Dworzec (obwód grodzieński)

Dworzec (biał. Дварэц, Dwarec) – wieś (dawniej miasteczko) w rejonie zdzięcielskim obwodu grodzieńskiego Białorusi. Miejscowość położona jest na południowy zachód od Nowogródka nad rzeką Mołczadzią.

Cerkiew Opieki Matki Bożej

Dworzec

Дварэц
Дворец

Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	zdzięcielski
Sielsowiet	Dworzec
Populacja (2009) • liczba ludności	820[1]
Kod pocztowy	231474
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Dworzec
Położenie na mapie Białorusi Dworzec
53°24′28″N 25°34′07″E

Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego^[2].

Siedziba parafii prawosławnej^[3] i rzymskokatolickiej. Znajdują się tu cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, kościół pw. św. Antoniego z Padwy, a także przystanek kolejowy Dworzec, leżący na linii Równe – Baranowicze – Lida – Wilno.

Historia

W 1878 r. miejscowość liczyła 625 mieszkańców.

15 kwietnia 1919 roku zgrupowanie Wojska Polskiego pod dowództwem mjr. Leona Zawistowskiego odbiło Dworzec z rąk bolszewików^[4]. Za II Rzeczypospolitej miejscowość należała do powiatu nowogródzkiego w województwie nowogródzkim. W Dworcu znajdował się pałac właścicieli majątku oraz drewniany kościół katolicki pw. Bożego Ciała z 1516 r. fundacji Mikołaja Kieżgajły. Dworzec stanowił parafię katolicką dekanatu słonimskiego.

Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. W grudniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicach miasta. Sprawcami zbrodni byli niemieccy i litewscy żołnierze z SS^[5].