Czapetka samarangijska

Czapetka samarangijska (Syzygium samarangense (Blume) Merr. & Perry) – gatunek drzewa z rodziny mirtowatych. Pochodzi z Birmy, Tajlandii, Indonezji, Filipin, Malezji, Papui-Nowej Gwinei i Wysp Salomona^[3]. Jest uprawiany również w innych krajach o klimacie tropikalnym. W różnych częściach świata owoce posiadają wiele lokalnych nazw^[5].

Czapetka samarangijska

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	mirtowate
Rodzaj	czapetka
Gatunek	czapetka samarangijska
Nazwa systematyczna
Syzygium samarangense (Blume) Merr. & L. M. Perry J. Arnold Arbor. 19:115. 1938
Synonimy
Eugenia javanica Lam. Myrtus samarangensis Blume[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski

Morfologia

Pokrój

Wieczniezielone drzewo osiągające do 12 m wysokości.

Liście

Podługowate, elipsoidalne, o długości do 25 cm.

Kwiaty

Niewielkie, białe, czteropłatkowe.

Owoce

Gruszkowate jadalne jagody, do 15 cm długości. Woskowate, stąd jedna z nazw angielskich: „wax apple”. Barwa bardzo zróżnicowana, od niemal białej, poprzez czerwoną do niemal czarnej. Smak mało wyrazisty, podobny do chrupiącego jabłka.

Gatunki podobne

Czapetka wodnista

Zastosowanie

• Drzewo hodowane głównie dla owoców, owoce wykorzystywane w kuchni malajskiej
• Na Filipinach drewno używane do budowy chat;
• Kwiaty wykorzystywane na Tajwanie w celach leczniczych^[6].

Owoc w przekroju