję.
Formuła Renault 3.5
W roku 2007 Guerrieri (w zespole Fortec Motorsport) wziął udział w jednej rundzie Formuły Renault 3.5. Pierwszego z wyścigów jednak nie ukończył, natomiast w drugim zajął odległe 21. miejsce.
Sezon później, po zaprzestaniu startów w Brytyjskiej Formule 3 (ostatecznie zajął w niej 12. pozycję), rozpoczął ściganie w światowej serii Formuły Renault, w zespole Ultimate Signature (w tej samej ekipie startował w brytyjskiej F3), począwszy od czwartej rundy w Wielkiej Brytanii. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął przyzwoitą 8. lokatę, z dorobkiem dwóch pole position i jednego zwycięstwa.
Na sezon 2009 przeniósł się do Superleague Formula. W ciągu dziesięciu wyścigów trzykrotnie stanął na podium, z czego dwa razy na najwyższym stopniu. Poza tym trzykrotnie zmieniał klub/zespół (przez jedną rundę reprezentował Al Ain oraz Sevilla FC, natomiast z Olympiacos CFP przejeździł sześć eliminacji). Pod koniec sezonu Argentyńczyk zastąpił Rumuna Mihai Marinescu na stanowisku etatowego kierowcy włoskiego zespołu RC Motorsport. Oba wyścigi zakończył wysoko, na 5. i 4. miejscu, uzyskując przy tym najszybsze okrążenie wyścigu numer jeden. Oprócz tego wystąpił w trzech wyścigach argentyńskiej serii samochodów turystycznych TC 2000. Żadnego z nich nie ukończył jednak na premiowanej punktami pozycji.
W roku 2010 podpisał kontrakt z czeską ekipą ISR Racing. Po trzech nieudanych wyścigach, Argentyńczyk zwyciężył w deszczowych warunkach drugi wyścig na torze Spa-Francorchamps. Po absencji jego zespołu na ulicznym torze w Monako, Esteban podczas kwalifikacji na czeskim torze Masaryk Circuit w Brnie, zajął dwukrotnie drugie miejsce, za zespołowym partnerem, Czechem Filipem Salaquardą. W wyścigach spisał się rewelacyjnie, wygrywając z dominującą przewagą oba wyścigi. Po kolejnej przerwie na Węgrzech, powrócił na trzy ostatnie rundy. Dzięki zwycięstwu w pierwszym wyścigu na torze Silverstone, przy jednoczesnym nieszczęściu rywali, Esteban znacząco zmniejszył swoją stratę do prowadzących w klasyfikacji generalnej Rosjanina Michaiła Aloszyna oraz Australijczyka Daniela Ricciardo. W wyniku nieprzepisowej białej taśmy, zasłaniającej amortyzatory, został zdyskwalifikowany, co oddaliło go od upragnionego tytułu. Szansę na mistrzostwo stracił w przedostatnim wyścigu na hiszpańskim torze Circuit de Catalunya. Dzień później sezon zakończył w najlepszy możliwy sposób, wygrywając z ogromną przewagą nad drugim Jeanem-Érikiem Vergne'em. Ostatecznie z dorobkiem ośmiu miejsc na podium, w tym aż sześciu zwycięstw, zmagania zakończył na 3. miejscu.
Remove ads
Statystyki
Podsumowanie
Perspektywa
† – zmiana zespołu.
‡ – Guerrieri nie był klasyfikowany.
Remove ads
Wyniki w Formule Renault 3.5
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads