Dom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 21 we Wrocławiu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 21 – modernistyczny budynek mieszkalny na osiedlu Dąbie we Wrocławiu, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Ludwiga Moshamera.
nr rej. A/1655/373/Wm z dnia 18 stycznia 1979 r. | |
Widok budynku od frontu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Zielonego Dębu 21 |
Typ budynku |
dom jednorodzinny |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Inwestor |
Siedlungsgeselschaft Breslau A.G. |
Kondygnacje |
2 |
Powierzchnia użytkowa |
149 m² |
Rozpoczęcie budowy |
marzec 1929 |
Ukończenie budowy |
czerwiec 1929 |
Ważniejsze przebudowy |
2012 |
Pierwszy właściciel |
Siedlungsgeselschaft Breslau A.G. |
Położenie na mapie Wrocławia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
51°06′23,86″N 17°05′07,86″E |
Zaprojektowany przez Ludwiga Moshamera dom jednorodzinny powstał w północnej części wzorcowego osiedla zorganizowanej w roku 1929 wystawy „Mieszkanie i miejsce pracy” u zbiegu ulic Zielonego Dębu i Dembowskiego (wówczas Grüneicher Weg i Zimpeler Straße). Ta część osiedla przeznaczona była na prezentację wolno stojących domów jednorodzinnych. Wraz sąsiednimi domami: nr 36 autorstwa Moritza Haddy, nr 35 Heinricha Lauterbacha i 28 Emila Langego oraz dwurodzinnymi domami nr 25–26 Theo Effenbergera, 29–30 Paula Häuslera i nieistniejącym już domen nr 32–30 Gustava Wolfa był przykładem luksusowej willi przeznaczonej dla zamożniejszych mieszkańców, podczas gdy mieszkania w pozostałych domach były lokalami spełniającymi warunki minimum egzystencjalnego[1]. Był ostatnim z prezentowanych na osiedlu domów, otrzymał numer porządkowy 37. Architekt zaprojektował ten dom z myślą o użytkowniku reprezentującym pewną warstwę społeczną: wyższym urzędniku, kupcu czy przedstawicielu wolnego zawodu prowadzącym swoją pracownię w centrum miasta[2]. Lokator tego domu miał mieszkać wraz ze swoją rodziną, miał też zatrudniać służącą.
Dom nr 37 tak jak pozostałe domy wzorcowego osiedla powstawał wiosną 1929 r., a jego prezentacja wraz z wnętrzem i kompletnym wyposażeniem trwała od 15 czerwca do 30 września tegoż roku. Po wystawie inwestor a jednocześnie pierwszy właściciel domu wynajął go na okres 2 lat celem przetestowania proponowanych rozwiązań[3].
Jako pierwszy z całego osiedla został w roku 2012 poddany gruntownemu remontowi przywracającemu mu wygląd pierwotny.
Dom wykonany jest z cegieł o grubości 44 cm. Powierzchnia użytkowa wynosi 149 m². Rzut budynku tworzą dwa prostokąty połączone ze sobą pod kątem rozwartym. Dzięki temu obie bryły, w których ulokowano pomieszczenia części dziennej: jadalnię i pokój dzienny otrzymują od strony południowej duża ilość promieni słonecznych. Po przeciwnej stronie umieszczono część nocną: sypialnie i łazienkę dostępną z obu sypialni. Na górnej kondygnacji znajduje się pokój gościnny i dodatkowa łazienka.
Rzuty kondygnacji
Dom w czasie wystawy w 1929
Dom współcześnie
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.