Ernst Freiherr Stromer von Reichenbach

Karl Heinrich Ernst Wolfgang Freiherr Stromer von Reichenbach (ur. 12 czerwca 1871 w Norymberdze, zm. 18 grudnia 1952 w Erlangen) – niemiecki paleontolog, profesor Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium. Podczas ekspedycji do Egiptu opisał, między innymi, pochodzące z kredy rodzaje dinozaurów: Aegyptosaurus, Bahariasaurus, Carcharodontosaurus i Spinosaurus.

Ernst Freiherr Stromer von Reichenbach

Ernst Stromer z kością udową baharijazaura
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1871 Norymberga
Data i miejsce śmierci	18 grudnia 1952 Erlangen
profesor nauk medycznych
Specjalność: paleontologia
Alma Mater	Uniwersytet w Monachium Reichsuniversität Straßburg
Doktorat	21 grudnia 1895
Profesura	1908
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet w Monachium

Zobacz systematykę: Ernst Freiherr Stromer von Reichenbach w Wikispecies

Życiorys

Pochodził z patrycjuszowskiej rodziny z Norymbergi, uhonorowanej w XIX wieku tytułem Freiherr; jego ojciec, Otto Stromer von Reichenbach (1831–1891) był burmistrzem rodzinnej Norymbergi, wśród przodków miał prawników, dworzan, naukowców, architektów. Przodkiem Ernsta był Ulman Stromer (1329–1407). Matka Bertha von Beust (1842–1916)^[1].

Od 1881 do 1890 roku uczęszczał do Melanchthon-Gymnasium w Norymberdze. Następnie podjął studia medyczne i przyrodnicze na Uniwersytecie w Monachium, w roku akademickim 1892/93 studiował medycynę w Strassburgu, a od 1893 do 1895 z powrotem w Monachium, ze szczególnym uwzględnieniem geologii i paleontologii. Tytuł doktora filozofii otrzymał 21 grudnia 1895 na Uniwersytecie w Monachium po przedstawieniu sporządzonej pod kierunkiem Zittla dysertacji Die Geologie der deutschen Schutzgebiete in Afrika. W 1901 roku został docentem prywatnym geologii i paleontologii na Uniwersytecie w Monachium. W 1908 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.

W latach 1901/1902, 1903/1904 i 1910/1911 odbył wyprawy paleontologiczne do Egiptu^[2].

Był autorem blisko stu prac naukowych, w tym dwutomowego podręcznika paleontologii^[3].

Na jego cześć nazwano m.in. gatunki Apodecter stromeri, Xenopus stromeri, Schizorhiza stromeri, Dorudon stromeri, Paralititan stromeri i rodzaj Stromerius.

Ożenił się w 1920 roku z Elise Rennebaum, córką architekta z Kairu, Johanna Rennebauma. Mieli trzech synów: Ulmana, Wolfganga (1922–1999) i Gerharta. Podczas II wojny światowej wszyscy byli żołnierzami Wehrmachtu. Ulman i Gerhart zginęli, Wolfgang znalazł się w rosyjskiej niewoli. Przypuszczano, że zginął, dopóki nie został uwolniony w maju 1950 roku^[4].

Wybrane prace

• Die Geologie der deutschen Schutzgebiete in Afrika. Inaug. Diss. Universität München. München, 1896
• Die Wirbel der Land-Raubtiere, ihre Morpologie und systematische Bedeutung. 1902
• Geographische und geologische Beobachtungen im Uadi Natrûn und Fâregh in Aegypten. 1905
• Lehrbuch der Paläozoologie, Band 1. 1909
• Die Topographie und Geologie der Strecke Gharaq-Baharije nebst Ausführungen über die geologische Geschichte Ägyptens. Abhandlungen der Königlich-Bayerischen Akademie der Wissenschaften: Mathematisch-physikalische Klasse (1914)
• Weitere Bemerkungen über die ältesten bekannten Wirbeltier-Reste, besonders über die Anaspida. Sitzungsberichte der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Math.-naturwiss. Abteilung. München: Verlag der Bayer. Akademie der Wissenschaften ss. 83-104 (1926)
• Gesicherte Ergebnisse der Paläozoologie. Vorgelegt am 5. März 1943. München: Verlag der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, 1944, 114 ss. (Abhandlungen der Bayerischen Akademie der Wissenschaften: Mathematisch-naturwissenschaftliche Abteilung)