Dom Julii w Sanoku

Dom Julii w Sanoku (także Villa „Dom Julii”) – budynek położony w Sanoku.

Dom Julii w Sanoku

nr rej. A-29 z 24.10.2000[1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Sanok
Adres	ul. Juliusza Słowackiego 49 38-500 Sanok (Śródmieście)
Typ budynku	willa / dworek
Ukończenie budowy	1924
Pierwszy właściciel	Władysław Chomiak
Położenie na mapie Sanoka Dom Julii w Sanoku
Położenie na mapie Polski Dom Julii w Sanoku
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Dom Julii w Sanoku
Położenie na mapie powiatu sanockiego Dom Julii w Sanoku
49°33′32,501″N 22°11′49,999″E

Pierwotnie właścicielem nieruchomości był sanocki budowniczy i przedsiębiorca budowlany Władysław Chomiak (1871-1942), który na działce wzniósł najpierw dom drewniany, a następnie obecny dom-kamienicę czynszową w stylu willa. Budowa została ukończona w 1924 (w latach 30. XX wieku dom znajdował się pod numerem 38^[2]). Nazwa obiektu pochodzi od imienia najmłodszej córki właściciela, Julii. W późniejszym czasie domem zarządzała żona Władysława, Paulina, ich córka Kazimiera. Po wybuchu II wojny światowej w willi zamieszkał wraz z żoną Jadwigą Walerian Czykiel, który w trakcie okupacji niemieckiej prowadził lekcje tajnego nauczania, o czym po latach pisał poeta Janusz Szuber w publikacji pt. Mojość z 2005^[3].

Uszkodzenia od pocisków na fasadzie budynku zachowały się przez kilka dekad powojennych. Po II wojnie światowej mieściło się w nim pogotowie ratunkowe^[4]. Następnie budynek został wyremontowany. Obecnie funkcjonuje w nim hotel^[5].

Tuż obok Domu Julii znajduje się kapliczka przydrożna, z XIX wieku, wybudowana przez rodzinę Bogdów, z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a po drugiej stronie ulicy jest kościół Matki Bożej Różańcowej parafii pod tym samym wezwaniem.

Podczas prowadzonych prac remontowych podjętych przez właścicieli budynku 19 września 1999 nastąpiła katastrofa budowlana w postaci obsunięcia się części budynku, po której orzeczono zagrożenie zawaleniem się budynku^[6].

Budynek został wpisany do wojewódzkiego (2000)^[1] oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka^[7]. Do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka została wpisana także stojąca obok ww. kapliczka.

Przypisy

1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 144 [dostęp 2016-10-20].
2. Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. „Informator Chrześcijański”, s. 6, 1938. Krakowska Kongregacja Kupiecka.
3. Janusz Szuber: Mojość. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2005, s. 28. ISBN 83-919470-8-4.
4. Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 358-359. ISBN 978-83-60380-26-0.
5. Opis budynku. villadomjulii.pl. [dostęp 2014-06-06].
6. Jolanta Ziobro. Czy da się uratować Dom Julii?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 47 (419), s. 1, 3, 19 listopada 1999.
7. Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 3. [dostęp 2016-10-29].

Bibliografia

• Ks. Andrzej Skiba. Kapliczka przy Villi „Dom Julii”. „Góra Przemienienia”, s. 16-17, Nr 17 (299) z 26 kwietnia 2009. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.

Zobacz też

• Zabytki Sanoka
• Lista zabytków w gminie Sanok w artykule "Wiki Lubi Zabytki"