Ciconia – rodzaj ptaków z rodziny bocianów (Ciconiidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Ciconia[1] |
Brisson, 1790[2][3] |
|
Bocian sinodzioby (C. maguari) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ptaki |
Podgromada |
Neornithes |
Infragromada |
ptaki neognatyczne |
Rząd |
bocianowe |
Rodzina |
bociany |
Rodzaj |
Ciconia |
Typ nomenklatoryczny |
Ardea ciconia Linnaeus, 1758 |
Synonimy |
- Sphenorynchus M.H.C. Lichtenstein, 1823[4]
- Pelargos Brookes, 1828[5]
- Dissoura Cabanis, 1850[6]
- Melanopelargus Reichenbach, 1852[7]
- Abdimia[uwaga 1] Bonaparte, 1855[8]
- Diplura Jerdon, 1864[9]
- Diplocercus Jerdon, 1864[9]
- Dissura P.L. Sclater, 1878[10]
- Euxenura Ridgway, 1878[11]
- Prociconia Ameghino, 1891[12]
- Dipluravis[uwaga 2] Strand, 1910[13]
|
|
Gatunki |
10 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście |
|
|
|
Zamknij
Rodzaj obejmuje gatunki żyjące przede wszystkim w Starym Świecie[14]. Ze współczesnych gatunków jedynie bocian sinodzioby występuje w Ameryce Południowej, na wschód od Andów, jednak również wymarłe gatunki były rozprzestrzenione na terenach obu Ameryk (m.in. liczne znaleziska na Kubie)[15].
Długość ciała 75–115 cm, rozpiętość skrzydeł 144–200 cm; masa ciała 1,3–5,5 kg; samice są średnio mniejsze i lżejsze od samców[14].
Rodzaj zdefiniował w 1790 roku francuski zoolog Mathurin Jacques Brisson w publikacji swojego autorstwa poświęconej ornitologii[2][3]. Gatunkiem typowym jest (absolutna tautonimia) bocian biały (C. ciconia).
Etymologia
- Ciconia: łac. ciconia ‘bocian’[16].
- Sphenorynchus: gr. σφην sphēn, σφηνος sphēnos ‘klin’; ῥυγχος rhunkhos ‘dziób’[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ciconia abdimii Lichtenstein, 1823.
- Pelargos: gr. πελαργος pelargos ‘bocian’[18]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ardea nigra Linnaeus, 1758.
- Dissoura (Dissura): gr. δισσος dissos ‘podwójny’, od δις dis ‘dwa razy’, od δυο duo ‘dwa’; ουρα oura ‘ogon’[19]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[20]: Ardea leucocephala J.F. Gmelin, 1789 (= Ardea episcopus Boddaert, 1783).
- Melanopelargus: gr. μελας melas, μελανος melanos ‘czarny’; πελαργος pelargos ‘bocian’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Ardea nigra Linnaeus, 1758.
- Abdimia: epitet gatunkowy Ciconia abdimii Lichtenstein, 1823; Abdin Beğ al-Arnaut (ok. 1780–1827), oficer armii egipskiej, albański gubernator prowincji Dongola w egipskim Sudanie w latach 1821–1825 (jego nazwisko pisano również jako Abdim, Abdi, Abidin lub Abdeen)[22].
- Diplura: gr. διπλος diplos ‘podwójny’, od δυο duo ‘dwa’; ουρα oura ‘ogon’[23]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ardea leucocephala J.F. Gmelin, 1789 (= Ardea episcopus Boddaert, 1783); młodszy homonim Diplura Koch, 1850 (Arachnida).
- Diplocercus: gr. διπλος diplos ‘podwójny’, od δυο duo „dwa”; κερκος kerkos ‘ogon’[24]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ardea leucocephala J.F. Gmelin, 1789 (= Ardea episcopus Boddaert, 1783).
- Euxenura: gr. ευ eu ‘naprawdę’; ξενος xenos ‘dziwny’; ουρα oura ‘ogon’[25]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ardea maguari J.F. Gmelin, 1789.
- Prociconia: gr. προ pro ‘przed, z przodu’; rodzaj Ciconia Brisson, 1760[26]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Prociconia lydekkeri Ameghino, 1891.
- Dipluravis: rodzaj Diplura Jerdon, 1864; łac. avis ‘ptak’[27].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[28]:
Opisano również gatunki wymarłe:
Nazwa zastępcza dla Diplura Jerdon, 1864.
Ciconia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 48. (fr. • łac.).
M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 361. (fr. • łac.).
J. Cabanis. „Preußischer Staats-Anzeiger”. 240, s. kol. 1484, 1850. (niem.).
D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Storks (Ciconiidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Ciconia, DOI: 10.2173/bow.ciconi2.01 [dostęp 2023-10-11] (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: