Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Dołhobyczów (gmina)
gmina wiejska w województwie lubelskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Dołhobyczów – gmina wiejska w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim.
_location_map.png)
Remove ads
Siedziba gminy to Dołhobyczów.
W roku 2014 otwarto przejście graniczne Dołhobyczów-Uhrynów.
Według danych z 31 grudnia 2010[4] gminę zamieszkiwało 5787 osób.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
1867–1919
Gmina zbiorowa Dołhobyczów powstała 1 stycznia 1867 w związku z reformą administracyjną Królestwa Polskiego w 1867 roku. Należała do powiatu tomaszowskiego w guberni lubelskiej[5]. W 1905 roku gminę włączono do powiatu hrubieszowskiego[6].
1919–1939
W okresie międzywojennym gmina Dołhobyczów należała do powiatu hrubieszowskiego w woj. lubelskim[7]. 20 października 1933 gminę Dołhobyczów podzielono na 15 gromad (sołectw): Dołhobyczów, Gołębie, Honiatyn, Honiatyn-Kolonia, Horoszczyce, Horoszczyce-Kolonia, Kadłubiska, Mołczany, Oszczów, Pawłowice, Piaseczno, Piaseczno-Kolonia, Podhajczyki, Siekierzyńce i Zaręka[8].
1939–1944
Podczas okupacji gmina weszła w skład Generalnego Gubernatorstwa, i utworzonego tam dystryktu lubelskiego, nadal w powiecie hrubieszowskim (Landkreis Hrubieszów). Do gminy Dołhobyczów włączono gromady Nuśmice i Uhrynów (przed wojną w gminie Chorobrów w powiecie sokalskim w województwie lwowskim) oraz Wólka Poturzyńska (przed wojną w gminie Poturzyn w powiecie tomaszowskim w województwie lubelskim)[9].
1944–1954
Po wojnie gmina weszła w skład terytorialnie zmienionego woj. lubelskiego. Po wojnie w granicach gminy Dołhobyczów pozostały włączone do niej podczas II wojny światowej gromady Nuśmice i Uhrynów z gminy Chorobrów, natomiast gromada Wólka Poturzyńska powróciła do gminy Poturzyn. Ponadto do gminy Dołhobyczów w 1944 roku włączono gromadę Wereszyn, należącą przed wojną do gminy Kryłów w powiecie tomaszowskim, a w latach 1940–1944 do gminy Poturzyn. Wreszcie po wojnie zniesiono cztery gromady (Honiatyn-Kolonia, Horoszczyce-Kolonia, Mołczany i Piaseczno-Kolonia), a utworzono dwie nowe (Dołhobyczów-Kolonia z części gromady Uhrynów i Oszczów-Kolonia z części gromady Oszczów). Ostatecznie powojenna gmina Dołhobyczów składała się z 16 gromad: Dołhobyczów, Dołhobyczów-Kolonia, Gołębie, Honiatyn, Horoszczyce, Kadłubiska, Nuśmice, Oszczów, Oszczów-Kolonia, Pawłowice, Piaseczno, Podhajczyki, Siekierzyńce, Uhrynów, Wereszyn i Zaręka[10].
W ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[11] gromady Nuśmice, Piaseczno, Pawłowice i Uhrynów włączono do Związku Radzieckiego[12].
1973–
Gminę Dołhobyczów reaktywowano 1 stycznia 1973 w związku z kolejną reformą administracyjną[13]. Gmina objęła 12 sołectw: Dołhobyczów, Dołhobyczów-Kolonia, Gołębie, Honiatyn, Horoszczyce, Kadłubiska, Oszczów, Oszczów-Kolonia, Podhajczyki, Siekierzyńce, Wereszyn i Zaręka[14].
Gmina Dołhobyczów w nowej odsłonie obejęła obszar ponad dwukrotnie większy niż przed II wojną światową. Jej składowe należały wówczas:
- do gminy Dołhobyczów w powiecie hrubieszowskim (woj. lubelskie) – Dołhobyczów, Gołębie, Honiatyn, Horoszczyce, Kadłubiska, Oszczów, Podhajczyki, Siekierzyńce, Uśmierz i Zaręka;
- do gminy Poturzyn w powiecie tomaszowskim (woj. lubelskie) – Witków, Wólka Poturzyńska i Żabcze;
- do gminy Waręż (1951–54 Hulcze) w powiecie sokalskim (woj. lwowskie) – Białystok, Chochłów, Dłużniów, Horodyszcze, Hulcze, Kościaszyn, Lipina (bez południowo-zachodniej części), Liski, Liwcze, Majdan, Przewodów, Sulimów i Żniatyn oraz skrawek Waręża (obecnie eksklawa Oszczowa-Kolonii);
- do gminy Bełz (1951–54 Chłopiatyn) w powiecie sokalskim (woj. lwowskie) – Chłopiatyn, Myców, Setniki i Wyżłów;
- do gminy Chorobrów w powiecie sokalskim (woj. lwowskie) – Dołhobyczów-Kolonia i las Rogalszczyzna;
- do gminy Tarnoszyn (1951–54 Ulhówek) w powiecie rawskim (woj. lwowskie) – południowo-zachodnia część Lipiny.
Ponadto współczesna gmina Dołhobyczów nie objęła:
- Piaseczna, Piaseczna-Kolonii i Pawłowic, należących od 1867 do gminy Dołhobyczów, a włączonych w 1951 do ZSRR;
- Nuśmic i Uhrynowa (oprócz Dołhobyczowa-Kolonii i lasu Rogalszczyzna), należących w latach 1940–1951 do gminy Dołhobyczów, a w latach 1934–1940 do gminy Chorobrów, a włączonych w 1951 do ZSRR;
- Wereszyna, należącego w latach 1944–1951 do gminy Dołhobyczów, a w latach 1934–1940 do gminy Kryłów w powiecie tomaszowskim (woj. lubelskie) i w latach 1940–1944 do gminy Poturzyn; obecnie należy on do gminy Mircze w powiecie hrubieszowskim.
Obręb ewidencyjny Myców gminy Dołhobyczów ma specyficzny kształt na południu, gdzie przyjmuje on formę haczyka okalającego od trzech stron Oserdów w powiecie tomaszowskim. W ten sposób cały ciąg granicy wschodniej do jej załamania ku zachodowi na wysokości Oserdowa należy do gminy Dołhobyczów i powiatu hrubieszowskiego[15]. W miejscu załamania granica państwa styka się z północną przedwojenną granicą miasta Bełz.
W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie zamojskim.
1 stycznia 1992 od gminy Dołhobyczów odłączono część wsi Liski o powierzchni 68,34 ha, włączając ją do gminy Telatyn[16].
Remove ads
Ochrona przyrody
Na obszarze gminy znajduje się rezerwat przyrody Suśle Wzgórza chroniący stanowisko susła perełkowanego[17].
Struktura powierzchni
Według danych z roku 2002[18] gmina Dołhobyczów ma obszar 214,19 km², w tym:
- użytki rolne: 79%
- użytki leśne: 16%
Gmina stanowi 16,87% powierzchni powiatu.
Demografia
Tab. 1. Dane demograficzne z 31 grudnia 2010[4]:
- Piramida wieku mieszkańców gminy Dołhobyczów w 2014 roku[1].
Miejscowości
Remove ads
Sołectwa
Chłopiatyn • Chochłów • Dłużniów • Dołhobyczów • Dołhobyczów-Kolonia • Gołębie • Honiatyn • Horodyszcze • Horoszczyce • Hulcze • Kadłubiska • Kościaszyn • Liski • Liwcze • Myców-Wyżłów • Oszczów • Podhajczyki • Przewodów • Setniki • Siekierzyńce • Sulimów • Uśmierz • Witków • Zaręka • Żabcze • Żniatyn[2]
Sąsiednie gminy
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads