Cyryl III (arcybiskup Cypru)

Cyryl III (ur. 1859 w Prastio, zm. 1933) – zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1916–1933.

Cyryl III

Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Kraj działania	Cypr
Data i miejsce urodzenia	1859 Prastio
Data śmierci	1933
Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Okres sprawowania	1916–1933
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Cypru
Chirotonia biskupia	do 1916

Życiorys

Był jednym z najpoważniejszych kandydatów na arcybiskupa Cypru po śmierci Sofroniusza III, uzyskał poparcie cypryjskiej greckojęzycznej elity intelektualnej. O urząd rywalizował z metropolitą Kition Cyrylem. Między zwolennikami obydwu hierarchów dochodziło nawet do walk ulicznych, a w 1908 Brytyjczycy wprowadzili z tego powodu stan wyjątkowy na Cyprze. Metropolita Kirenii reprezentował, w odróżnieniu od kontrkandydata, umiarkowane poglądy polityczne. Za jego kandydaturą opowiedział się również patriarcha Konstantynopola, poproszony o rozstrzygnięcie sporu. Wierni uniemożliwili jednak intronizację metropolity Kirenii i ostatecznie to Cyryl (Papadopoulos) objął urząd arcybiskupi i pozostał na nim do śmierci. Jego rywal objął urząd jako jego następca^[1].

Kontynuował politykę Cyryla II w zarządzaniu Kościołem. Obok działalności typowo religijnej angażował się w ruch narodowy Greków cypryjskich, szczególnie troszczył się o rozwój szkół prowadzonych przez Kościół^[2].

W czasie sprawowania przezeń urzędu w 1931 wybuchło powstanie pod hasłem unii Cypru z Grecją (enosis). O jego współorganizację zostali oskarżeni metropolici Kition i Kirenii, Nikodem i Makary. Hierarchowie ci zostali następnie wygnani z wyspy, przez co niemożliwą stała się praca Świętego Synodu Kościoła. W rezultacie po śmierci Cyryla III w 1933 wybór jego następcy miał miejsce dopiero w 1947^[2].

Pochowany w Nikozji. W 2010 jego grób stał się przedmiotem aktu wandalizmu^[3].

Przypisy

1. M. Misztal: Historia Cypru. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2013, s. 431. ISBN 978-83-7271-749-8.
2. ks. Bendza M., ks. Szymaniak A.: Starożytne patriarchaty prawosławne. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2005, ss.138-139. ISBN 83-7431-060-X.
3. Tombs of Cypriot Archbishops vandalized, not robbed. [dostęp 2011-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-05)].