Darewo

Darewo (biał. Дарава; ros. Дарово) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Końki, nad Szczarą i przy drodze republikańskiej R4.

Darewo

Дарава
Дарово

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	lachowicki
Sielsowiet	Końki
Populacja (2009) • liczba ludności	45[1]
Kod pocztowy	225378
Położenie na mapie Białorusi Darewo
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Darewo
53°06′31″N 26°10′04″E

W miejscowości działają dwie parafie – prawosławna (pw. św. Mikołaja Cudotwórcy)^[2] oraz rzymskokatolicka (pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny).

Historia

W czasach carskich i w II Rzeczypospolitej siedziba gminy Darewo. W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim^[a][3].

W 1921 wieś liczyła 15 mieszkańców, zamieszkałych w 4 budynkach, wyłącznie Polaków. 12 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 3 prawosławnego^[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

• 
  Cerkiew filialna Świętej Trójcy
• 
  Przydrożny krzyż

Zobacz też

• Darawa-Czyż – dawny folwark Darewo

Uwagi

1. do 1919 w powiecie nowogródzkim

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. Ляховичское благочиние → 2. Приход храма Святителя Николая Чудотворца д.Дарево Ляховичского района. pinskeparh.by. [dostęp 2020-12-31]. (ros.).
3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Darewo (1, 2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 904.
• Darewo na mapie WIG
• Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3. Brak numerów stron w książce