Diego Innico Caracciolo

Diego Innico Caracciolo (ur. 17 albo 18 lipca 1759 w Martina France, zm. 24 stycznia 1820 w Neapolu) – włoski kardynał.

Diego Innico Caracciolo

Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	17/18 lipca 1759 Martina Franca
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1820 Neapol
Miejsce pochówku	Katedra w Neapolu
Prefekt Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii
Okres sprawowania	1801–1818
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	6 listopada 1814
Kreacja kardynalska	11 sierpnia 1800 Pius VII
Kościół tytularny	diecezja Palestrina

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	6 listopada 1814
Konsekrator	Pius VII
Współkonsekratorzy	Francesco Bertazzoli Giuseppe Bartolomeo Menocchio

Życiorys

Urodził się 17 albo 18 lipca 1759 roku w Martina France, jako syn Francesca IX Caraccioli i Stefanii di Diego Pignatelli^[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Wstąpił do Kurii Rzymskiej, gdzie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i protonotariuszem apostolskim, a ponadto pełnił rolę gubernatora San Severino, Iesi i Fermo^[1]. Towarzyszył Piusowi VI podczas jego wygnania w Valence i był obecny przy jego śmierci^[1]. Po powrocie do Włoch udał się do Wenecji, gdzie odbywało się konklawe, a następnie przyjął święcenia kapłańskie^[1]. 11 sierpnia 1800 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Augustini^[2]. W grudniu 1801 roku został prefektem Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii, a siedem lat później został wygnany z Rzymu i udał się do Fondi i Neapolu (ze względu na słaby stan zdrowia nie pojechał do Paryża w 1811 roku)^[1]. 26 września 1814 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina^[2]. 6 listopada przyjął sakrę^[2]. W 1815 roku został wysłany do Neapolu, by złożyć gratulacje Ferdynandowi I Burbonowi z okazji objęcia tronu^[1]. Jego misją było także wynegocjowanie konkordatu pomiędzy Stolicą Piotrową a Królestwem Obojga Sycylii^[1]. Trzy lata później został prefektem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[1]. Zmarł 24 stycznia 1820 roku w Neapolu^[1].