Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dęboróg II (st.rus. Duboroh) – polski herb szlachecki pochodzenia litewskiego (dziś głównie występujący na terytorium Białorusi i Ukrainy), z nobilitacji, odmiana herbu Dęboróg.
W polu zielonym pień naturalny z trzema sękami, z zaćwieczonymi dwoma rogami jelenia złotymi, prawy o siedmiu, lewy o sześciu rosochach.
W klejnocie pięć piór strusich (pierwotnie jedno pióro).
Taki blazon jest w akcie nobilitacyjnym Ofanasowiczów, RPADA w Moskwie zawiera następujący blazon:
Herb olenie roha v dereve dubovom vrosłyje v zelenom poli z hełmom a nad hełmom piero strusovo (...) herb (...) duboroh.
Według Album armorum..., s. 111 herb w pierwotnej wersji wyglądał tak:
Pień z pięcioma sękami w słup, z którego wyrastają dwa rogi jelenie o pięciu rosochach, w środku nich dwie trąby myśliwskie w słup (barwy nieznane).
Nadany Filipowi Ofanasowiczowi (synowi Ofena), komornikowi królewskiemu i jego bratankowi - Siemionowi Fedorowiczowi 24 lutego 1562[1].
Herb ten nadał swojemu łowczemu w 1562 r. król Zygmunt August, który będąc na łowach zobaczył pień z wbitymi weń rogami jelenia. Oddany łowczy przyniósł królowi ten dziwny pieniek i odtąd zyskał przydomek „Dęboróg” i nadanie herbu.
Rogi jelenia nawiązują do postaci Akteona, zamienionego właśnie w jelenia. Pień dębowy (a ogólniej – drzewo) można interpretować jako jedną z form nawiązania do kobiety – bogini Artemidy. W takim ujęciu herb Dęboróg jest jednym z wielu ikonograficznych przedstawień tego greckiego mitu. Dębowy pień jest częstym motywem wielu herbów, np. Nieczuji (i jej odmian), Godziemby, Dębu, Czelepały (Czelepoli), itp. Legendy związane ze wspomnianymi herbami kładą nacisk na zaklęte w drzewie dębowym nadprzyrodzone moce opiekuńcze. Stąd m.in. wywodzi się nazwa Ostrzew, czyli rodzaj oręża, świerczka, metalowego przedmiotu z ostrymi kolcami rzucanego pod nogi nieprzyjacielskim koniom. Herb Dęboróg może więc być późniejszą wersją Ostrzewia czy Nieczuji.
Bylczyc (Bylczicz) Filon, Prokop, Ofan (Iwan) i Stanisław z majątku Bylczyce (Grodno, 1562)[2].
Bylczyński, Dęboróg, Dowskurd, Ficki (niektóre rodziny), Gabriałowicz, Gabryałowicz, Gabryjałowicz, Ganiewicz, Gezgołd, Giezgołd, Hancewicz, Honcewicz, Honckiewicz, Mileński, Starzyński[3], Turowicz, Wieliński.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.