Dalriada
dawne królestwo celtyckie na terenie dzisiejszej Szkocji i Irlandii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dalriada (Dál Riata) – królestwo celtyckie (szkockie), rozciągające się na wybrzeżach Irlandii i dzisiejszej Szkocji, a właściwie Hebrydów Wewnętrznych i Argyll[1].
| V w. –843 | |
| Ustrój polityczny | |
|---|---|
| Data likwidacji |
843 |
| Władca |
Gofraid mac Fergusa |
Położenie na mapie Zasięg królestwa Dalriady (zielone) i Piktów (żółte) w roku 590 | |
| 56°05′10,086″N 5°28′41,927″W | |
Istniało już w V w n.e., pierwotnie jako podkrólestwo irlandzkie należące do królestwa Ulaid, a następnie rozprzestrzeniło się na Argyll i Hebrydy Wewnętrzne[2]. Do Dalriady należała wyspa Iona. Dalriada walczyła z Piktami i Nortumbrią, a od VIII wieku broniła się też przed wikingami[2]. Od najazdu Normanów na Irlandię (IX w n.e.) irlandzka część królestwa utraciła znaczenie, natomiast część szkocka rozwijała się, by w 843 roku, połączyć się (za sprawą króla Kennetha I) z Piktami tworząc królestwo Alby i dać podwaliny dzisiejszej Szkocji[2].
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.