Loading AI tools
piłkarz argentyński Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diego Pablo Simeone González (ur. 28 kwietnia 1970 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz, środkowy lub defensywny pomocnik, a także trener. Od grudnia 2011 szkoleniowiec Atlético Madryt.
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Diego Pablo Simone González | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1970 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jest ojcem Giovanniego Simeone.
Przydomek Cholo wziął się z powodu podobieństwa w stylu gry z Carmelo Simeone (zbieżność nazwisk przypadkowa), który również nosił ten przydomek[1].
Karierę zawodową rozpoczął w 1987 jako piłkarz Vélez Sársfield.
W 1990 wyjechał do Europy i przez dwa sezony bronił barw włoskiej Pisy. W latach 1992–1997 był zawodnikiem dwóch hiszpańskich klubów, najpierw Sevilli, a następnie Atlético Madryt. Wraz z Atlético, wywalczył w 1996, dwa najważniejsze krajowe trofea – tytuł mistrza Hiszpanii i Puchar Hiszpanii.
W 1997 wrócił do ligi włoskiej – na dwa lata został piłkarzem mediolańskiego Interu (zdobyty Puchar UEFA w 1998), by w 1999 przejść do stołecznego Lazio. Z rzymskim klubem wywalczył Superpuchar Europy w 1999, a w następnym sezonie wszystkie krajowe tytuły - mistrzostwo kraju, Puchar Włoch i Superpuchar Włoch. W 2003 ponownie związał się z Atlético, którego barw bronił do 2005 roku.
Karierę zakończył w argentyńskim Racing Club Avellaneda, w lutym 2006 roku, po czym został pierwszym trenerem tego zespołu.
W reprezentacji Argentyny zadebiutował 14 lipca 1988 w meczu z Australią[2], stałe miejsce w składzie wywalczył jednak dopiero w 1991. Brał udział w trzech turniejach mistrzostw świata (1994, 1998, 2002), jednak bez sukcesów – Argentyna w tych edycjach dochodziła najdalej do ćwierćfinału. Argentyńczyk dał się zapamiętać jako uczestnik scysji z Davidem Beckhamem podczas meczu Argentyny z Anglią na Mistrzostwach Świata 1998, w wyniku której Anglik został wyrzucony z boiska.
Z reprezentacją dwukrotnie wygrywał turniej Copa América (1991 i 1993), wywalczył także srebrny medal olimpijski w Atlancie (był jednym z trzech starszych zawodników w kadrze zespołu młodzieżowego).
Reprezentacyjna karierę zakończył po nieudanych dla Argentyny Mistrzostwach Świata 2002, z bilansem 106 spotkań i 11 goli.
Pierwszym prowadzonym przez Simeone klubem był Racing Club Avellanda. W latach 2006–2007 prowadził Estudiantes La Plata, zdobywając z klubem, mistrzostwo Argentyny (Apertura 2006). Od grudnia 2007, przez rok był trenerem River Plate. Później krótko i bez sukcesów prowadził San Lorenzo, Racing Club Avellanda i włoską Catanię.
W 23 grudnia 2011 został wybrany na trenera Atletico Madryt.[3]. Pół roku później, zdobył z klubem puchar Ligi Europy. W finale Madrytczycy pokonali Athletic Bilbao (3:0). Simeone został trzecim człowiekiem w historii, który najpierw wygrał Puchar UEFA jako piłkarz (w barwach Interu Mediolan), a potem jako trener.
31 sierpnia 2012 zdobył Superpuchar Europy po pokonaniu londyńskiej Chelsea (4-1). W kolejnym sezonie wygrał Puchar Króla, po pokonaniu w finale Realu Madryt (2:1) na Estadio Santiago Bernabeu. Sezon 2013/14 najbardziej obfitował w sukcesy. Stołeczny klub zdobył mistrzostwo Hiszpanii i doszedł do finału Ligi Mistrzów, który przegrał po dogrywce. Dwa lata później, ponownie zagrał w finale Ligi Mistrzów i po raz drugi przegrywając z Realem Madryt, tym razem po rzutach karnych. W maju 2018, po raz drugi sięgnął po trofeum Ligi Europy, zwyciężając w finałowym spotkaniu Olympique Marsylia (3-0)[4]. W maju 2021 po rozegraniu ostatniego meczu sezonu 2020/2021 zdobył Mistrzostwo Hiszpanii[5].
W listopadzie 2023 roku, Diego Simeone parafował nową umowę z Atletico Madryt, na mocy której będzie związany z ekipą Los Rojiblancos do 30 czerwca 2027 roku.[6]
Dwukrotnie żonaty, ma trzech synów. Jeden z nich, Giovanni Simeone, jest piłkarzem SSC Napoli, a drugi, Giuliano Simeone, jest piłkarzem Atletico Madrid.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
