Loading AI tools
włoska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emmanuela Marrone (ur. 25 maja 1984 we Florencji) – włoska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka.
.jpg) Emma Marrone (2014) | |
| Imię i nazwisko |
Emmanuela Marrone |
|---|---|
| Pseudonim |
Emma, Emma Marrone |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 2003 |
| Wydawnictwo | |
| Zespoły | |
| Lucky Star (2003–2006) M.j.u.r. (2007–2009) Anonimo Soul (2007–2009) H2O (2009) | |
| Strona internetowa | |
W 2003 zwyciężyła w finale włoskiego talent show Superstar Tour. Po zakończeniu programu wraz z dwiema innymi uczestniczkami show założyła zespół Lucky Star, który rozpadł się po trzech latach działalności. W kolejnych latach była wokalistką zespołów: M.j.u.r. (2007–2009), Anonimo Soul (2007–2009) i H2O (2009). W 2010 po zwycięstwie w programie Amici di Maria De Filippi rozpoczęła solową karierę. Od tamtej pory wydała jeden minialbum: Oltre (2010) i sześć albumów studyjnych: A me piace così (2010), Sarò libera (2011), Schiena (2013), Adesso (2015), Essere qui (2018) i Fortuna (2019). Za sprzedaż albumów we Włoszech uzyskała trzy potrójnie platynowe płyty i dwie podwójnie platynowe.
W 2011 z utworem „Arriverà”, nagranym w duecie z zespołem Modà, zajęła drugie miejsce na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. Na początku 2012 z utworem „Non è l’inferno” zwyciężyła na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. W 2014, reprezentując Włochy z utworem „La mia città”, zajęła 21. miejsce w finale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze.
Urodziła się 25 maja 1984 we Florencji, lecz wczesne dzieciństwo spędziła w Sesto Fiorentino, a gdy miała 4 lata, przeprowadziła się z rodzicami do Aradeo[1]. Kiedy miała dziewięć lat, zaczęła występować z ojcem w zespole Karadreon i H2O, w których ten był gitarzystą[2][3]. Po ukończeniu liceum klasycznego pracowała przez trzy lata m.in. w magazynie oraz jako sprzedawczyni[4][5].
Karierę muzyczną rozpoczęła w 2003 od udziału w drugiej edycji włoskiego programu talent show Superstar Tour, w którym zwyciężyła. Po udziale w programie założyła zespół Lucky Star, w którego skład weszły także dwie inne uczestniczki show: Laura Pisu i Colomba Pane. W tym samym roku grupa podpisała kontrakt muzyczny z wytwórnią Universal Music, która wydała ich debiutancki singel „Stile”[6]. W 2006 roku formacja nagrała ścieżkę dźwiękową do włoskiej wersji językowej serialu animowanego W.I.T.C.H. Czarodziejki[7] oraz wydała swój debiutancki album – LS3[8]. Niedługo po premierze płyty, zespół rozpadł się[9].
W 2007 Marrone rozpoczęła nowy projekt – Mad Jesters Until Rave (w skrócie: M.j.u.r.)[10], z którym podpisała kontrakt z wytwórnią Dracma Records i wydała album pt. Mjur w styczniu 2008, przy czym wszystkie utwory na płytę napisała Marrone[11]. Zespół w 2009 roku zakończył działalność[12][13]. W latach 2007–2009 Marrone była także członkinią grupy Anonimo Soul, a w 2009 weszła w skład zespołu H2O[13][14].
Pod koniec 2009 zgłosiła się do udziału w dziewiątej edycji talent show Amici di Maria De Filippi w telewizji Canale 5, a w marcu 2010 zwyciężyła w finale programu[15][16]. W międzyczasie podpisała kontrakt z wytwórnią Universal Music i wydała swój debiutancki minialbum pt. Oltre[17], z którym zajęła pierwsze miejsce na oficjalnej liście sprzedaży we Włoszech[18] i za który otrzymała certyfikat potrójnej platynowej płyty[19]. Wydawnictwo było drugim najlepiej sprzedającym się albumem w 2010 w kraju[20], poza tym dotarł do 85. miejsca na oficjalnej liście sprzedaży w Szwajcarii[21]. Marrone promowała album singlem „Calore”, z którym dotarła do pierwszego miejsca na włoskiej liście sprzedaży[22], a za jego sprzedaż uzyskała platynową płytę[19]. W czerwcu otrzymała nagrodę na Wind Music Awards 2010 w kategorii Premio CD Multiplatino za swój minialbum[23] oraz wyruszyła w swoją pierwszą trasę koncertową, Ahi ce sta passu Tour, która potrwała do września[24][25]. Latem otrzymała nagrodę dla najlepszej wokalistki 2010 roku na gali rozdania Venice Music Awards[26].
We wrześniu 2010 wydała singiel „Con le nuvole”[27], którym promowała swój debiutancki album studyjny pt. A me piace così wydany 19 października tego samego roku[28]. Z płytą dotarła do drugiego miejsca oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[29] i do 50. miejsca w Szwajcarii[30]. Za sprzedaż albumu uzyskała certyfikat podwójnie platynowej płyty we Włoszech[19]. 30 listopada 2010 wydała reedycję płyty, na której umieściła utwory z minialbumu Oltre i dwa premierowe utwory: „L’amore che ho” i „(Sittin’ on) the Dock of the Bay”, nagrany w duecie z Craigem Davidem[31][32].
W lutym 2011 z utworem „Arriverà”, nagranym w duecie z zespołem Modà, zajęła drugie miejsce w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[33]. W związku ze swoim udziałem w festiwalu wydała reedycję albumu pt. A me piace così, którą rozszerzyła o konkursową propozycję „Arriverà” oraz dwie inne, premierowe kompozycje: „Io son per te l’amore” i „Per sempre”[34][35]. Również w lutym została nominowana do TRL Awards 2011 w kategorii najlepszy artysta talent show[36]. W marcu była supportem podczas koncertu Taylor Swift w Mediolanie[37], a w maju zaśpiewała Hymn Włoch podczas ceremonii otwarcia rozgrywek o Puchar Włoch w piłce nożnej na Stadio Olimpico w Rzymie[38]. W czerwcu otrzymała dwie nagrody na Wind Music Awards 2011 za wygraną w kategoriach: Premio CD Platino (za album pt. A me piace così) i Premio Digital Songs Platino (za singiel „Arriverà”)[39]. W tym samym miesiącu wyruszyła w trasę koncertową A me piace così Tour, która trwała ponad miesiąc[40][41]. W lipcu wystąpiła na festiwalu poświęconemu pamięci włoskiego piosenkarza Giorgio Gabera, w hołdzie któremu zaśpiewała dwa utwory: „Io non mi sento italiano” i „La libertà”[42][43].
2 września 2011 wydała singiel „Sarò libera”[44], z którym dotarła do czwartego miejsca na liście najlepiej sprzedających się singli we Włoszech[45] i pokrył się złotem[19]. 20 września wydała album, również zatytułowany Sarò libera[46], z którym dotarła do pierwszego miejsca na oficjalnej liście sprzedaży we Włoszech[47] i do 43. miejsca na liście w Szwajcarii[48]. Za sprzedaż albumu we Włoszech odebrała certyfikat potrójnie platynowej płyty[19].
W styczniu 2012 zagrała rolę epizodyczną w filmie Benvenuti al Nord, do którego nagrała również piosenkę „Nel blu dipinto di blu” z repertuaru Domenico Modugno[49]. W lutym z utworem „Non è l’inferno” zwyciężyła w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[50]. W związku z udziałem w festiwalu wydała reedycję albumu pt. Sarò libera[51][52]. Po zwycięstwie w San Remo jej konkursowy singiel dotarł do pierwszego miejsca na liście sprzedaży w kraju[53] i do 19. miejsca w Szwajcarii[54], a za jego sprzedaż uzyskała certyfikat multiplatynowej płyty we Włsozech[19]. Również w lutym została nominowana do Nickelodeon Kids’ Choice Awards 2012 dla najlepszego włoskiego piosenkarza[55]. Od marca do maja brała udział w 11. edycji talent show Amici di Maria De Filippi, występując w grupie Big[56], i ostatecznie zajęła drugie miejsce w finale[57]. W międzyczasie otrzymała nagrodę w kategorii Włosi robią to lepiej na gali rozdania TRL Awards 2012[58].
Podczas lipcowej ceremonii wręczenia Wind Music Awards 2012 otrzymała nagrodę w kategorii Premio CD Platino (za Sarò libera)[59]. W tym samym miesiącu wyruszyła w trasę koncertową Sarò libera Tour, która potrwała do grudnia, a liczba sprzedanych biletów przekroczyła 160 tysięcy sztuk[60][61].
W lutym 2013 drugi raz z rzędu została nominowana do Kids’ Choice Awards 2013 dla najlepszego włoskiego piosenkarza[62]. 15 lutego wystąpiła podczas czwartego dnia Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, gdzie w duecie z Annalisą wykonała utwór „Per Elisa” z repertuaru Alice[63]. Od kwietnia do czerwca kierowała jedną z drużyn w 12. edycji programu Amici di Maria De Filippi[64], w którego finale zwyciężył jeden z jej podopiecznych – Moreno Donadoni[65].
22 marca wydała w pełni autorski singiel „Amami”[66], z którym dotarła do trzeciego miejsca na liście najlepiej sprzedających się singli w kraju[67] i za którego sprzedaż uzyskała platynową płytę[19]. 9 kwietnia wydała album pt. Schiena, który został wyprodukowany przez Brando[68]. Wydawnictwo znalazło się na pierwszym miejscu oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[69] i na 25. miejscu na liście sprzedaży w Szwajcarii[70]. Morrone za sprzedaż albumu we Włoszech uzyskała certyfikat potrójnie platynowej płyty[19]. W czerwcu podczas ceremonii Wind Music Awards 2013 otrzymała nagrody w kategoriach: Premio CD Oro (za Schiena) i Premio Digital Songs Platino („Amami”)[71], a także wystąpiła podczas pierwszej edycji wręczenia statuetek MTV Awards 2013 we Florencji, gdzie otrzymała nagrodę w kategorii Wonder Woman[72]. We wrześniu otrzymała sześć nominacji do World Music Awards w kategoriach: najlepsza piosenka (za utwór „Amami”), najlepszy album (za płyty Sarò libera i Schiena), najlepszy teledysk (za „Amami”), najlepsza artystka, najlepszy wykonawca na żywo i najlepszy piosenkarz[73]. W tym samym miesiącu została również nominowana do nagrody MTV Europe Music Awards 2013 w kategorii najlepszy włoski wykonawca[74].
W listopadzie wydała reedycję albumu pt. Schiena pod nazwą Schiena vs Schiena[75][76] oraz wyruszyła w trasę koncertową Schiena Tour, która potrwała ponad miesiąc[77][78]. Płyta Schiena była piątą najlepiej sprzedającą się płytą w 2013 roku we Włoszech[79].
22 stycznia 2014 włoski nadawca publiczny Radiotelevisione Italiana (Rai) oficjalnie potwierdził, że Marrone została wybrana wewnętrznie na reprezentantkę Włoch podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kopenhadze w maju tego samego roku[80]. Kilka dni później poinformowano, że jej konkursowym utworem będzie jej w pełni autorska piosenka „La mia città” z albumu pt. Schiena vs Schiena[81][82][83]. Pod koniec stycznia jej utwór „Acqua e ghiaccio” znalazł się na ścieżce dźwiękowej miniserialu Braccialetti rossi[84]. W marcu otrzymała nagrodę Cavalchina na ceremonii rozdania Cavalchina Awards 2014 w Wenecji[85].
10 maja wystąpiła w finale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze, na którym zdobyła 33 punktów i zajęła 21. miejsce[86], najniższe miejsce w historii udziału Włoch w konkursie[87]. Po finale Eurowizji zajęła ex aequo z Cristiną Scarlat z Mołdawii drugie miejsce w nieoficjalnym plebiscycie o Nagrodę im. Barbary Dex dla najgorzej ubranego uczestnika Eurowizji[88], a za sprzedaż singla „La mia città” zdobyła złotą płytę we Włoszech[19].
20 czerwca na prośbę włoskiej rozgłośni radiowej Radio Italia zagrała minikoncert zorganizowany z okazji odbywającego się meczu włoskiej reprezentacji na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 2014 w Recife[89]. W tym samym miesiącu wzięła udział w trasie koncertowej Coca-Cola Summer Festival zorganizowanej przez telewizję Canale 5[90]. Podczas jednego z koncertów jej piosenka „La mia città” zwyciężyła w konkursie na przebój lata[91].
W lipcu odbyła swoją minitrasę koncertową pod nazwą #EmmaLimitEdition, składającą się z sześciu koncertów we Włoszech[92]. Pod koniec miesiąca hiszpański piosenkarz David Bisbal wydał singiel „Hombre de tu vida”, który nagrał w duecie z Marrone[93].
Na początku października wydała autorski singiel „Resta ancora un po’”[94], z którym dotarła do 16. miejsca na włoskiej liście sprzedaży[95]. 11 listopada wydała pierwszy w swojej karierze album koncertowy pt. E Live[96]. Wydawnictwo objęło dwie płyty: CD (16 utworów) oraz DVD (20 utworów), na których prócz premierowego singla zostały zawarte największe przeboje z repertuaru Marrone w wersjach na żywo, zarejestrowanych podczas jej koncertu w Weronie w ramach letniej trasy koncertowej #EmmaLimitEdition[97][98]. Album uplasował się na szóstym miejscu na włoskiej liście sprzedaży[99] i uzyskał status złotej płyty[19].
Pod koniec 2014 premierę miał singiel zespołu Modà „Come in un film”, który został nagrany z gościnnym udziałem Marrone[100].
W lutym 2015 współprowadziła Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo[101]. W tym samym miesiącu przez włoską edycję magazynu „Rolling Stone” została uznana za jedną ze 100 najbardziej wpływowych artystów muzycznych we Włoszech[102]. Następnie była mentorką jednej z drużyn w 14. edycji programu Amici di Maria De Filippi[103]. W maju została nagrodzona dwiema nagrodami na gali rozdania Premio TV – Premio regia televisiva, które przyznano jej za udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej 2015 oraz w 14. edycji Amici di Maria De Filippi[104]. W następnym miesiącu na gali rozdania Wind Music Awards 2015 otrzymała nagrodę w kategorii Premio CD Oro (za E Live)[105].
Pod koniec czerwca wydała singiel „Occhi profondi”[106], z którym zajęła 13. miejsce na włoskiej liście sprzedaży i za którego sprzedaż uzyskała platynową płytę[19][107]. 27 listopada wydała album pt. Adesso[108], z którą zajęła drugie miejsce na liście sprzedaży we Włoszech[109] i 23. miejsce w Szwajcarii[110]. Za sprzedaż albumu we Włoszech uzyskała status podwójnie platynowej płyty[19].
26 stycznia 2018 wydała album pt. Essere qui, na którym umieściła 11 piosenek[111]. Z wydawnictwem zajęła drugie miejsce na oficjalnej liście sprzedaży we Włoszech[112] i 16. miejsce w Szwajcarii[113]. Za sprzedaż albumu w ponad 50 tys. egzemplarzy we Włoszech uzyskała certyfikat platynowej płyty[114]. Album promowała singlami: „L’isola”, „Effetto domino”, „Mi parli piano” oraz „Mondiale”, przy czym za sprzedaż trzeciego z nich w nakładzie 25 tys. egzemplarzy otrzymała status złotej płyty[115].
6 września 2019 wydała singiel „Io sono bella”, do którego tekst napisał Vasco Rossi[116]. 25 października 2019 premierę miał jej album pt. Fortuna, który wyprodukowali Dardust, Luca Mattioni, Elisa Toffoli oraz Frenetik&Orang3[117].
Od początku kariery brała udział w szeregu inicjatyw społecznych. W 2011 roku uczestniczyła w proteście o prawa kobiet[118], organizowanym przez ruch Se non ora quando[119]. Manifestację wsparła ponownie swoją obecnością również w 2012 roku[120].
W marcu 2011 w wywiadzie przeprowadzonym dla magazynu „Gioia” wyznała, że w 2009 roku wykryto u niej złośliwy nowotwór macicy[121], który usunięto jej w trakcie siedmiogodzinnej operacji w jednym ze szpitali w Rzymie. Po tym doświadczeniu zaangażowała się w kampanie społeczne, mające na celu podniesienie świadomości na temat profilaktyki raka wśród młodych ludzi[122]. W 2011 została ambasadorką kampanii poświęconej profilaktyce nowotworów, która została przeprowadzona przez fundację ANT, działającą w ramach organizacji ONLUS[123][124].
We wrześniu 2011 zaśpiewała podczas dziewiątej edycji corocznego koncertu O' Scià stworzonego przez Claudio Baglioni na rzecz świadomości na temat nielegalnej imigracji, która od lat dotyka Sycylię[125]. W tym samym roku w czasie odbywającego się referendum wyraziła sprzeciw energii jądrowej we Włoszech, zakładając na jedno ze swoich publicznych wystąpień koszulkę z napisem „Stop energii jądrowej”[126].
W 2012 zaangażowała się w tworzenie limitowanej kolekcji butów marki Ishikawa, w czego wyniku powstało 300 par obuwia, z których wpływy ze sprzedaży zostały przekazane w całości na cele charytatywne[127]. 11 lipca wzięła udział w koncercie SLAncio di vita, mającym na celu zebranie funduszy na finansowanie badań na stwardnienie zanikowe boczne[128].
W listopadzie 2013 wspierała inicjatywę charytatywną PenSiero Positivo na rzecz promowania badań na obecność wirusa HIV, a w ramach współpracy z organizacją podpisała naczynia gliniane, które następnie zostały wystawione na aukcję[129].
W 2009 u Marrone wykryto złośliwego guza macicy, który został usunięty operacyjnie[122]. W 2013 przeszła ponowną operację narządu[130].
W 2010 związała się z tancerzem Stefanem De Martino, którego poznała na planie programu Amici di Maria De Filippi[131]. W 2011 De Martino nawiązał romans z Giulią Pauselli, co nie spowodowało jednak rozstania z Marrone[132]. Para rozstała się w 2012 z powodu romansu De Martino z prezenterką Belén Rodríguez[133]. W 2013 przez parę miesięcy była w związku z aktorem Marco Boccim[134][135].
| Rok | Konkurs | Kategoria | Rezultat |
|---|---|---|---|
| 2010 | Wind Music Awards | Premio CD Multiplatino (Oltre) | Wygrana[136] |
| Venice Music Awards | Najlepsza wokalistka roku | Wygrana[137] | |
| 2011 | TRL Awards | Najlepszy artysta talent show | Nominacja[138] |
| Wind Music Awards | Premio CD Platino (A me piace così) | Wygrana[139] | |
| Premio Digital Songs Platino („Arriverà”) | Wygrana[139] | ||
| 2012 | Kids’ Choice Awards | Najlepszy włoski piosenkarz | Nominacja[140] |
| TRL Awards | Najlepszy fan | Nominacja[141] | |
| Włosi robią to lepiej | Wygrana[142] | ||
| Wind Music Awards | Premio CD Platino (Sarò libera) | Wygrana[143] | |
| 2013 | Kids’ Choice Awards | Najlepszy włoski piosenkarz | Nominacja[144] |
| Wind Music Awards | Premio CD Oro (Schiena) | Wygrana[145] | |
| Premio Digital Songs Platino („Amami”) | Wygrana[145] | ||
| MTV Awards | Wonder Woman | Wygrana[146] | |
| Artist Saga | Nominacja[147] | ||
| World Music Awards | Najlepsza piosenka („Amami”) | Nominacja[73] | |
| Najlepszy album (Sarò libera i Schiena) | Nominacja[73] | ||
| Najlepszy teledysk („Amami”) | Nominacja[73] | ||
| Najlepsza artystka | Nominacja[73] | ||
| Najlepszy wykonawca na żywo | Nominacja[73] | ||
| Najlepszy wykonawca | Nominacja[73] | ||
| MTV Europe Music Awards | Najlepszy włoski wykonawca | Nominacja[148] | |
| 2014 | Rockol Awards | Najlepszy włoski album (Schiena) | Wygrana[149] |
| Najlepsza włoska piosenka („Amami”) | 2. miejsce[149] | ||
| Najlepszy włoski teledysk („Amami”) | Wygrana[149] | ||
| Najlepsza włoski koncert/festiwal/trasa koncertowa | Wygrana[149] | ||
| Cavalchina Awards | Cavalchina | Wygrana[85] | |
| Music Awards | Premio CD Multiplatino (Schiena vs schiena) | Wygrana[150] | |
| MTV Awards | Artist Saga | Nominacja[151] | |
| Coca-Cola Summer Festival | Przebój lata („La mia città”) | Wygrana[91] | |
| Latin Music Italian Awards | Najlepsza międzynarodowa artystka roku | Nominacja[152] | |
| Najlepszy międzynarodowy kobiecy teledysk roku („La mia città”) | Nominacja[152] | ||
| 2015 | Premio TV – Premio regia televisiva | – | Wygrana[104] |
| – | Wygrana[104] | ||
| Wind Music Awards | Premio CD Oro (E Live) | Wygrana[105] | |
| MTV Awards | Artist Saga | Nominacja[153] | |
| Cuffie d’Oro–Radio Awards | Najlepszy radiowy artysta | Nominacja[154] | |
| Latin Music Italian Awards | Najlepszy międzynarodowy kobiecy teledysk roku („Occhi profondi”) | Wygrana[155] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
