Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ekstraliga czeska w rugby
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ekstraliga czeska w rugby – najwyższa w hierarchii liga męskich rozgrywek ligowych rugby w Czechach organizowana przez Česká rugbyová unie. Zmagania toczą się cyklicznie (co sezon) systemem kołowym, jako mistrzostwa kraju i przeznaczone są dla ośmiu najlepszych czeskich klubów rugby. Triumfator Ekstraligi zostaje jednocześnie mistrzem Czech, zaś najsłabsze drużyny relegowane są do I ligi czeskiej.
Remove ads
Od 2003 roku sponsorem tytularnym ligi był Komerční banka[1], przedłużona w roku 2007 umowa[2] wygasła w trzy lata później[3]. Do współpracy powrócono w styczniu 2012 roku[4].
Remove ads
Trofeum
Kluby walczą o trofeum w kształcie drewnianej tarczy ozdobionej mosiężnymi płytkami oraz wyrzeźbionymi w lipowym drewnie postaciami walczących rugbystów. Jego autorem jest legendarny gracz i trener, Jan Kudrna (1923-2003)[5].
Zwycięzca fazy zasadniczej otrzymuje natomiast Puchar Antonína Frydrycha[6][7].
Format
Podsumowanie
Perspektywa
Od sezonu 1995/1996 po fazie zasadniczej odbywa się faza play-off[8], w której dopiero w 2006 roku przestała obowiązywać zasada do dwóch wygranych zastąpiona dwumeczem[9]. Od 2008 roku natomiast o tytule decyduje jeden finałowy mecz – finały w takim systemie dwukrotnie zostały rozegrane na piłkarskim stadionie Synot Tip Aréna[10], natomiast od 2011 r. odbywają się na boisku drużyny sklasyfikowanej wyżej po fazie grupowej.
Do sezonu 2003/2004 włącznie rozgrywki ligowe prowadzone były w pierwszej fazie systemem kołowym według modelu dwurundowego w okresie jesień-wiosna. Druga faza rozgrywek dla czołowych czterech drużyn obejmowała mecze systemem pucharowym o mistrzostwo kraju (play-off do dwóch zwycięstw). Zespoły z dolnej połowy tabeli natomiast rozgrywały spotkania o utrzymanie w najwyższej klasie rozgrywkowej ponownie systemem kołowym, otrzymując w zależności od zajętego w fazie zasadniczej miejsca od zera do trzech punktów. Zwycięzcy półfinałów play-off zmierzyli się w meczach o mistrzostwo kraju, przegrani zaś w meczu o brązowy medal. Najsłabsza drużyna grupy spadkowej rozgrywała zaś dwumeczowy baraż ze zwycięzcą I ligi.
W kolejnych dwóch sezonach odstąpiono od zasady do dwóch wygranych w przypadku play-off oraz od gry systemem kołowym w grupie walczącej o utrzymanie. Druga faza rozgrywek w obu połowach tabeli była zatem rozgrywana systemem pucharowym w formie dwumeczu. Czołowe cztery drużyny rozgrywały spotkania o mistrzostwo kraju (play-off), natomiast zespoły z dolnej połowy tabeli o utrzymanie w najwyższej klasie rozgrywkowej (play-out). Zwycięzcy półfinałów play-off zmierzyli się w meczach o mistrzostwo kraju, przegrani zaś o brązowy medal. Zwycięzcy półfinałów play-out zagrali ze sobą o piąte miejsce w rozgrywkach, natomiast przegrani z tych pojedynków w barażach o utrzymanie w Ekstralidze z dwoma najlepszymi zespołami I ligi[9]. Drugie spotkanie w ramach tych dwumeczów odbywało się na stadionie drużyny sklasyfikowanej wyżej po fazie grupowej.
Sezon 2008 został rozegrany od sierpnia do listopada tego roku. Dziesięć drużyn rozegrało każda z każdą po jednym meczu, po czym nastąpiła faza pucharowa[11].
W 2009 roku nie przyznano tytułu mistrza Czech, powrócono natomiast do systemu jesień-wiosna w sezonie 2009/2010[12][13].
W sezonie 2010/2011 w lidze występowało dziesięć zespołów podzielonych na dwie grupy. W rundzie jesiennej każdy zespół rozegrał osiem spotkań w swojej grupie (u siebie i na wyjeździe). Trzy najlepsze drużyny z każdej grupy utworzyły w rundzie wiosennej Top 6, gdzie każdy zespół rozegrał łącznie dziesięć spotkań (u siebie i na wyjeździe), a pozostałe walczyły o utrzymanie w lidze. Cztery najlepsze zespoły Top 6 awansowały do fazy play-off[14].
W lipcu 2011 roku Česká rugbyová unie ogłosił system rozgrywek na dwa kolejne sezony. Jego wprowadzenie argumentowane było chęcią podniesienia jakości czeskiego rugby[15]. Rozgrywki ligowe były zatem prowadzone dla ośmiu uczestniczących drużyn w pierwszej fazie systemem kołowym według modelu dwurundowego w okresie jesień-wiosna. Druga faza rozgrywek obejmowała mecze systemem pucharowym: czołowe cztery drużyny rozegrały spotkania o mistrzostwo kraju (play-off). Zarówno półfinały, jak i finał, były rozgrywane w formie jednego meczu na boisku drużyny, która po rundzie zasadniczej była wyżej sklasyfikowana. Dwa najsłabsze po rundzie zasadniczej zespoły spadły do I ligi. Nowa formuła nie przewidywała awansów z drugiej klasy rozgrywkowej ani baraży, bowiem w sezonie 2012/2013 Extraliga miała liczyć sześć zespołów.
Walne zgromadzenie związku w maju 2012 roku wycofało się jednak z tej decyzji, po debacie pozostawiając wszystkie osiem zespołów w Extralidze i modyfikując powyższy system rozgrywek – ostatnie miejsce w tabeli oznaczało automatyczny spadek do I ligi, natomiast drużyna z przedostatniego miejsca rozgrywała baraż z finalistą rozgrywek drugiej klasy rozgrywkowej[16][17].
Remove ads
Finały czeskiej Ekstraligi
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads