Dryocopus

Dryocopus – rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).

Dryocopus[1]
Boie, 1826[2]
Przedstawiciel rodzaju – dzięcioł smugoszyi (D. pileatus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	dzięciołowe
Podrząd	dzięciołowce
Nadrodzina	Picoidea
Rodzina	dzięciołowate
Podrodzina	dzięcioły
Plemię	Picini
Rodzaj	Dryocopus
Typ nomenklatoryczny
Picus martius Linnaeus, 1758
Synonimy
Carbonarius Kaup, 1829[3] Dryotomus Swainson, 1831[4] Dryocolaptes Morris, 1837[5] Dryopicos Malherbe, 1849[6] Hylatomus S.F. Baird, 1858[7] Ceophloeus Cabanis, 1862[8] Phloeotomus Cabanis & F. Heine Sr., 1863[9] Thriponax Cabanis & F. Heine Sr., 1863[10] Neophloeotomus Dabbene, 1915[11]
Gatunki
zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce^[12].

Morfologia

Długość ciała 30–55 cm; masa ciała 150–370 g^[12].

Systematyka

Etymologia

• Dryocopus: gr. δρυοκοπος druokopos „dzięcioł”, od δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; κοπος kopos „bicie”, od κοπτω koptō „uderzać”^[13].
• Carbonarius: łac. carbonarius „palnik na węgiel drzewny” (tj. czarny, sczerniały), od carbo, carbonis „węgiel drzewny”^[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758
• Dryotomus: gr. δρυοτομος druotomos „drwal”, od δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; τεμνω temnō „ciąć”^[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758.
• Dryocolaptes: łac. dryocolaptes „dzięcioł”, od gr. δρυοκολαπτης druokolaptēs „dzięcioł”, od δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; κολαπτης kolaptēs „dłuto”, od κολαπτω kolaptō „dłutować”^[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758.
• Dryopicos: gr. δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; nowogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”^[13]. Gatunek typowy: Picus martius Linnaeus, 1758.
• Hylatomus: gr. ὑλοτομος hulotomos „drwal”, od ὑλη hulē „las”; τεμνω temnō „ciąć”^[13]. Gatunek typowy: Picus pileatus Linnaeus, 1758.
• Ceophloeus: gr. κεω keō „dzielić”; φλοιος phloios „zdzierać korę”^[13]. Gatunek typowy: Picus lineatus Linnaeus, 1758.
• Phloeotomus: gr. φλοιος phloios „kora drzewa”, od φλεω phleō „obfitować”; τεμνω temnō „ciąć”^[13]. Gatunek typowy: Picus pileatus Linnaeus, 1758.
• Thriponax: gr. θριψ thrips, θριπος thripos „kornik”; αναξ anax, ανακτος anaktos „lord, władca”^[13]. Gatunek typowy: Picus javensis Horsfield, 1821.
• Neophloeotomus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Phloeotomus Cabanis & F. Heine Sr., 1863^[13]. Gatunek typowy: Phloeotomus schulzii Cabanis, 1883.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[14]:

• Dryocopus pileatus (Linnaeus, 1758) – dzięcioł smugoszyi
• Dryocopus lineatus (Linnaeus, 1766) – dzięcioł czerwonoczuby
• Dryocopus schulzii (Cabanis, 1883) – dzięcioł żałobny
• Dryocopus javensis (Horsfield, 1821) – dzięcioł białobrzuchy
• Dryocopus hodgei (Blyth, 1860) – dzięcioł andamański
• Dryocopus martius (Linnaeus, 1758) – dzięcioł czarny