Charu Majumdar

indyjski polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Charu Majumdar (beng. চারু মজুমদার; ur. 1918 w Siliguri, zm. 28 lipca 1972[1] w Kalkucie[2]) – indyjski polityk, znany z aktywności w ruchu naksalickim.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Charu Majumdar
Data i miejsce urodzenia

1918
Siliguri

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1972
Kalkuta

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

sekretarz generalny Komunistycznej Partii Indii (Marksistowsko-Leninowskiej)

Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się w Siliguri[3]. Wywodził się z rodziny drobnych[4] posiadaczy ziemskich[5]. Jego ojciec związany był z ruchem niepodległościowym[6]. Majumdar wcześnie rozpoczął aktywność polityczną, dla niej porzucając studia w 1938. Początkowo działacz Indyjskiego Kongresu Narodowego[7], wstąpił następnie w szeregi ówcześnie nielegalnej Komunistycznej Partii Indii. Wkrótce potem zszedł do podziemia, pracował w afiliowanej przy partii organizacji chłopskiej. W 1942 włączony do komitetu KPI w dystrykcie Jalpaiguri, stał za udanymi akcjami przejęcia zboża podczas wielkiego głodu w Bengalu (1943). Zaangażowany następnie w ruch na rzecz redystrybucji płodów rolnych, również w Bengalu (1946–1947). Pracował także wśród robotników plantacji herbacianych w Dardżylingu[8].

Po ponownej delegalizacji KPI w 1948 aresztowany, spędził w więzieniu trzy lata[9]. W 1952 poślubił Lilę Mazumdar Senguptę, działaczkę partyjną z Jalpaiguri. Para przeniosła się następnie do Siliguri[10]. Majumdar kontynuował swą aktywność polityczną, na krótko został ponownie aresztowany w 1962. Po rozłamie w indyjskim ruchu komunistycznym (1964) związał się z nowo powstałą Komunistyczną Partią Indii (Marksistowską) (KPI (M)) i jej lewym skrzydłem[11]. Był sekretarzem tej formacji w dystrykcie Siliguri.

Czołowa postać indyjskiego maoizmu[12], nazywany ojcem ruchu naksalickiego[13] oraz indyjskim Mao Zedongiem[14]. Jego Osiem dokumentów (1965-1967)[15][16] uznaje się za ideologiczną podstawę powstania chłopskiego w Naxalbari (1967) oraz inspirowanego tym powstaniem ruchu[17]. Majumdar argumentował w nich, że indyjska rewolucja winna podążać ścieżką walki zbrojnej, na podobieństwo rewolucji chińskiej, wzywał również do anihilacji wrogów klasowych[18].

W 1967 wystąpił z KPI (M), współtworzył Ogólnoindyjski Komitet Koordynacyjny Rewolucjonistów Komunistycznych. W 1969 stał się on podstawą Komunistycznej Partii Indii (Marksistowsko-Leninowskiej) (KPI (M-L)) z Majumdarem jako sekretarzem generalnym[19]. Majumdar pozostawał w podziemiu, 16 lipca 1972 został schwytany przez policję[20]. Torturowany, dwanaście dni później zmarł w Kalkucie w wyniku zawału mięśnia sercowego[21][22].

Rocznica jego śmierci rozpoczyna Tydzień Męczenników obchodzony przez zdelegalizowaną Komunistyczną Partię Indii (Maoistowską)[23]. Jego syn, Abhijeet, również zaangażował się w działalność na lewicy indyjskiego spektrum politycznego, dochodząc do stanowiska członka Komitetu Centralnego[24] Komunistycznej Partii Indii (Marksistowsko-Leninowskiej) Wyzwolenia (KPI (M-L) W)[25].

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.