Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Saporski ur. jako Sebastian Woś (ur. 19 stycznia 1844 w Starych Siołkowicach, zm. 6 grudnia 1933[1] w Kurytybie[2]) – polski geometra, pionier osadnictwa polskiego w Brazylii.
Urodził się w 19 stycznia 1844 w Starych Siołkowicach koło Opola pod imieniem Sebastian Woś[3], z zawodu był geometrą[4]. W latach 60. XIX wieku wyjechał do Ameryki Południowej, prawdopodobnie uciekając przed służbą w armii niemieckiej[1]. W 1867 r. próbował osiedlić się w Urugwaju[4], ale rok później osiadł w Brazylii, gdzie pracował początkowo jako nauczyciel, a później członek zespołu projektującego linię kolejową[1].
Razem z księdzem Antonim Zielińskim z Blumenau, opracował plan przesiedlenia polskich imigrantów ze stanu Santa Catarina do bardziej przyjaznych terenów w stanie Parana. Dzięki zgodzie cesarza Brazylii Piotra II udało się rozpocząć przygotowania do przesiedlenia, które w 1871 r. zakończyło się przeprowadzką 16 polskich rodzin z Brusque w Santa Catarinie na wytyczone m.in. przez Saporskiego działki w Pilarzihno w okolicach Kurytyby.
Od 1874 Saporski pracował jako mierniczy, zajmował się także organizacją osadnictwa kolejnych grup polskich imigrantów w Paranie[1].
Był aktywnym uczestnikiem życia kulturalnego polskiej diaspory, pełnił funkcję redaktora Gazety Polskiej w Brazylii, prezesa Towarzystwa Tadeusza Kościuszki, a od 1912 r. jako pierwszy Polak pełnił funkcję posła do parlamentu stanowego[1] (w kadencji 1912–1913), zasiadał w komisji robót publicznych, a następnie w komisji policji wojskowej[3].
W 1953, dzięki staraniom Polonii, w Kurytybie odsłonięto pomnik Saporskiego[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.