Cmentarz prawosławny w Biszczy

Cmentarz prawosławny w Biszczy – czynna nekropolia prawosławna w Biszczy, założona przed 1830 jako unicka, przemianowana po 1875 na prawosławną.

Cmentarz prawosławny w Biszczy

Widok ogólny. Po lewej najstarszy nagrobek na cmentarzu datowany na r. 1860
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Biszcza
Typ cmentarza	wyznaniowy
Wyznanie	prawosławne
Stan cmentarza	czynny
Powierzchnia cmentarza	0,9 ha
Liczba kwater cmentarnych	podział nieczytelny
Data otwarcia	przed 1830
Zarządca	Parafia Świętej Trójcy w Tarnogrodzie
Położenie na mapie gminy Biszcza Cmentarz prawosławny w Biszczy
Położenie na mapie Polski Cmentarz prawosławny w Biszczy
Położenie na mapie województwa lubelskiego Cmentarz prawosławny w Biszczy
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego Cmentarz prawosławny w Biszczy
50°24′03″N 22°38′46″E

Historia i opis

Dokładna data powstania cmentarza nie jest znana. Z pewnością istniał on już przed r. 1830, mógł powstać w 1819, gdy generalny remont przechodziła miejscowa cerkiew parafialna – wtedy też mógł zostać zlikwidowany dotychczasowy cmentarz w jej sąsiedztwie^[1]. W 1875, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, parafia biszczańska razem z cmentarzem została przemianowana na prawosławną^[1]. Cmentarz pozostały czynny także po tym, gdy cerkiew w miejscowości została odebrana prawosławnym i zaadaptowana na kościół rzymskokatolicki. Nekropolią opiekuje się parafia prawosławna w Tarnogrodzie^[1].

Cmentarz zajmuje teren czworoboku o powierzchni 0,9 ha. Być może był pierwotnie dzielony na kwatery, obecnie jednak układ ten jest nieczytelny. Groby usytuowane są w rzędach i w większości skierowane w kierunki wschodnim. Starodrzew porastający dawniej nekropolię został wycięty jeszcze przed 1992, na cmentarzu pozostały jedynie pojedyncze robinie i wiązy^[1].

Na początku lat 90. XX wieku na terenie cmentarza znajdowało się 8 nagrobków XIX-wiecznych i cztery sprzed II wojny światowej^[1]. Mają one postać krzyży prawosławnych lub łacińskich na prostopadłościennych postumentach zdobionymi trójkątnymi lub półkolistymi tympanonami, wielostopniowymi gzymsami uskokowymi, gzymsami z jońskim kimationem lub z nadstawami w kształcie słupów. Najstarszy nagrobek z możliwą do odczytania inskrypcją pochodzi jeszcze z czasów unickich – z 1860^[1]. Na nowych grobach znajdują się pomniki z lastryko oraz krzyże metalowe. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w języku cerkiewnosłowiańskim lub polskim^[1].

• 
  Nagrobki z k. XIX w.
• 
  Nagrobek dwuletniego Konstantina Kraskowskiego (zm. 1898)
• 
  Nagrobek dziecięcy zwieńczony krzyżem łacińskim (przełom XIX/XX w.)
• 
  Uszkodzony nagrobek z 1910