Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Crepidotus (Fr.) Staude (ciżmówka) – rodzaj grzybów należący do rodziny ciżmówkowatych (Crepidotaceae)[1].
 Ciżmówka miękka | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
ciżmówka |
| Nazwa systematyczna | |
| Crepidotus (Fr.) Staude Schwämme Mitteldeutschl. 25: xxv, 71 (1857) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Agaricus mollis Schaeff. 1774 | |
Do rodzaju Crepidotus należą drobne grzyby blaszkowe o bazydiokarpach bocznie przyrośniętych szeroką nasadą. Mają kształt kolisty, półkolisty, nerkowaty, rzadziej łopatkowaty. U większości gatunków ekscentryczny trzon występuje tylko w początkowych etapach rozwoju; gdy osiągnie długość 1–2 mm przestaje rosnąć i zostaje zakryty przez rozrastający się kapelusz, tak że u starszych okazów jest niewidoczny. Tylko u niektórych gatunków, np. C. mollis, czasami także C. applanata występuje krótki i gruby trzon. Większość gatunków ma barwę od białej do brązowej, tylko kilka jest bardziej jaskrawych (np. C. cinnabarinus jest jaskrawoczerwony, a C. crocophyllus żółty do pomamarańczowego). U większości gatunków powierzchnia kapelusza jest włókienkowata, u nielicznych naga lub łuskowata. Blaszki zwykle początkowo są białe lub bardzo blade, później zmieniają kolor na ochrowopłowy lub cynamonowy. U wszystkich gatunków młode owocniki początkowo mają strzępiaste krawędzie blaszek, w stanie dojrzałym stają się one równe[2].
Wielkość bazydiospor, barwa ich wysypu, barwa ściany i jej ornamentacja są ważnymi cechami diagnostycznymi przy identyfikacji gatunków. Wyróżnia się kilka typów ornamentacji: gładka, chropowato-brodawkowata, brodawkowata, wyrostkowato-brodawkowata lub kolczasta. Wysokość ornamentacji nigdy nie przekracza 1 µm. Podstawki 4-zarodnikowe, rzadko 2-zarodnikowe, czasami obydwa typy występują razem. Występują cheilocystydy, brak pleurocystyd. Trama blaszek regularna lub prawie regularna[2].
Wszystkie gatunki to grzyby saprotroficzne, głównie nadrzewne, rozwijające się na próchniejących gałązkach, gałęziach i łpniach drzew, czasami tylko na martwych łodygach roślin zielnych. Około 70% wszystkich gatunków występuje na drewnie liściastym, 11% na drewnie iglastym, 11% na roślinach zielnych. Powodują białą zgniliznę drewna[2].
Pozycja w klasyfikacji: Crepidotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Synonimy naukowe: Agaricus trib. Crepidotus Fr., Calathinus Quél., Dochmiopus Pat., Octojuga Fayod, Phialocybe P. Karst., Pleurotellus Fayod, Tremellastrum Clem., Tremellopsis Pat[3].
Polską nazwę podał Stanisław Chełchowski w 1898 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki były też opisywane jako: bedłka, skórzak, obutek[4].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane o potwierdzonym statusie[12]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[4] i innych[9][7][10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
