Dani Alves

Dani Alves, właśc. Daniel Alves da Silva (wym. [ˈdani ˈalvis], ur. 6 maja 1983 w Juazeiro) – brazylijski piłkarz, który występował na pozycji obrońcy. Był najbardziej utytułowanym piłkarzem w historii piłki nożnej (44 trofea^[1]).

Dani Alves

Pełne imię i nazwisko	Daniel Alves da Silva
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1983 Juazeiro
Wzrost	172 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1996–1998 Juazeiro SC 1998–2001 EC Bahia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2001–2003 EC Bahia 25 (2) 2002 → Sevilla FC (wyp.) 0 (0) 2003–2008 Sevilla FC 175 (11) 2008–2016 FC Barcelona 247 (14) 2016–2017 Juventus 19 (2) 2017–2019 Paris Saint-Germain 48 (2) 2019–2021 São Paulo 76 (8) 2021–2022 FC Barcelona 14 (1) 2022–2023 Pumas UNAM 13 (0) W sumie: 617 (40)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2003  Brazylia U-20 17 (0) 2006–2022  Brazylia 126 (8) W sumie: 143 (8)
Aktualne na: 8 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. Aktualne na: 11 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Tokio 2020 Puchar Konfederacji złoto Południowa Afryka 2009 złoto Brazylia 2013 Copa América złoto Wenezuela 2007 złoto Brazylia 2019 Mistrzostwa świata U-20 złoto Zjednoczone Emiraty Arabskie 2003
Strona internetowa

Kariera klubowa

Daniel Alves do sezonu 2001–2002 grał w drużynie EC Bahia z rodzimej Brazylii. Od sezonu 2002–2003 grał w hiszpańskiej Sevilli, z którą wygrał Superpuchar Europy w roku 2006. W 2008 roku zmienił barwy klubowe i od sezonu 2008/09 reprezentował zespół FC Barcelona. Kwota transferu wyniosła 29,5 mln euro plus ewentualne premie za wyniki (kwota mogła maksymalnie wynieść 35,5 mln). Tym samym stał się najdroższym obrońcą zakupionym przez klub z Primera División. W 2013 roku, kiedy z Érikiem Abidalem nie przedłużono kontraktu, aby oddać mu hołd Brazylijczyk zrzekł się dotychczasowego numeru na koszulce (2) i zaczął występować w koszulce z numerem Francuza (22).

W 2016 r. podpisał roczny kontrakt i został zawodnikiem Juventusu. W 2017 r. przeszedł do francuskiego Paris Saint-Germain. 1 sierpnia 2019 r. na zasadzie wolnego transferu trafił do São Paulo Futebol Clube. 12 listopada 2021 r. wrócił do FC Barcelony i do końca sezonu 2021/22 rozegrał dla swojego byłego klubu 14 meczów, strzelając 1 bramkę.

Latem 2022 r. związał się z meksykańskim Pumas UNAM^[2], w barwach którego występował aż do swojego aresztowania w styczniu 2023 r. Po aresztowaniu zakończył karierę ze względu na toczące się wobec niego postępowanie karne^[3].

Kariera reprezentacyjna

Daniel Alves Da Silva występował w młodzieżowych reprezentacjach Brazylii. W dorosłej reprezentacji zadebiutował 10 października 2006 r. w meczu rozegranym w Göteborgu z Ekwadorem. Swoją pierwszą bramkę w reprezentacji Dani Alves strzelił w finale Copa America 2007 z Argentyną (3:0). Nie pojechał na MŚ 2018 z powodu kontuzji. Występował w zwycięskim dla reprezentacji Brazylii Copa América 2019, gdzie strzelił jedną bramkę w meczu fazy grupowej z Peru oraz został wybrany najlepszym zawodnikiem tego turnieju.

Statystyki kariery

Stan na 22 maja 2022 roku^[4]

Klub	Sezon	Liga		Puchar kraju		Puchar ligi		Kontynentalne[a]		Inne[b]		Razem
		Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole
EC Bahia	2001	6	0	0	0	–		–		–		6	0
	2002	19	2	6	2	–		–		6	1	31	5
	Razem	25	2	6	2	0	0	0	0	6	1	37	5
Sevilla FC	2002/03	10	0	1	0	–		–		–		11	0
	2003/04	29	1	7	1	–		–		–		36	2
	2004/05	33	2	5	0	–		9	0	–		47	2
	2005/06	36	3	2	0	–		14	0	–		52	3
	2006/07	34	3	8	0	–		14	2	1	0	57	5
	2007/08	33	2	3	0	–		8	2	3	0	47	4
	Razem	175	11	26	1	0	0	45	4	4	0	250	16
FC Barcelona	2008/09	34	5	8	0	–		12	0	–		54	5
	2009/10	29	3	3	0	–		11	0	5	0	48	3
	2010/11	35	2	5	0	–		12	2	2	0	54	4
	2011/12	33	2	5	1	–		10	0	4	0	52	3
	2012/13	30	0	6	0	–		10	1	1	0	47	1
	2013/14	27	2	5	0	–		8	2	2	0	42	4
	2014/15	30	0	5	0	–		11	0	–		46	0
	2015/16	30	2	5	2	–		7	1	4	0	46	5
	Razem	247	14	43	2	0	0	82	5	19	0	391	21
Juventus F.C.	2016/17	19	2	2	1	–		12	3	0	0	33	6
Paris-Saint Germain	2017/18	25	1	4	0	3	1	8	2	1	1	41	5
	2018/19	23	1	4	2	2	0	3	0	0	0	32	3
	Razem	48	2	8	2	5	1	11	2	1	1	73	8
São Paulo FC	2019	20	2	–		–		–		–		20	2
	2020	30	1	6	0	–		6	2	11	4	53	7
	2021	6	0	1	0	–		6	0	9	1	22	1
	Razem	56	3	7	0	0	0	12	2	20	5	95	10
FC Barcelona	2021/22	14	1	2	0	–		0	0	1	0	17	1
W karierze		583	34	94	8	6	2	162	15	51	7	896	66

Sukcesy

EC Bahia

• Copa do Nordeste: 2002

Sevilla FC

• Puchar Króla: 2006/2007
• Superpuchar Hiszpanii: 2007
• Liga Europy UEFA: 2005/2006, 2006/2007
• Superpuchar Europy UEFA: 2006

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2012/2013, 2014/2015, 2015/2016
• Puchar Króla: 2008/2009, 2011/2012, 2014/2015, 2015/2016
• Superpuchar Hiszpanii: 2009, 2010, 2011, 2013
• Liga Mistrzów UEFA: 2008/2009, 2010/2011, 2014/2015
• Superpuchar Europy UEFA: 2009, 2011, 2015
• Klubowe mistrzostwo świata: 2009, 2011, 2015

Juventus

• Mistrzostwo Włoch: 2016/2017
• Puchar Włoch: 2016/2017

Paris Saint-Germain

• Mistrzostwo Francji: 2017/2018, 2018/2019
• Puchar Francji: 2017/2018
• Puchar Ligi Francuskiej: 2017/2018
• Superpuchar Francji: 2017, 2018

Reprezentacja

• Igrzyska olimpijskie: 2020
• Copa América: 2007, 2019
• Puchar Konfederacji: 2009, 2013
• Mistrzostwa świata U-20: 2003

Życie prywatne

Posiada także obywatelstwo hiszpańskie. Ma starszego o 4 lata brata Neya. Z byłą żoną Dinorą (rozwód w 2011 r.) ma dwoje dzieci: syna Daniela i córkę Victorię. W 2017 r. ożenił się z Joaną Sanz (separacja w marcu 2023 r.^[5]).

Skazanie za przestępstwa seksualne w Katalonii

W 2023 oskarżony o napaść seksualną na kobietę w 2022^[6]. Od 2023 przebywa w areszcie w Katalonii bez możliwości zwolnienia za kaucją z uwagi na możliwość ucieczki do innego kraju^[7]. Początkowo piłkarz nie przyznawał się do odbycia stosunku z domniemaną ofiarą, jednak po kilku miesiącach potwierdził, że zdarzenie miało miejsce^[8]. W 2024 uznany za winnego przez kataloński sąd i skazany na 4,5 roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 150 tysięcy euro^[6][9].