Dom Turka w Augustowie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Turka – zabytkowa kamienica w Augustowie przy ul. 3 maja 16.
nr rej. A-340 z 1.04.2011 | |
Kamienica w 2011 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. 3 Maja 16 |
Ukończenie budowy |
1900 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu augustowskiego | |
Położenie na mapie Augustowa | |
53°50′34″N 22°58′59″E |
Kamienica w stylu imperialno-ruskim została zbudowana w 1900 przy ówczesnej ul. Długiej. Projektantem mógł być architekt powiatowy Włodzimierz Ślósarski. Przed II wojną światową kamienica była własnością rodziny Rechtmanów. Po 1922 w budynku przez pewien czas znajdował się zakład fotograficzny Judela Rotszejna[1]. W latach 1928–1936 w kamienicy mieściła się cukiernia Bośniaka Kiamila Takosza, nazywanego Turkiem, od którego wzięła się potoczna nazwa budynku – Dom Turka.
Od początku 1940 do czerwca 1941 kamienica była siedzibą NKWD i NKGB. Areszt umiejscowiony był w podziemiach, zaś na wyższych kondygnacjach znajdowały się biura. W budynku więziono przeciwników władzy radzieckiej oraz osoby przeznaczone do deportacji w głąb ZSRR. Podczas masakry NKWD 22 czerwca 1941 więźniowie ocaleli (zginęły natomiast osoby przetrzymywane w barakach przy Zarządzie Wodnym). NKWD ponownie zajęło budynek jesienią 1944. Od 1945 do 1956 w budynku mieściło się UB. UB torturowało więźniów, śledztwo IPN nie potwierdziło natomiast istnienia grobów (przypisywanych UB) na terenie posesji. W lipcu 1945 budynek był jednym z miejsc przetrzymywania osób schwytanych podczas obławy augustowskiej. W 1946 r. wybudowano mur ochronny wokół posesji (wcześnie była ogrodzona drewnianym płotem). W sąsiadujących z posesja budynkach mieszkali m.in. funkcjonariusze UB, co mialo stanowić dodatkowa ochrone urzędu. Następnie kamienica była siedzibą MO (1956-1981) i WOP (1981-1992). Od 1992 r. posesja pozostawała niewykorzystana, będąc kolejno w dyspozycji wladz wojewódzkich, powiatowych i miejskich.
W 2006 zapadła decyzja o zwrocie kamienicy spadkobiercom rodziny Rechtmanów[2]. Następnie kamienica została sprzedana prywatnemu przedsiębiorcy, który planował przeznaczyć obiekt na cele handlowe[3]. Władze Augustowa składały właścicielowi propozycję odkupienia[4] lub wymiany nieruchomości[5], aby umieścić w budynku placówki kulturalne. W 2011 budynek został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-340[6]. W 2021 budynek został zakupiony przez Instytut Pileckiego[7]. Docelowo w obiekcie ma mieć siedzibę oddział Instytutu oraz Muzeum Obławy Augustowskiej[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.