Edward Stefan Kłosiński[1] (ur. 2 stycznia 1943 w Warszawie, zm. 5 stycznia 2008 w Milanówku) – polski operator filmowy.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Edward Kłosiński
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1943
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2008
Milanówek

Zawód

operator filmowy

Współmałżonek

Krystyna Janda

Lata aktywności

1970–2006

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Zamknij
Szybkie fakty
Zamknij
Thumb
Gwiazda Edwarda Kłosińskiego w łódzkiej Alei Gwiazd

Życiorys

Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, następnie absolwent Wydziału Operatorskiego PWSTiF w Łodzi (1967). Jeden ze współtwórców nurtu kina moralnego niepokoju, ceniony także w Niemczech[2], gdzie realizował filmy od 1980. W latach 1989–1991 był członkiem Komitetu Kinematografii.

Karierę operatorską rozpoczął jako fotosista i asystent operatora. Później był operatorem filmów oświatowych, operatorem kamery i II operatorem filmów krótkometrażowych. Współpracował z wytwórniami „Czołówka” i „Se-ma-for”. Od 1968 przez rok pracował na swojej macierzystej uczelni jako asystent Kurta Webera.

Był autorem zdjęć do filmów fabularnych, m.in. filmów Andrzeja Wajdy (Człowiek z marmuru, Panny z Wilka, Człowiek z żelaza), Krzysztofa Zanussiego (Iluminacja, Barwy ochronne) czy Feliksa Falka (Wodzirej). Jest również autorem zdjęć do seriali telewizyjnych (m.in. Ziemia obiecana, Polskie drogi, Z biegiem lat, z biegiem dni..., Modrzejewska).

W ostatnich latach życia był reżyserem świateł do spektakli Andrzeja Wajdy, Magdy Umer, Andrzeja Domalika, Krystyny Jandy, a także spektakli Teatru Telewizji, m.in. do „Nocy Listopadowej” w reż. Andrzeja Wajdy.

Laureat filmowych festiwali polskich i zagranicznych, m.in. w Madrycie, Monte Carlo, Monachium, Panamie. Współzałożyciel Teatru „Polonia”, członek Zarządu Fundacji Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury.

2 stycznia 2008 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1][2]. Podczas ceremonii pogrzebowej został pośmiertnie odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].

Życie prywatne

Drugą żoną Kłosińskiego została aktorka Krystyna Janda, z którą mieszkał w podwarszawskim Milanówku. Miał córkę Magdalenę (z pierwszego małżeństwa) i dwóch synów: Adama i Jędrzeja. Był luteraninem.

Zmarł na raka płuc 5 stycznia 2008. 15 stycznia 2008 został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 43, grób 106)[4][5].

Upamiętnienie

16 marca 2009 Krystyna Janda odsłoniła gwiazdę Edwarda Kłosińskiego w Alei Gwiazd w Łodzi[6].

Edwardowi Kłosińskiemu został poświęcony film Andrzeja Wajdy pt. Tatarak.

Filmografia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.