Długi Upłaz

Długi Upłaz (słow. Dlhý úplaz) – odcinek północnej grani Wołowca pomiędzy Rakoniem a Łuczniańską Przełęczą w Tatrach Zachodnich. Granią tą przebiega granica polsko-słowacka. Zachodnie stoki Długiego Upłazu opadają do słowackiej Doliny Zadniej Łatanej. Mająca ok. 2 km długości grań Długiego Upłazu jest płaska i zaokrąglona. Zaznaczają się w niej tylko dwa niewiele wyróżniające się wzniesienia o wysokości 1785 i 1632 m i wcina się w nią górny koniec Litworowego Żlebu^[1]. Górale nazywali Długim Upłazem wschodnie stoki opadające do Doliny Chochołowskiej Wyżniej, będącej górną częścią Doliny Chochołowskiej.

Długi Upłaz od polskiej strony. W głębi Bobrowiec

Długi Upłaz ze szlaku na Wołowiec

Długi Upłaz zbudowany jest ze skał metamorficznych należących do trzonu krystalicznego Tatr. Są to gnejsy, migmatyty, amfibolity, mylonity i kwarcyty. Jest trawiasty i zarastający kępami kosodrzewiny, miejscami wystają skały kwarcytowe^[2]. Dawniej stanowił tereny pasterskie Hali Chochołowskiej^[3].

Z trasy turystycznej, która prowadzi cały czas odkrytym odcinkiem grani, rozpościerają się rozległe widoki na szczyty i doliny Tatr Zachodnich. Na południu wznoszą się Rohacze, swoim wyglądem przypominające bardziej szczyty Tatr Wysokich niż Zachodnich, piramida Starorobociańskiego Wierchu i polodowcowy kocioł Doliny Chochołowskiej Wyżniej^[2]. Jesienią stoki wybarwione są na wszystkie niemal kolory; ciemnoczerwone kępy borówek, żółte bliźniczki psiej trawki, fioletowo kwitnące wrzosy i ciemnozielone kępy kosówki z wystającymi białymi turniami Bobrowca.

Szlaki turystyczne

– niebieski szlak z Grzesia przez Rakoń na Wołowiec. Czas przejścia: 1:45 h, ↓ 1:30 h^[1].

Przypisy

1. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4. Brak numerów stron w książce
2. JózefJ. Nyka JózefJ., Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3. Brak numerów stron w książce
3. ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce