Erich Regener
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erich Rudolf Alexander Regener (ur. 12 listopada 1881 w Schleusenau, zm. 27 lutego 1955 w Stuttgarcie) – niemiecki fizyk; konstruktor przyrządów do wysokościowych pomiarów promieniowania kosmicznego, w tym pierwszego przyrządu naukowego przeznaczonego do wystrzelenia rakietą. Sugerował istnienie kosmicznego promieniowania tła[1].
 Erich Regener, maj 1929 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 listopada 1881 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: fizyka doświadczalna, metrologia | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Berliński |
| Uczelnia |
Uniwersytet Rolniczy w Berlinie |
| Okres zatrudn. |
1911-1920 |
| Uczelnia |
Uniwersytet w Stuttgarcie |
| Okres zatrudn. |
1920-1937 |
Regener urodził się w Prusach Zachodnich, we wsi Schleusenau, która dzisiaj stanowi osiedle Wilczak w Bydgoszczy. W latach 1900–1905 studiował na Uniwersytecie Berlińskim, pod opieką Emila Warburga. Od 1909 pracował z Heinrichem Rubensem.
W 1911 został profesorem fizyki doświadczalnej i metrologii na Uniwersytecie Rolniczym w Berlinie. W 1920 przeniósł się do Stuttgartu, również na pozycję profesora fizyki doświadczalnej, gdzie pracował z Paulem Ewaldem. Tamże zajmował się projektowaniem i budową przyrządów pomiarowych do mierzenia promieniowania kosmicznego na różnych wysokościach.
W opinii innych naukowców, jego prace były przełomowe dla tej dziedziny. Bruno Rossi pisał, że „na przełomie lat 20. i 30. (XX wieku) techniki samorejestrujących elektroskopów wynoszonych balonami w najwyższe warstwy atmosfery, lub zabieranych w największe głębiny, zostały wyniesione na niebywały poziom doskonałości przez niemieckiego fizyka Ericha Regenera i jego zespół. Zawdzięczamy im jedne z najdokładniejszych pomiarów promieniowania kosmicznego w funkcji wysokości i głębokości”[2].
Ernest Rutherford powiedział w 1931: „dzięki zgrabnym eksperymentom profesora Millikana i jeszcze dalej sięgających eksperymentów profesora Regenera, mamy, po raz pierwszy, krzywą absorpcji tych promieni w wodzie, na której możemy polegać”[3].
W 1937 Regener został zmuszony do odejścia na emeryturę przez narodowych socjalistów. Założył prywatne Laboratorium Badawcze Fizyki Stratosfery w Friedrichshafen, które potem stało się częścią Towarzystwa Cesarza Wilhelma. W 1939 zgodził na udział w badaniach nad bronią rakietową w ośrodku w Peenemünde. Opracował tam spektrograf chroniony stalową obudową. Przyrząd ten, nazwany potem Regener-Tonne, był pierwszym przyrządem naukowym zaprojektowanym do wyniesienia na dużą wysokość przez rakietę. Po pierwszym locie testowym, we wrześniu 1944, badania naukowe zostały anulowane, a przeznaczone do tego rakiety skierowano do ataków na Wielką Brytanię.
W 1948 Regener został mianowany pierwszym wiceprezesem Towarzystwa Maxa Plancka. Współzakładał z Walterem Diemingerem Instytut Maxa Plancka Badań Układu Słonecznego. Starał się również ściągnąć z powrotem do Niemiec naukowców, którzy opuścili kraj przed i trakcie II wojny światowej.
Miał dwoje dzieci, Victora i Erikę. Erika poślubiła jednego ze studentów Regenera, Henriego Rathgebera.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
