Dworzec (obwód grodzieński)
agromiasteczko na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dworzec (biał. Дварэц, Dwarec) – wieś (dawniej miasteczko) w rejonie zdzięcielskim obwodu grodzieńskiego Białorusi. Miejscowość położona jest na południowy zachód od Nowogródka nad rzeką Mołczadzią.

![]() | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet |
Dworzec |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
231474 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
53°24′28″N 25°34′07″E |
Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[2].
Siedziba parafii prawosławnej[3] i rzymskokatolickiej. Znajdują się tu cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, kościół pw. św. Antoniego z Padwy, a także przystanek kolejowy Dworzec, leżący na linii Równe – Baranowicze – Lida – Wilno.
Historia
W 1878 r. miejscowość liczyła 625 mieszkańców.
15 kwietnia 1919 roku zgrupowanie Wojska Polskiego pod dowództwem mjr. Leona Zawistowskiego odbiło Dworzec z rąk bolszewików[4]. Za II Rzeczypospolitej miejscowość należała do powiatu nowogródzkiego w województwie nowogródzkim. W Dworcu znajdował się pałac właścicieli majątku oraz drewniany kościół katolicki pw. Bożego Ciała z 1516 r. fundacji Mikołaja Kieżgajły. Dworzec stanowił parafię katolicką dekanatu słonimskiego.
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. W grudniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicach miasta. Sprawcami zbrodni byli niemieccy i litewscy żołnierze z SS[5].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.