Damian Janikowski

Damian Janikowski (ur. 27 czerwca 1989 we Wrocławiu^[3]) – polski zapaśnik, startujący i walczący w kategorii do 84 kg w stylu klasycznym. Brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Londynie (2012), wicemistrz świata, wicemistrz Europy, brązowy medalista Mistrzostw Europy, Trzykrotny srebrny medalista Wojskowych Mistrzostw Świata oraz srebrny medalista Wojskowych Igrzysk Olimpijskich w Korei. Były Zawodnik WKS Śląsk Wrocław. Od 2016 zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) walczący dla polskiej federacji KSW^[4], w której zajmuje 3 miejsce w oficjalnym rankingu wagi średniej^[5].

Damian Janikowski

Pseudonim	Damiano
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1989 Wrocław
Obywatelstwo	Polska
Wzrost	181 cm
Masa ciała	84 kg
Styl walki	zapasy
Trenowany przez	Krzysztof Gutowski Robert Jocz
Debiut	2017
Federacja	KSW
Kategoria wagowa	średnia
Klub	WCA Fight Team Warszawa, Rio Grappling Wrocław
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	17
Zwycięstwa	11
Przez nokauty	5
Przez poddania	1
Przez decyzje	4
Porażki	7
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Londyn 2012 84 kg st.klasyczny Mistrzostwa świata srebro Stambuł 2011 84 kg st.klasyczny Wojskowe Mistrzostwa Świata srebro Teheran 2013 84 kg st.klasyczny srebro Joint Base McGuire–Dix–Lakehurst 2014 85 kg st.klasyczny Mistrzostwa Europy srebro Belgrad 2012 84 kg st.klasyczny brąz Vantaa 2014 85 kg st.klasyczny
Odznaczenia
Bilans walk aktualny na 16 listopada 2024.
Strona internetowa

Damian Janikowski

Janikowski jako szeregowy
kapral[2]
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1989 Wrocław
Siły zbrojne	Siły Zbrojne RP

Życiorys

Wicemistrz świata ze Stambułu (2011). Rok wcześniej, na mistrzostwach świata w Moskwie był piąty, podobnie jak na mistrzostwach Europy w 2009 roku. Podczas mistrzostw Europy w Belgradzie (2012) przegrał w finale kategorii do 84 kilogramów z Christo Marinowem. Był również brązowym medalistą mistrzostw świata juniorów (2009 w kat. 74 kg). Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie zdobył brązowy medal w kategorii do 84 kg. W 2014 roku wywalczył brązowy medal mistrzostw Europy w Vantaa.

W 2009 i 2013 zdobył tytuł mistrza Polski seniorów w kat. 84 kg. W 2010 zajął w tych zawodach drugie miejsce (kat. 84 kg), a w 2008 trzecie (w kat. 74 kg).

W okresie od grudnia 2010 do maja 2017 (termin wypowiedzenia służby: 31 maja 2017^[6]) był żołnierzem Wojska Polskiego, gdzie dosłużył się stopnia kaprala.

W marcu 2013 został ambasadorem i zawodnikiem drużyny futbolu amerykańskiego Devils Wrocław^[7]. W maju 2013 przeniósł się do zespołu Giants Wrocław^[8][9], w barwach którego (z numerem 11, na pozycji kopacza) zadebiutował w PLFA^[10].

Został podopiecznym Fundacji im. Feliksa Stamma^[11].

W 2013 pojawił się jako raper na składance hiphopowej Drużyna mistrzów 2: sport, muzyka, pasja^[12][13] w utworze „Zastrzyk motywacji”^[14] (w 2012 zapaśnik przyznał, że poprzednia płyta projektu pt. Drużyna mistrzów, motywowała go podczas igrzysk w Londynie, w tym przed walką o brązowy medal olimpijski^[15]) i wystąpił w teledysku do tego utworu^[16].

Osiągnięcia

Międzynarodowe

Rok	Zawody	Miasto	Msc.	Kat.	Źr.
2004	Mistrzostwa Europy kadetów	Albena	17.	46 kg	[17]
2006	Mistrzostwa Europy kadetów	Stambuł	18.	63 kg	[18]
2007	Mistrzostwa Europy juniorów	Belgrad	8.	74 kg	[19]
2007	Mistrzostwa świata juniorów	Pekin	20.	74 kg	[20]
2009	Mistrzostwa Europy juniorów	Tbilisi	7.	74 kg	[21]
2009	Mistrzostwa świata juniorów	Ankara	3.	74 kg	[22]
2009	Mistrzostwa świata	Herning	8.	84 kg	[23]
2010	Mistrzostwa Europy	Baku	13.	84 kg	[24]
2010	Mistrzostwa świata	Moskwa	5.	84 kg	[25]
2011	Mistrzostwa Europy	Dortmund	5.	84 kg	[26]
2011	Mistrzostwa świata	Stambuł	2.	84 kg	[27]
2012	Mistrzostwa Europy	Belgrad	2.	84 kg	[28]
2012	Igrzyska Olimpijskie	Londyn	3.	84 kg	[29]
2013	Mistrzostwa Europy	Tbilisi	15.	84 kg	[30]
2013	Mistrzostwa świata	Budapeszt	5.	84 kg	[31]
2013	Mistrzostwa świata wojskowych	Teheran	2.	84 kg	[32]
2014	Mistrzostwa Europy	Vantaa	3.	85 kg	[33]
2014	Mistrzostwa świata wojskowych	Joint Base McGuire–Dix–Lakehurst	2.	85 kg	[34]

Krajowe

Rok	Zawody	Miasto	Msc.	Kat.	Źr.
2008	Mistrzostwa Polski seniorów	Wrocław	3.	74 kg	[35]
2009	Mistrzostwa Polski juniorów	Katowice	1.	74 kg	[36]
2009	Mistrzostwa Polski seniorów	Dębica	1.	74 kg	[37]
2009	Młodzieżowe mistrzostwa Polski	Poznań	1.	84 kg	[38]
2010	Mistrzostwa Polski seniorów	Żary	2.	84 kg	[39]
2010	Młodzieżowe mistrzostwa Polski	Janów Lubelski	1.	84 kg	[40]
2011	Młodzieżowe mistrzostwa Polski	Poznań	1.	96 kg	[41]
2012	Młodzieżowe mistrzostwa Polski	Piotrków Trybunalski	1.	96 kg	[42]
2013	Mistrzostwa Polski seniorów	Kostrzyn	1.	84 kg	[43]
2014	Mistrzostwa Polski seniorów	Solec Kujawski	2.	98 kg	[44]

Kariera MMA

KSW

28 listopada 2016 podczas magazynu Puncher złożył podpis na kontrakcie z Konfrontacją Sztuk Walki. Po zakończeniu programu polska federacja podała informację, że Janikowski oficjalnie został ich zawodnikiem^[45].

W oktagonie zadebiutował 27 maja 2017 podczas gali KSW 39: Colosseum na Stadionie Narodowym w Warszawie^[46]. Tam pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Julio Gallegosa^[47].

W drugim pojedynku na KSW 41: Mańkowski vs. Soldić pokonał doświadczonego weterana, Antoniego Chmielewskiego przez techniczny nokaut w drugiej rundzie^[48].

Podczas KSW 43: Soldić vs. du Plessis we Wrocławiu pokonał przez nokaut w 18 sekundzie pierwszej rundy byłego mistrza organizacji BAMMA i EFC Worldwide, Yannicka Bahatiego^[49]. Po walce został nagrodzony bonusem za nokaut wieczoru^[50].

Na gali KSW 45: The Return to Wembley przegrał z doświadczonym Michałem Materlą w pierwszej odsłonie przez TKO^[51].

23 marca 2019 na gali KSW 47: The X-Warriors zmierzył się z serbskim „Jokerem”, Aleksandarem Iliciem. Pojedynek przez dwie rundy dominował zapaśniczo Janikowski, jednak w trzeciej rundzie Ilić trafił brutalnym kopnięciem okrężnym w głowę Polaka, po czym Janikowski upadł i przegrał pojedynek nokautem^[52].

14 września 2019 podczas gali KSW 50: London w Anglii pokonał przez werbalne poddanie w pierwszej rundzie Anglika, Tonego Gilesa^[53].

7 grudnia 2019 na gali KSW 52: Race w Gliwicach stoczył walkę z byłym sztangistą, Szymonem Kołeckim^[54]. Przegrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie^[55].

10 października 2020 na gali KSW 55: Askham vs. Khalidov 2 w Łodzi pokonał po wyrównanej walce niejednogłośną decyzją sędziów szwedzkiego zapaśnika, Andreasa Gustafssona^[56].

20 marca 2021 na gali KSW 59: Fight Code zmierzył się z Jasonem Radcliffem^[57]. Zwyciężył przez TKO w drugiej odsłonie, rozbijając ciosami w parterze Anglika^[58].

4 września 2021 podczas wydarzenia KSW 63: Crime of The Century w Warszawie, przegrał decyzją jednogłośną z byłym mistrzem Babilon MMA oraz debiutującym w federacji, doświadczonym Pawłem Pawlakiem^[59]. Pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru^[60].

19 marca 2022 podczas KSW 68: Parnasse vs. Rutkowski w Radomiu, spektakularnie znokautował w wymianie ciosów prawą ręką byłego mistrza Armia Fight Night, Tomasza Jakubca^[61]. Po walce został nagrodzony przez organizację podwójnym bonusem (za walkę i nokaut wieczoru)^[62].

10 września 2022 w drugiej głównej walce gali KSW 74: De Fries vs. Prasel, która odbyła się Ostrowie Wielkopolskim, przegrał przez kontrowersyjne poddanie gilotyną z Tomem Breesem. Janikowski po przerwaniu walki przez sędziego Tomasza Brondera nie zgadzał się z takim zakończeniem tego starcia^[63].

High League i dalsze walki w KSW

10 grudnia 2022 stoczył po raz pierwszy walkę poza organizacją KSW^[64]. Podczas gali typu freak fight – High League 5: Alberto vs. Tybori pokonał znanego z kick-boxingu Mateusza Kubiszyna, dominując go zapaśniczo w każdej z trzech rund^[65]. Dystans rundy w tej walce wynosił 3 minuty.

Powrót do klatki KSW stoczył 15 lipca 2023 podczas gali KSW 84: De Fries vs. Bajor w Gdyni^[66]. Jego rywalem był mistrz federacji TFL w wadze średniej, Cezary Kęsik^[67]. Po emocjonującym pojedynku zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów (30-27, 30-27, 29-28)^[68].

Na gali XTB KSW 89: Bartosiński vs. Parnasse, która odbyła się 16 grudnia 2023 zmierzył się z Tomaszem Romanowskim^[69]. Pomimo problemów w rundzie pierwszej, w późniejszych odsłonach dominował i rozbijał swojego rywala w parterze, ostatecznie wygrywając jednogłośną decyzją sędziów^[70]. Zawodnicy od organizacji otrzymali bonus za walkę wieczoru^[71].

20 lipca 2024 w walce wieczoru gali XTB KSW 96: Pawlak vs. Janikowski 2 doszło do jego rewanżu z Pawłem Pawlakiem, którego stawką był pas mistrzowski KSW wagi średniej^[72]. Ponownie uległ rywalowi jednogłośnie na kartach punktowych^[73].

Na jubileuszowej gali XTB KSW 100, która odbyła się 16 listopada 2024 w Gliwicach, zmierzył się ze sklasyfikowanym na 2 miejscu w rankingu KSW dywizji średniej, Piotrem Kuberskim^[74]. Przegrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie^[75]. Trzy dni później, Janikowski otrzymał od organizacji KSW piąty bonus za walkę wieczoru^[76].

Podczas gali XTB KSW 106: Parnasse vs. Held, która odbędzie się 10 maja 2025 we francuskim Lyonie skrzyżuje rękawice z byłym mistrzem organizacji Hexagone MMA w wadze średniej, Laïdem Zerhounim^[77].

Lista zawodowych walk w MMA

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
		Laïd Zerhouni (14-9. 1 NC)				XTB KSW 106: Parnasse vs. Held	10.05.2025	Lyon
Przegrana	10-7	Piotr Kuberski (14-1)	TKO (ciosy pięściami)	2	0:47	XTB KSW 100: Khalidov vs. Bartosiński	16.11.2024	Gliwice	Bonus za walkę wieczoru.
Przegrana	10-6	Paweł Pawlak (23-4-1)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	XTB KSW 96: Pawlak vs. Janikowski 2	20.07.2024	Łódź	Pojedynek o pas mistrzowski KSW w wadze średniej. Main Event
Wygrana	10-5	Tomasz Romanowski (18-9. 1NC)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	XTB KSW 89: Bartosiński vs. Parnasse	16.12.2023	Gliwice	Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana	9-5	Cezary Kęsik (13-3)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	KSW 84: De Fries vs. Bajor	15.07.2023	Gdynia
Wygrana	8-5	Mateusz Kubiszyn (1-0)	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	High League 5: Alberto vs. Tybori	10.12.2022	Łódź	Limit umowny -90 kg.
Przegrana	7-5	Tom Breese (14-3)	Poddanie (duszenie gilotynowe)	2	1:55	KSW 74: De Fries vs. Prasel	10.09.2022	Ostrów Wielkopolski	Co-Main Event.
Wygrana	7-4	Tomasz Jakubiec (10-3)	KO (prawy sierpowy)	1	3:42	KSW 68: Parnasse vs. Rutkowski	19.03.2022	Radom	Bonusy za nokaut oraz walkę wieczoru.
Przegrana	6-4	Paweł Pawlak (18-4-1)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	KSW 63: Crime of The Century	04.09.2021	Warszawa	Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event.
Wygrana	6-3	Jason Radcliffe (16-7)	TKO (ciosy pięściami w parterze)	2	4:42	KSW 59: Fight Code	20.03.2021	Łódź
Wygrana	5-3	Andreas Gustafsson (6-0)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	KSW 55: Askham vs. Khalidov 2	10.10.2020	Łódź
Przegrana	4-3	Szymon Kołecki (7-1)	TKO (ciosy pięściami)	2	3:03	KSW 52: Race	07.12.2019	Gliwice	Limit umowny do 91,5 kg. Co-Main Event.
Wygrana	4-2	Tony Giles (6-1)	Poddanie (werbalne poddanie walki przez zawodnika)	1	1:24	KSW 50: London	14.09.2019	Londyn
Przegrana	3-2	Aleksandar Ilić (11-2)	KO (kopnięcie okrężne w głowę)	3	0:32	KSW 47: The X-Warriors	23.03.2019	Łódź
Przegrana	3-1	Michał Materla (26-6)	TKO (ciosy pięściami w parterze)	1	3:10	KSW 45: The Return to Wembley	06.10.2018	Londyn	Półfinał turnieju w kategorii średniej.
Wygrana	3-0	Yannick Bahati (8-3)	TKO (ciosy pięściami w parterze)	1	0:18	KSW 43: Soldić vs. du Plessis	14.04.2018	Wrocław	Bonus za nokaut wieczoru. Co-Main Event.
Wygrana	2-0	Antoni Chmielewski (32-16)	TKO (ciosy pięściami w parterze)	2	2:33	KSW 41: Mańkowski vs. Soldić	23.12.2017	Katowice
Wygrana	1-0	Julio Gallegos (8-7)	TKO (uderzenie kolanem i ciosy pięściami)	1	1:26	KSW 39: Colosseum	27.05.2017	Warszawa	Debiut w MMA.

^[78]

Filmografia[79]

• 2019: Underdog – zawodnik na konferencji
• 2020: Asymetria – „Pako”

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi – 2013^[80]
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2013^[81]